Αγαπητοί αναγνώστες, η εκπαίδευση μας πρόδωσε. Η διδασκαλία της ιστορίας καλύπτει γενικά την χρονολογική γραμμή των γεγονότων με μερικές στρατηγικές παραλείψεις εδώ κι εκεί, αλλά όταν τολμά να ερευνήσει τις αιτίες και τα κίνητρα, μας προσφέρει μια πολιτικά διορθωμένη εκδοχή της πραγματικότητας, η οποία είναι μια σαφής μάσκα για να κρύψει την πραγματική και φρικτή αλήθεια. Απλά δεν ξέρουμε τίποτα για την ιστορία μας που έχει σαρωθεί κάτω απ’ το χαλί της άγνοιας.
Σήμερα, ακούμε ξανά και ξανά για «fake news»,
τυπωμένο καθημερινά σ’ έναν εταιρικό Τύπο που αγοράζεται κι ελέγχεται από εκείνους που πρέπει να κρατήσουν τον γενικό πληθυσμό σε άγνοια της πραγματικότητας. Αυτό το σχέδιο δεν είναι κάτι νέο, συνεχίζεται για πάνω από δύο αιώνες και τα fake news του παρελθόντος έχουν γλιστρήσει στις σελίδες της ιστορίας μας, ακριβώς όπως τα σημερινά fake news θα είναι για τις μελλοντικές γενιές αν δεν σταματήσουμε αυτόν τον κύκλο των ψεμάτων. Το κύριο πρόβλημα στα βιβλία μας είναι η γενική χρήση της συγκλίνουσας και της αντίθετης πολιτικής ως βάσης για κάθε επίσημη ανάλυση. Τώρα, για να κατανοήσουμε τις πραγματικές αιτίες και τα διακυβεύματα όλων των πολέμων τους τελευταίους δυόμισι αιώνες, πρέπει να ακολουθήσουμε τα χρήματα. Ποιος χρηματοδότησε ποιόν; Ποιος επωφελείται από τους πολέμους; Πως ξεκίνησαν οι πόλεμοι; Ξαφνικά, μια μαγική ακτίνα φωτός λάμπει ακριβώς μπροστά στα μάτια μας για να μας αποκαλύψει αυτό που βρίσκεται ανάμεσα στις γραμμές γραμμένο με αόρατο μελάνι.
Είμαι έτοιμος να αποδείξω ότι τα τελευταία 250 χρόνια, όλοι οι πόλεμοι έχουν δημιουργηθεί μέσω συνωμοσιών κι ενορχηστρωμένοι από διεθνείς τραπεζίτες που επιδιώκουν δύο πολύ απλούς στόχους, Κέρδος και Κυριαρχία, ένα δίδυμο που φέρει ακόμη ένα όνομα: Παγκόσμια Τάξη, πρωτότυπο και νέο. Ο καθένας έχει μια προσωπική άποψη για το πως έχει διεξαχθεί το γενικό σχέδιο κατά την διάρκεια ετών και η περισσότερη ανάλυση κάνει φανερή την τρομακτική αλήθεια που κρύβεται κάτω από την κορυφή του παγόβουνου.
Η έννοια από μόνη της περιγράφεται εύκολα: με τον οικονομικό έλεγχο των εθνών, μέσω των κεντρικών τραπεζών και την δημιουργία χρήματος, μια χούφτα των τραπεζιτών έχουν κρατήσει την μόνιμη εξουσία πολύ πιο πάνω απ’ όλους τους νόμους και τις κυβερνήσεις. Αλλά η Νέα Παγκόσμια Τάξη που ζούμε τώρα δεν ήταν η ίδια όλα αυτά τα χρόνια και ήταν πολύ δυναμική και δαιδαλώδης στην ιδιοκτησία και στα σχήματα, και μπορεί να συνοψιστεί σε μια απλή διαμάχη μεταξύ των Ευρωπαίων τραπεζιτών και των Αμερικανών τραπεζιτών. Κάθε μεγάλος πόλεμος ή επανάσταση τους τελευταίους δυόμιση αιώνες ήταν κεφάλαια στην εξέλιξη της δυναμικής της Παγκόσμιας Τάξης.
