Το Grexit επανέρχεται δριμύτερο…

blog Δεκεμβρίου 27, 2016

Πολλοί θεωρούν πως το ενδεχόμενο του Grexit έχει απομακρυνθεί οριστικά μετά την περσινή "κωλοτούμπα" του Αλέξη και ιδίως την "πόρτα" που έφαγε από τον Πούτιν όταν θέλησε να του παραδώσει τα κλειδιά της χώρας.

Οι πιθανότητες ενός Grexit έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και θα παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα ακόμη και αν κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.

Το Grexit, εκτός των εξωτερικών εξελίξεων, εξαρτάται από ένα βασικό εσωτερικό παράγοντα. Την ικανότητα της μηχανής της ελληνικής οικονομίας να πάρει εμπρός εντός της ευρωζώνης. Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη πως η ελληνική οικονομία έχει πάρει εμπρός ή πρόκειται να πάρει εμπρός...
Αντιθέτως υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις πως τα χειρότερα έπονται...
Σε γενικές γραμμές χρειάζονται τρεις προϋποθέσεις για να πάρει μια οικονομία εμπρός και να τεθεί σε ανοδικό κύκλο με βιώσιμο τρόπο.
α) Προσέλκυση επενδύσεων τόσο από εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό.
β) Ανθρώπινο κεφάλαιο
γ) Κεφάλαιο και υγιές τραπεζικό σύστημα..

α) Οι επενδύσεις...
Η Ελλάδα ως επενδυτικός ελκυστικός επενδυτικός προορισμός αποτελεί το πιο σίγουρο ανέκδοτο που μπορεί να προκαλέσει γέλιο σε μια ομήγυρη σχετικών ανθρώπων.

Μερικοί από τους βασικούς λόγους που αποτρέπουν τις επενδύσεις στη χώρα μας να είναι:

1) Η κρατική γραφειοκρατία-διαφθορά
Το κράτος είναι δομημένο με πελατειακά κριτήρια και στόχο να βολεύονται οι ημέτεροι κομματικοί κηφήνες και όχι να ανταποδίδει στην κοινωνία και την οικονομία μέρος των πόρων που αφαιρεί από αυτήν. Τα γραφειοκρατικά εμπόδια συνήθως προκαλούνται όχι μόνο από αδιαφορία αλλά εσκεμμένα για να εξασφαλίσουν ανταλλάγματα διαφθοράς. Κορυφή του παγόβουνου της πελατοκρατίας και διαφθοράς είναι οι συνδικαλιστές του δημοσίου.
Όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα όταν ήρθαν στην εξουσία προστάτεψαν τους συνδικαλιστές και τους πελάτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο από όλους καθώς αναβάθμισε τους συνδικαλιστές του δημοσίου σε υπουργούς και στελέχη της διοίκησης.

2) Η φορολογία
Η Ελλάδα έχει τους υψηλότερους φόρους από όλες τις χώρες της περιοχής οι οποίες την ανταγωνίζονται στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Η Ελλάδα εκτός από τον υψηλότερο συντελεστή επιχειρηματικών κερδών, έχει και τους υψηλότερους συντελεστές στο ατομικό εισόδημα και στους έμμεσους και ειδικούς φόρους. Η επιχείρηση που θα επενδύσει λαμβάνει υπόψη και το κόστος τηλεπικοινωνιών, το κόστος μεταφορών, το κόστος θέρμανσης, το κόστος ενέργειας κλπ. Όλα αυτά αθροίζουν ένα πολύ υψηλό κόστος λειτουργίας.
3) Υψηλό ασφαλιστικό κόστος
Η Ελλάδα έχει 3 εκατ. συνταξιούχους και 2,5 εκατ. εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Ακόμη και αν όλοι οι άνεργοι βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα θα έχει 3 εκατ. συνταξιούχους και 3,5-4 εκατ. εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Η αναλογία θα έπρεπε να είναι 1 συνταξιούχος για κάθε 3-4 εργαζόμενους. Το ασφαλιστικό κόστος είναι υψηλό και επιβαρύνει το κόστος κάθε θέσης εργασίας. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι να εισπράττουν μικρούς μισθούς ενώ κοστίζουν πολύ στους εργοδότες.

