Πρόσφατα πήγαμε την Σαλαμίνα στο άντρο του τρομάρα (που πήρε το όνομά του από ένα διαβόητο λήσταρχο της εποχής του Όθωνα που χρησιμοποιούσε αυτή τη σπηλιά για λιμέρι), όπου βρίσκεται αρχαίος ναός Εκάτης, αλλά σήμερα είναι η Μονή Αγίου Νικολάου, εκεί είναι ένα από τα λεγόμενα «μπουριά», όπως λένε οι ντόπιοι, που πηγαίνουν προς Στυμφαλο, περνούν μέσα από τη θάλασσα και καταλήγουν στη λίμνη.
Οι μελέτες μου έδειξαν ότι πρέπει να υπάρχει και σύνδεση με το λεγόμενο σπήλαιο του Ευριπίδη, αλλά αυτό τώρα το έχουν ρημάξει, του προκάλεσαν τεχνητή κατολίσθηση, άγνωστο γιατί.
Οι φωτογραφίες που είχα δημοσιεύσει παλαιότερα από αυτό το μυστηριώδες σπήλαιο απεικονίζουν δαιδαλώδεις γαλάζιες στοές που δεν υπάρχουν πια, τις έκλεισαν και τις κατέστρεφαν.
Όλη η Σαλαμίνα είναι μια κουλούρα, απεικονίζει ένα «κούλουρο όφη» – το φίδι που τρώει την ουρά του που συνδέεται με την Υποχθονία.
Βασικά, είναι ένα αποκλεισμένο μέρος, ειδικά από την πλευρά του Αίαντα αυτό είναι φανερό, από τη μια είναι η ναυτική βάση και από την άλλη πλευρά είναι η νατοϊκή βάση. Πήγα εκεί, στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, και η ηγουμένη μου είπε πως είχε χάσει τα κλειδιά και δεν μπορούσε να μας βάλει στο Καταβάσιο (αρχαίο Καταβάσιο του Άδη).
Το καταβάσιο βρίσκεται στην αυλή του μοναστηριού διπλοκλειδωμένο με σιδερένιες πόρτες. Οι μοναχές μου διηγήθηκαν ότι πριν από κάποια χρόνια είχαν ακούσει παράξενες φωνές από εκεί μέσα, στις δύο η ώρα τη νύχτα, ανοίξανε την πόρτα του καταβακίου και βγήκανε «κάτι μεγάλες γάτες με πύρινα μάτια και ουρές, οι οποίες μιλάγανε» και αυτές έντρομες κλείσανε πάλι την πόρτα και την κρατήσανε κλειδωμένη από τότε, κι από ότι φαίνεται έχουνε χάσει και τα κλειδιά.
Πιστεύω ότι υπάρχουν έργα του Αίαντα που οδηγούν από τη σαλαμίνα στη Στυμφαλία, μια υποθαλάσσια απόσταση ογδόντα χιλιομέτρων. Ο Αίας ο τελαμώνιος, είναι ιστορικό και όχι μυθικό πρόσωπο, είχε χρησιμοποιήσει ο ίδιος αυτές τις διανοίξεις που έκανε, αναζητώντας την είσοδο για τον άλλο κόσμο.
Η ίδια η λέξη σαλαμίνα, αναλύεται «Σάλα-Μίνα», η λέξη σάλα υποδεικνύει μια αίθουσα, ενώ η «μίνα» μας φέρνει στο νου τους μινίους, αυτόν τον αινιγματικό αρχαίο λαό που ασχολούνταν με υπόγεια έργα (όπως αυτά στην Κοπαϊδα), ενώ η λέξη φέρνει στο νου και τον Μίνωα.
Στο πυθαγόρειο αριθμοσοφικό σύστημα, η λέξη σάλα έχει τον αριθμό 232, είναι ιερατική λέξη γι αυτό και ο αναγραμματισμός της μας δίνει Λάσα (την έδρα των μεγάλων μοναστηρίων του Θιβέτ), που ισούται επίσης με 232, αλλά 232 είναι και η λέξη Πράνα (η ενέργεια του σώματος και του αιθέρα) αλλά και η λέξη «Παρνα» (όπως στο Παρνασσός ή πρανασσός).
Μιλώντας για το πυθαγόρειο, ανακάλυψα πως ένα μεγάλο μυστικό έχει αποκρυφτεί από την αρχαιότητα στο αριθμό 2368, αλλά θα μείνει για λίγο ακόμη κρυμμένο.
Επιλογή αποσπασμάτων diadrastika.com από το diaelefsis μέσω kastamonitis
Πηγή: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/01/blog-post_767.htmlΓίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/123kyklopas
http://kyklwpas.blogspot.gr/
0 Σχόλια