Όταν αρχίζετε να κοιτάτε την πραγματική ιστορία μας, όχι μόνο συνδέονται όλοι οι σημαντικοί πόλεμοι και ξαφνικά βγάζουν λογικό νόημα, αλλά μπορείτε ν’ απομακρυνθείτε από την επίσημη αφήγηση που τυπώνεται στα βιβλία και να χωρίσετε όλες τις συγκρούσεις σε δυο γενικές κατηγορίες: πόλεμοι ανεξαρτησίας από την αυτοκρατορία των τραπεζών και επιθέσεις από τους τραπεζίτες για να δαμάσουν μια ανεξάρτητη χώρα. Ο 20ος αιώνας έχει δει την δημιουργία πολέμων για καθαρό κέρδος στερημένο από κάθε γεωπολιτικό ενδιαφέρον, όπως ο Πόλεμος της Κορέας ή του Βιετνάμ, αλλά δεν θα φτάσουμε εκεί. Συνολικά, είναι τόσο απλό.
Η ιστορία γράφεται από εκείνους που κέρδισαν τους πολέμους.
Όπως και η πλειοψηφία, έχω ακούσει γι’ αυτό το ρητό χωρίς να έχει καμία ένδειξη για το βάθος του νοήματος του για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι τράπεζες έχασαν και κέρδισαν όλους τους πολέμους. Ζούμε κάτω από την Αυτοκρατορία των Τραπεζών από το 1773. Μέρος πρώτο ήταν η Βρετανική-Ευρωπαϊκή αποικιακή αυτοκρατορία ή παλαιά παγκόσμια τάξη και το μέρος δύο είναι η Αμερικανική αυτοκρατορία, ή Νέα Παγκόσμια Τάξη. Αυτή η έρευνα καλύπτει όλες τις αιτίες και τους στόχους σημαντικών συγκρούσεων μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και δείχνει ότι το μυαλό μας έχει χειραγωγηθεί για να κρυφτεί η αποτρόπαια πραγματικότητα.
Η έκφραση της «Νέας Παγκόσμιας Τάξης» εμφανίστηκε κάπου μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων, για να περιγράψει έναν τραπεζικό κόσμο που ελέγχεται από μια παγκοσμιοποιημένη ελίτ που χειραγωγεί πολιτικούς κι εθνικούς στρατούς σαν μαριονέτες για να κρατήσει την επιρροή της στον κόσμο. Εάν η έκφραση είναι κάπως πρόσφατη, η έννοια είναι πολύ παλαιότερη. Ακόμα κι αν τα συστημικά κι εξαρτημένα μέσα ενημέρωσης κι αποβλάκωσης θα περιέγραφαν την ιδέα ως «θεωρία συνωμοσίας» εν τούτοις είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, δεδομένου ότι οι διεθνείς τράπεζες κατέχουν την αποκλειστική δύναμη της δημιουργίας χρήματος και μέσω δανεισμού κεφαλαίων -που δεν έχουν καν- καθυποτάσσοντας οικονομικά χώρες που χάνουν την ανεξαρτησία τους στην διαδικασία δανεισμού, μέσω της δημιουργίας του χρέους.
Αυτό το σχέδιο (χρήμα ως χρέος) επεκτείνει την πραγματική εξουσία τους στο να χρηματοδοτούν οτιδήποτε θελήσουν, το χρέος ή την πτώχευση όποιου θέλουν και να εκμεταλλεύονται κατά βούληση σχεδόν κάθε έθνος του πλανήτη, κυριολεκτικά κρατώντας τις οικονομίες τους στον όλεθρο και την κακία των επιτοκίων και των χειρισμών νομίσματος. Μόλις ένα έθνος κολλήσει εκεί, οι τράπεζες μπορούν να επιβάλουν λεηλασία και λεηλασία των φυσικών πόρων της χώρας, όπως χρυσός, διαμάντια, λίθιο, φυσικό αέριο και φυσικά, το πετρέλαιο.
