.jpg)
Όπως λέγαμε και στις τηλεοπτικές μας εκπομπές, η συμβολή της Μακεδονίας στην πνευματική και πολιτιστική εξέλιξη ολόκληρου του ελληνισμού είναι αναμφισβήτητη.
Γνωστοί Μακεδόνες σοφοί ήταν ο Αριστοτέλης εκ Σταγείρων, ο Αθρυΐλατος από τη Θάσο, που ανήκε τότε στη Μακεδονία, ένας γιατρός και έζησε σχεδόν την ίδια εποχή με τον Μέγα Αλέξανδρο, ο Αμερίας, φιλόλογος και γραμματικός της ίδιας εποχής, ο Αριστόβουλος, που διακρίθηκε στα στρατιωτικά, ο Δεινοκράτης, που ήταν
αρχιτέκτονας και πιστός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο γνωστός φιλόσοφος Δημόκριτος, ο Ζώιλος, σχολιαστής του Ομήρου, ο ιστορικός Καλλισθένης από την Όλυνθο, μαθητής του Αριστοτέλη και φίλος του Αλεξάνδρου, ο μαθηματικός Λεωδάμας από τη Θάσο, ο Ηγήμωνας, δόκιμος ποιητής από τη Θάσο, ο Νικόμαχος, πατέρας του Αριστοτέλη, που ήταν γιατρός, ο γνωστός ζωγράφος Πολύγνωτος από τη Θάσο και ο περίφημος Πρωταγόρας εξ Αβδήρων, που γεννήθηκε γύρω στο 380 π.Χ. και θεωρείται ο πατέρας των σοφιστών!
ΕΙΝΑΙ αλήθεια, ότι ο Αμύντας Α' (540-498 π.Χ.) μεγάλωσε τη χώρα προς τη Χαλκιδική και την κοιλάδα του Ανθεμούντα. Στη διάρκεια της βασιλείας του επιτέθηκαν οι Πέρσες, υπό τον Δαρείο, εναντίον της Μακεδονίας. Ο Αμύντας δημιούργησε φιλικούς δεσμούς με τους Πεισιστρατίδες των Αθηνών. Τον διαδέχθηκε στον θρόνο ο γιος του Αλέξανδρος Α’ ο Φιλέλληνας (498-454 π.Χ.), από την εποχή του οποίου υπάρχουν πολύ περισσότερες ιστορικές πληροφορίες. Ο Αλέξανδρος ήταν ευγενής, φιλότιμος, άριστος πολιτικός και διπλωμάτης, δημιουργός μιας πολιτικής που αποτέλεσε πρότυπο για τους μετέπειτα συνεχιστές του έργου του, και ιδιαίτερα φιλέλληνας. Όταν οι Πέρσες, με επικεφαλής τον Ξέρξη
, εξεστράτευσαν πάλι εναντίον της Μακεδονίας, ο Αλέξανδρος δεν είχε τα μέσα να αντισταθεί και υπέκυψε στον Ξέρξη, που τον ανάγκασε να εκστρατεύσει μαζί του εναντίον της υπόλοιπης Ελλάδας. Ο Αλέξανδρος, με τη διπλωματία του, ενήργησε πάντα προς το συμφέρον των Ελλήνων, σε σημείο ώστε δεν είναι καθόλου απίθανο να συνεργαζόταν μαζί τους μυστικά. Το 480 π.Χ., οι Αθηναίοι, με τον Θεμιστοκλή επικεφαλής, φύλαγαν τα Τέμπη, γιατί νόμιζαν ότι ο Ξέρξης θα εισέβαλε στην Ελλάδα από εκεί. Ο Αλέξανδρος τους αποκάλυψε τότε ότι ο Πέρσης βασιλιάς, σύμφωνα με το σχέδιό του να εισβάλει στην Ελλάδα μέσω Θεσσαλίας, θα ακολουθούσε μία άλλη στενή οδό του Ολύμπου, και έσωσε έτσι τη ζωή του Θεμιστοκλή και των δέκα χιλιάδων Ελλήνων. Το 479 π.Χ., οι Πέρσες τον έστειλαν πρεσβευτή τους στην Αθήνα και εκείνος πήγε μέσα στη νύχτα στο στρατόπεδο των Αθηναίων, τους αποκάλυψε τα σχέδια του Μαρδονίου και τους είπε ότι οι Πέρσες βρίσκονταν σε πολύ δύσκολη θέση. Έδωσε έτσι θάρρος στους Αθηναίους, που συνέχισαν τον αγώνα και πέτυχαν τη μεγάλη νίκη των Πλαταιών.
