Συμπληρώνονται 50 χρόνια από την κατάρριψη του αμερικανικού κατασκοπευτικού αεροσκάφους U-2 πάνω από την Κούβα – με αποτέλεσμα το θάνατο του πιλότου του Rudolf Anderson - ένα γεγονός που παραλίγο να οδηγήσει τον κόσμο στα πρόθυρα πυρηνικού ολέθρου.
Η κατάρριψη του αμερικανικού U-2 στις 27 Οκτωβρίου 1962 ήταν ...
το αποκορύφωμα της κρίσης των πυραύλων της Κούβας όπως έμεινε γνωστό στην ιστορία ( 16 Οκτωβρίου 1962 – 28 Οκτωβρίου) διάστημα κατά το οποίο οι Στρατηγική Αεροπορική Διοίκηση των ΗΠΑ βρισκόταν σε κατάσταση DEFCON 2 μια θέση πριν το ανώτατο DEFCON 1-
Ήταν όμως η συγκεκριμένη περίοδος η πλησιέστερη στιγμή όπου ο κόσμος είχε φτάσει στο χείλος του πυρηνικού πολέμου; Όχι, δεν ήταν!
Ένα άλλο περαστικό - το οποίο εξακολουθεί και παραμένει άγνωστο στο ευρύ κοινό- που συνέβη στις 25 Ιανουαρίου του 1995 χαρακτηρίζεται από πολλούς – και είναι με τα στοιχεία που βγαίνουν σταδιακά στη δημοσιότητα από τα ρωσικά αρχεία- η ημέρα που πραγματικά ο κόσμος άγγιξε το φάσμα της καταστροφής.
Σχεδόν 67 χρόνια από την πρώτη χρήση πυρηνικού όπλου στη Χιροσίμα δεν υπήρξε άλλη φορά όπου οι «σφραγίδες» έσπασαν και ανοίχτηκαν οι βαλίτσες με τους κωδικούς για την εκτόξευση πυρηνικών πυραύλων όσο στις 25 Ιανουαρίου του 1995.
Το πρωί της 25 Ιανουαρίου του 1995 μια ομάδα Νορβηγών και Αμερικανών επιστημόνων με επικεφαλής τον Kolbjørn Adolfsen εκτόξευσε ένα ερευνητικό πύραυλο τον Black Brant φορτωμένο με ερευνητικά όργανα και σκοπό να εξετάσει το βόρειο Σέλας βόρεια της Νορβηγίας. Αν και η ομάδα φέρεται πως είχε ειδοποιήσει τις ρωσικές αρχές κανείς δεν περίμενε αυτό που θα επακολουθούσε. Σίγουρα ο πύραυλος Black Brant δεν είναι πυρηνικός βέβαια, ούτε και εκτοξεύεται από σιλό ή από πυρηνικά υποβρύχια. Μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 274 χλμ. είναι τεσσάρων σταδίων έχει όμως ένα βασικό «μειονέκτημα». Στις οθόνες των ραντάρ παρουσιάζει το ίδιο ίχνος με αυτό του αμερικανικού πυραύλου Trident του κύριου όπλου δηλαδή των αμερικανικών πυρηνοκίνητων υποβρυχίων.
Αμέσως τα ραντάρ στο σταθμό έγκαιρης προειδοποίησης Olenegorsk του ρωσικού συστήματος στρατηγικής αεράμυνας εντόπισαν το ίχνος του Black Brant ο οποίος είχε εκτοξευθεί από το πεδίο Andøya στο βορειοδυτικότερο άκρο της Νορβηγίας.
Οι χειριστές του σταθμού προειδοποίησης ανέφεραν αμέσως το γεγονός εκτόξευσης ενός Trident(!) στους ανώτερούς τους κανένας όμως εντός της στρατιωτικής ιεραρχίας δεν είχε ενημερωθεί για τον Black Brant. Έτσι ο διοικητής του σταθμού όπως και οι ανώτεροί του πίστεψαν ότι επρόκειτο περί του πρώτου σταδίου μιας αμερικανικής πυραυλικής επίθεσης στη Ρωσία.
Μόλις τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη του «ψυχρού πολέμου» οι Ρώσοι ήταν ακόμη δύσπιστοι απέναντι στον αμερικανικό παράγοντα. Καθώς ο νορβηγικός πύραυλος πετούσε προς τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας πλησιάζοντας όμως προς τον ρωσικό εναέριο χώρο, οι υπεύθυνοι του ρωσικού συστήματος αεράμυνας έπρεπε να αποφασίσουν εάν επρ4όκειτο για κάποιο Trident ή -ακόμη χειρότερα-, για πύραυλο Η/Μ επίθεσης με σκοπό να αδρανοποιήσει το σύστημα αεράμυνας, πρελούδιο μιας επίθεσης με πυρηνικά πλήρους κλίμακας.
Το ενδεχόμενο «ξεκαθαρίστηκε» όταν ο τεσσάρων σταδίων πύραυλος απέρριψε τον ένα στάδιο προώθησης το οποίο όμως φάνηκε στο ραντάρ ως η επανείσοδος στην ατμόσφαιρα βαλλιστικού πυραύλου ο οποίος μεταφέρει πολλαπλές κεφαλές. Τότε η διοίκηση στρατηγικής αεράμυνας δεν είχε καμία αμφιβολία! Επρόκειτο περί επίθεσης!
Σύμφωνα με την ταχύτητα του πυραύλου και την πορεία του οι «πυρηνικές κεφαλές» θα κτυπούσαν τη Μόσχα εντός πέντε λεπτών.
Ήδη ο Ρώσος πρόεδρος Boris Yeltsin είχε ειδοποιηθεί και του είχε επιδοθεί το Cheget «η πυρηνική βαλίτσα» -σε ελεύθερη μετάφραση-, οι «σφραγίδες» έσπασαν και η βαλίτσα ανοίχτηκε έτοιμη να δεχθεί τους κωδικούς εκτόξευσης των ρωσικών πυραύλων. Οι διοικητές των ρωσικών πυρηνοκίνητων υποβρυχίων –όσοι βρίσκονταν εν πλω- διατάχθηκαν αμέσως βρίσκονται σε πλήρη συναγερμό το ίδιο και οι στρατηγικές αεροπορικές δυνάμεις.
Στα κρίσιμα λεπτά που πέρασαν για τη διαταγή ή όχι μιας αντεπίθεσης ο Boris Yeltsin - ίσως από ένστικτο ίσως από έλλειψη οριστικής επιβεβαίωσης ίσως τέλος από άλλο λόγο- δεν πήρε τελικά την απόφαση να εισα΄γει τους κωδικούς. Η κρίση πέρασε γρήγορα όπως είχε δημιουργηθεί. Τα ρωσικά ραντάρ ανέφεραν πως ο πλυραυλος είχε πέσει στη θάλασσα χωρίς να προκαλέσει τίποτα και έτσι οι «σφυγμοί» όλου του στρατιωτικού συμπλέγματος της Ρωσίας αλλά και του Yeltsin του ίδιου έπεσαν ξανά στο φυσιολογικό, χωρίς ο πλανήτης, ευτχώς, να γνωρίσει μια ανείπωτη καταστροφή.
http://planet-greece.blogspot.comhttp://skandalistis.blogspot.gr/
.jpg)
0 Σχόλια