Όλοι οι πόλεμοι δημιουργούνται με την πολύτιμη βοήθεια της χειραγώγησης από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Στρίβουν ξανά και ξανά τα ίδια πολιτικά, ιδεολογικά ή θρησκευτικά στεγνά ραβδιά για να ανάψει η φωτιά. Διεθνείς απάτριδες τραπεζίτες έχουν επιλέξει τις ΗΠΑ όπως ο φύλακας στο κοτέτσι, αλλά ο εγκέφαλός τους δεν έχει καμία υπηκοότητα, είναι στο κέντρο της οικονομίας κάθε χώρας, της οποίας το επίπεδο της συμμόρφωσης ή ανυπακοής καθορίζει την μοίρα της μεταξύ του πολέμου και της ειρήνης. Το ψέμα προς τον πληθυσμό καθίσταται απολύτως αναγκαίο για να προχωρήσει το σχέδιο της ενιαίας κυβέρνησης των παγκοσμιοποιητών, που αποφεύγει κάθε μορφή ελέγχου ή όποιας, δημοκρατίας. Αν αισθάνεστε ότι η ελευθερία και τα παιδιά σας έχουν οποιαδήποτε αξία, ακολουθήστε με επιμέλεια την αναζήτηση της ιστορικής γνώσης που είναι το πρώτο βήμα από το εφιαλτικό παρόν και το δυστοπικό μέλλον μας.
Η καρδιά του σκότους
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι τα γρανάζια της κοινωνίας δεν ήταν πάντα όπως είναι σήμερα. Η μεγάλη εικόνα εμφανίστηκε κάπου γύρω στο 1770. Το κεντρικό άτομο στο οποίο πρέπει να επικεντρωθούμε είναι ο Mayer Amschel Rothschild, ο οποίος υπήρξε επικεφαλής μιας τράπεζας της Φρανκφούρτης μετά τον θάνατο του πατέρα του. Έγινε φίλος με έναν Στρατηγό ονόματι Von Estorff, ο οποίος ήταν προσκολλημένος στην αυλή του πρίγκιπα Γουλιέλμου Θ’ της περιοχής Έσσης-Χανάου. Συγγενής εξ αίματος της Βρετανικής Βασιλικής οικογένειας, ο Πρίγκηπας είχε κερδίσει την μεγάλη περιουσία του από την ενοικίαση των συνταγμάτων του σε μισθοφορικούς πολέμους για δεκαετίες και το 1769 δόθηκε στον Mayer η άδεια από τον Πρίγκηπα για να ισχυριστεί δημοσίως ότι ήταν ο επίσημος διαχειριστής των περιουσιακών στοιχείων του William’s.
Σε μια εποχή που οι ιδιωτικοί τραπεζίτες δεν ήταν ακόμη υπεύθυνοι για τις κεντρικές τράπεζες, οι μυστικές υπηρεσίες ήταν πολύ σημαντικές για την προσεκτική σχεδίαση της γένεσης του συστήματός τους. Υπάρχει ένα έντονο μίσος σήμερα προς τους Ελευθεροτέκτονες που φαίνεται να έχουν χάσει τον έλεγχό τους επί των παγκόσμιων υποθέσεων, οι οποίες πλέον αποφασίζονται από ιδιωτικές εταιρείες, όπως τα οικονομικά από την Mont-Pelerin Society, η διάρθρωση της παγκοσμιοποίησης από την Τριμερή Επιτροπή, καθώς και από το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων που υπαγορεύει σχεδόν τα πάντα σχετικά με την γεωπολιτική και την γραμμή στα ΜΜΕ. Επειδή ψήφισαν έναν νόμο που απαγορεύει στους Ελευθεροτέκτονες να κατέχουν θέσεις εργασίας εντός της κυβέρνησης, γνωρίζουμε ότι η Ιταλία πιστεύει ότι η επιρροή τους εξακολουθεί να είναι επιβλαβής.