.jpg)
Σχετικά με τη φιλελληνική του πολιτική, ο Αλέξανδρος έλεγε ότι εφόσον ήταν ελληνικής καταγωγής, δεν μπορούσε να βλέπει την Ελλάδα σκλαβωμένη και όχι ελεύθερη. Προσπάθησε με κάθε τρόπο να συνδέσει τη Μακεδονία με την Ελλάδα και να καλλιεργήσει στη Μακεδονία τον ελληνικό πολιτισμό.
Φιλοξένησε λοιπόν στην αυλή του, μεταξύ άλλων, τον Πίνδαρο, που έγραψε προς τιμήν του εγκωμιαστικό ποίημα, από το οποίο διασώθηκαν μόνο δύο αποσπάσματα.
Οι Έλληνες τον τίμησαν ιδιαίτερα και μάλιστα οι Ελλανόδικες του Πανελληνίου του έδωσαν δίπλωμα με το οποίο τον αναγνώριζαν ως Έλληνα των πάνυ Ελλήνων. Επίσης, του επέτρεψαν να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες, του έδωσαν το δικαίωμα του Αθηναίου πολίτη, τον τίμησαν με τους τίτλους του φιλέλληνα, του πρόξενου και του ευεργέτη, και μετά τη νίκη των Πλαταιών του έστησαν χρυσό άγαλμα στους Δελφούς.
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
Γνωστοί Μακεδόνες σοφοί ήταν ο Αριστοτέλης εκ Σταγείρων, ο Αθρυΐλατος από τη Θάσο, που ανήκε τότε στη Μακεδονία, ένας γιατρός και έζησε σχεδόν την ίδια εποχή με τον Μέγα Αλέξανδρο, ο Αμερίας, φιλόλογος και γραμματικός της ίδιας εποχής, ο Αριστόβουλος, που διακρίθηκε στα στρατιωτικά, ο Δεινοκράτης, που ήταν
αρχιτέκτονας και πιστός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο γνωστός φιλόσοφος Δημόκριτος, ο Ζώιλος, σχολιαστής του Ομήρου, ο ιστορικός Καλλισθένης από την Όλυνθο, μαθητής του Αριστοτέλη και φίλος του Αλεξάνδρου, ο μαθηματικός Λεωδάμας από τη Θάσο, ο Ηγήμωνας, δόκιμος ποιητής από τη Θάσο, ο Νικόμαχος, πατέρας του Αριστοτέλη, που ήταν γιατρός, ο γνωστός ζωγράφος Πολύγνωτος από τη Θάσο και ο περίφημος Πρωταγόρας εξ Αβδήρων, που γεννήθηκε γύρω στο 380 π.Χ. και θεωρείται ο πατέρας των σοφιστών!