β) Το ανθρώπινο κεφάλαιο
Από την Ελλάδα της κρίσης έχουν φύγει τα τελευταία χρόνια μετά τη χρεοκοπία του 2010 περί τις 400-500.000 άτομα. Πρόκειται για τις πιο δυναμικές ηλικίες και το πλέον εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό.
Αν μια εταιρεία τεχνολογίας (υψηλής προστιθέμενης αξίας) θέλει να έρθει στην Ελλάδα, θα χρειαστεί μερικές εκατοντάδες επιστήμονες τους οποίους θα πρέπει να πληρώσει καλά. Αν το κράτος σε όποιον έχει εισόδημα πάνω από 20.000 του αφαιρεί με φόρους και ασφαλιστικές εισφορές από το 40-80% του εισοδήματος κανένας που μπορεί να έχει εισόδημα 40-100.000 ευρώ δεν θα καθίσει στην Ελλάδα για να εισπράττει 10-20.000 ευρώ. Θα φύγει στο εξωτερικό που οι συνθήκες είναι καλύτερες. Ακόμη και αν ήθελαν κάποιες εταιρείες να έρθουν στην Ελλάδα θα δυσκολεύονταν να βρουν υψηλής δυναμικότητας στελέχη.
Αστεία πολιτικά πρόσωπα σαν τον Κατρούγκαλο νομίζουν πως βρήκαν τη λύση του ασφαλιστικού, πολλαπλασιάζοντας τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών. Μια τρύπα στο νερό θα καταφέρουν... καθώς θα διώξουν και τους τελευταίους εναπομείναντες.
Ένα άλλο στοιχείο που διώχνει τους ικανούς νέους από τη χώρα είναι η αναξιοκρατία του κομματικού κράτους. Ακόμη και πολλές ιδιωτικές εταιρείες επειδή εξαρτιούνται από κρατικές υπηρεσίες αναγκάζονται να προσλαμβάνουν άτομα που υποδεικνύουν τα κόμματα για να μην αντιμετωπίζουν προστριβές με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Οι 500.000 Έλληνες που έχουν φύγει στο εξωτερικό είναι το 10% του εργατικού δυναμικού. Λόγω υψηλής ειδίκευσης και φιλοδοξιών αποτελούν όμως το πιο δυναμικό κομμάτι. Κατά πλειοψηφία αποτελούν το σώμα των αξιωματικών του εργατικού δυναμικού της χώρας. Ένας στρατός χωρίς αξιωματικούς ή με αναβαθμισμένους τους "Καρανίκες" για αξιωματικούς δεν είναι παρά ένας όχλος, ικανός να παράγει φασαρία, χάος και φτώχεια...

Γ) Κεφάλαιο...
Οι ξένες επενδύσεις για να προκύψουν χρειάζονται και ένα υγιές τραπεζικό σύστημα απ’ όπου θα συμπληρώσουν τα κεφάλαια που εισάγουν για να επενδύσουν.
Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα βρίσκεται στον αέρα. Πριν την κρίση του 2010 είχε περί τα 230 δισ. καταθέσεις και άλλα τόσα χορηγήσεις και τώρα έχει 120 δισ. καταθέσεις...
Η εφορία χρησιμοποιεί τις τράπεζες σαν μακρύ της χέρι στην κάθε γειτονιά. Οι καταθέτες κρατούν ό,τι τους έχει απομείνει μακριά από τις τράπεζες. Οι φόροι κάθε χρόνο και η ανεργία απομυζούν ό,τι έχει απομείνει από τις καταθέσεις. Το Φθινόπωρο που μας πέρασε τραπεζικά στελέχη εκτιμούσαν πως για να πληρωθούν οι φόροι περί τα 5 δισ. ευρώ έφυγαν από τα στρώματα μειώνοντας το συνολικό ποσό που βρίσκεται εκεί στα 10-15 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των καταθετών. Από τα 45 δισ. που έφυγαν στην περίοδο της ανόδου ελάχιστα έχουν γυρίσει.
Χωρίς αποκατάσταση της τραπεζικής πίστης και της εμπιστοσύνης των καταθετών επενδύσεις δεν μπορεί να γίνουν.