ΕΙΝΑΙ αλήθεια, ότι ο Αμύντας Α' (540-498 π.Χ.) μεγάλωσε τη χώρα προς τη Χαλκιδική και την κοιλάδα του Ανθεμούντα. Στη διάρκεια της βασιλείας του επιτέθηκαν οι Πέρσες, υπό τον Δαρείο, εναντίον της Μακεδονίας. Ο Αμύντας δημιούργησε φιλικούς δεσμούς με τους Πεισιστρατίδες των Αθηνών. Τον διαδέχθηκε στον θρόνο ο γιος του Αλέξανδρος Α’ ο Φιλέλληνας (498-454 π.Χ.), από την εποχή του οποίου υπάρχουν πολύ περισσότερες ιστορικές πληροφορίες. Ο Αλέξανδρος ήταν ευγενής, φιλότιμος, άριστος πολιτικός και διπλωμάτης, δημιουργός μιας πολιτικής που αποτέλεσε πρότυπο για τους μετέπειτα συνεχιστές του έργου του, και ιδιαίτερα φιλέλληνας. Όταν οι Πέρσες, με επικεφαλής τον Ξέρξη
, εξεστράτευσαν πάλι εναντίον της Μακεδονίας, ο Αλέξανδρος δεν είχε τα μέσα να αντισταθεί και υπέκυψε στον Ξέρξη, που τον ανάγκασε να εκστρατεύσει μαζί του εναντίον της υπόλοιπης Ελλάδας. Ο Αλέξανδρος, με τη διπλωματία του, ενήργησε πάντα προς το συμφέρον των Ελλήνων, σε σημείο ώστε δεν είναι καθόλου απίθανο να συνεργαζόταν μαζί τους μυστικά. Το 480 π.Χ., οι Αθηναίοι, με τον Θεμιστοκλή επικεφαλής, φύλαγαν τα Τέμπη, γιατί νόμιζαν ότι ο Ξέρξης θα εισέβαλε στην Ελλάδα από εκεί. Ο Αλέξανδρος τους αποκάλυψε τότε ότι ο Πέρσης βασιλιάς, σύμφωνα με το σχέδιό του να εισβάλει στην Ελλάδα μέσω Θεσσαλίας, θα ακολουθούσε μία άλλη στενή οδό του Ολύμπου, και έσωσε έτσι τη ζωή του Θεμιστοκλή και των δέκα χιλιάδων Ελλήνων. Το 479 π.Χ., οι Πέρσες τον έστειλαν πρεσβευτή τους στην Αθήνα και εκείνος πήγε μέσα στη νύχτα στο στρατόπεδο των Αθηναίων, τους αποκάλυψε τα σχέδια του Μαρδονίου και τους είπε ότι οι Πέρσες βρίσκονταν σε πολύ δύσκολη θέση. Έδωσε έτσι θάρρος στους Αθηναίους, που συνέχισαν τον αγώνα και πέτυχαν τη μεγάλη νίκη των Πλαταιών.
Σχετικά με τη φιλελληνική του πολιτική, ο Αλέξανδρος έλεγε ότι εφόσον ήταν ελληνικής καταγωγής, δεν μπορούσε να βλέπει την Ελλάδα σκλαβωμένη και όχι ελεύθερη. Προσπάθησε με κάθε τρόπο να συνδέσει τη Μακεδονία με την Ελλάδα και να καλλιεργήσει στη Μακεδονία τον ελληνικό πολιτισμό.Φιλοξένησε λοιπόν στην αυλή του, μεταξύ άλλων, τον Πίνδαρο, που έγραψε προς τιμήν του εγκωμιαστικό ποίημα, από το οποίο διασώθηκαν μόνο δύο αποσπάσματα.
Οι Έλληνες τον τίμησαν ιδιαίτερα και μάλιστα οι Ελλανόδικες του Πανελληνίου του έδωσαν δίπλωμα με το οποίο τον αναγνώριζαν ως Έλληνα των πάνυ Ελλήνων. Επίσης, του επέτρεψαν να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες, του έδωσαν το δικαίωμα του Αθηναίου πολίτη, τον τίμησαν με τους τίτλους του φιλέλληνα, του πρόξενου και του ευεργέτη, και μετά τη νίκη των Πλαταιών του έστησαν χρυσό άγαλμα στους Δελφούς.
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
0 Σχόλια