Παραδείγματα...
Η επένδυση του Αστέρα αφού πέρασε από χίλια κύματα κόλλησε στη δασική υπηρεσία. Είναι βέβαιο ότι ο δασάρχης εφαρμόζει το νόμο. Το πρόβλημα είναι το χάος αλληλοαναιρούμενων και αντιφατικών νόμων.
Η επένδυση της ξενοδοχειακής μονάδας του Costa Navarino που ανέδειξε όλη την Πελοπόννησο σαν προορισμό, έκανε 20 χρόνια να αντεπεξέλθει των εμποδίων του δημοσίου. Η επένδυση στο Πόρτο Καρράς, στο Βοτανικό και πολλές άλλες λόγω των εμποδίων που προέκυψαν στην πορεία στάθηκαν αιτίες για χρεοκοπίες...
Η Ελλάδα έχει ανοιχτές κακοφορμισμένες πληγές παντού. Χρειάζεται ξανά χτίσιμο από την αρχή.
Για την κατάσταση που βρίσκεται δεν φταίει το ευρώ, αλλά το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία η οποία το στηρίζει και τη στηρίζει.
Η μοναδική λύση που θα προσφέρει η επιστροφή στη δραχμή είναι η άμεση φτωχοποίηση η οποία με το σοκ που θα προκαλέσει θα ξυπνήσει την κοινωνία από λήθαργο που βρίσκεται.
Αυτή τη στιγμή η ελληνική οικονομία πληρώνει 30 δισ. για συντάξεις 3 εκατ. συνταξιούχων από τους οποίους το ένα τρίτο είναι κάτω των 65 ετών. Με την επάνοδο στη δραχμή και την υποτίμηση που θα ακολουθήσει κατά 50-70%(καθώς θα γίνει με άτακτο τρόπο), τα 30 δισ. ευρώ σε αγοραστική αξία θα μειωθούν σε 10-15 δισ. ευρώ. Οι συντάξεις των 900 και των 600 ευρώ θα μειωθούν ανάλογα σε αγοραστική αξία.
Τα 45 δισ. ευρώ των εισόδων από φόρους θα μειωθούν σαν αγοραστική αξία επίσης.
Οι παραγωγικές επιχειρήσεις θα πληρώνουν τις πρώτες ύλες που εισάγουν στις ίδιες τιμές. Οι εξαγωγικές θα επωφεληθούν μόνο από τη μείωση του εργασιακού κόστους αφού θα εισπράττουν σε "σκληρό" νόμισμα και θα πληρώνουν σε "μαλακό". Για να αποκαταστήσει η δραχμή κάποια αξία θα πρέπει να ακολουθηθεί πολιτική δημοσιονομικής λιτότητας αυστηρότερη από του Σόιμπλε.
Το πολιτικό και κοινωνικό χάος που θα ακολουθήσει θα αλλάξει το πολιτικό και οικονομικό σκηνικό.
Οι μόνοι που θα κερδίσουν από τη δραχμή θα είναι αυτοί που έχουν κεφάλαια στο εξωτερικό και θα αγοράσουν τη χώρα σε χαμηλότερη τιμή.
Η αδυναμία της χώρας να μεταρρυθμιστεί για να προσελκύσει πίσω καταθέσεις και επενδύσεις οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο Grexit. Ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς ολοκληρώνει αυτή την καταστροφική πορεία.
Η αποδοχή από μέρους των θεσμών της καταστροφικής φορολογικής και συνταξιοδοτικής πολιτικής φαίνεται πως καλύπτει την επιδίωξη κάποιων κύκλων στην Ευρώπη που θέλουν να εξαναγκάσουν τη χώρα να φύγει από το ευρώ. Οι κύκλοι αυτοί πλέον φαίνεται να βρίσκουν ευήκοα ώτα και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Το Brexit, η ιταλική κρίση και οι εκλογές στην Γαλλία και τη Γερμανία μέχρι το τέλος του 2018 θα αναγκάσουν τους Ευρωπαίους να λάβουν οριστικές αποφάσεις για τον μέλλον της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Αυτό αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για την παραμονή αλλά και αφορμή για εξώθηση της Ελλάδας. Εκεί εμείς έχουμε πολύ λίγα να επιδείξουμε για να αποδείξουμε πως μπορούμε να σταθούμε ανταγωνιστικά και ισότιμα.