Παρ’ όλα αυτά, χάρη σ’ ένα βιβλίο που γράφτηκε από τον Σκωτσέζο επιστήμονα καθηγητή φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, εφευρέτη της σειρήνας κι Ελευθερότεκτονα, John Robison, (1739-1805) γνωρίζουμε αρκετά σχετικά με το σχέδιο τους για τον σχηματισμό της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Το 1798 στο «Αποδείξεις μιας συνωμοσίας κατά όλων των θρησκειών και των κυβερνήσεων της Ευρώπης που πραγματοποιήθηκε στις μυστικές συναντήσεις από Ελευθεροτέκτονες, Illuminati», ο Robison εξηγεί πώς είχε προσκληθεί να ενταχθεί στους Illuminati από τον ηγέτη τους, Adam Weishaupt, ο οποίος του έδωσε ένα γενικού σχεδίου αντίγραφο του ελιτίστικου club του.
Αν και ο Robison ήταν υπέρμαχος της επιστήμης και του ορθολογισμού, στην μεταγενέστερη ζωή, απογοητευμένος από την Γαλλική Επανάσταση, έγινε ένθερμος Μοναρχικός. Στο έργο του, «Αποδείξεις μιας συνωμοσίας» ο Robison έθεσε τις βάσεις για τις σύγχρονες θεωρίες εμπλέκοντας τους Βαυαρικούς Illuminati ως υπεύθυνους για τις υπερβολές της Γαλλικής Επανάστασης.
Το 1773, ο Mayer Amschel Rothschild σε μια επανένωση στην Φρανκφούρτη με δώδεκα από τους πιο σημαντικούς φίλους του, όπως ο Illuminati Adam Weishaupt, τους έπεισε ότι μπορούν να κυβερνήσουν τον κόσμο. Το σχέδιο ήταν να διαιρεθεί κάθε μη εβραϊκός πληθυσμός μέσω πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και θρησκευτικών μέσων και να εφαρμοστούν αόρατοι χειρισμοί και δόλια προπαγάνδα. Στην συνέχεια, να οπλίσουν τις αντιμαχόμενες πλευρές, να τους δημιουργήσουν έντεχνα επεισόδια ώστε να τους οδηγήσουν να πολεμήσουν μεταξύ τους, (όπως ο συμμοριτοπόλεμος με τους κομμουνιστές στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση από την Γερμανική κατοχή) οδηγώντας στην καταστροφή των εθνικών κυβερνήσεων και των θρησκευτικών θεσμών. Λίγα χρόνια πριν από την ίδρυση της διαβόητης σκοτεινής ομάδας του, ο Weishaupt προσχώρησε στην Ηπειρωτική Τάξη των Ελευθεροτεκτόνων με το δόγμα Illuminati και ίδρυσε στοές μέσα στην «Μεγάλη Ανατολή» που γίνανε τ’ αρχηγεία τους.
Ο Mayer Amschel προφανώς έμαθε την συγκεκριμένη πολιτική από τον μετρ του είδους Machiavelli και τις τραπεζικές εργασίες του μέσω των Μεδίκων, την γνωστή Ιταλική τραπεζική οικογένεια της Αναγέννησης. Προκειμένου να γίνουν οι πόλεμοι πάρα πολύ κερδοφόροι, κάποιος έπρεπε να χρηματοδοτήσει και τους δύο αντιπάλους κι έπρεπε να εξασφαλίσει ότι ο οι αντίπαλοι θα παραμείνουν στον αέναο πόλεμο. Τίποτα δεν δημιουργεί πιο μακροπρόθεσμο χρέος από τον πόλεμο και καμία μορφή δανείου δεν είναι πιο ασφαλής από το χρέος ενός έθνους που υποστηρίζεται από τους φορολογούμενους.
Στο βιβλίο του William Guy Carrς «The Money Power» βρίσκουμε μια περιγραφή της πηγής αυτού που σήμερα αποκαλούμε Νέα Παγκόσμια Τάξη ή αυτό που ο George Orwell ονόμασε ως Big Brother. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης, ο Karl Ritter, γνώριζε αυτές τις εξαιρετικά σημαντικές συγκεντρώσεις που έλαβαν χώρα το 1773 και οι οποίες σφράγισαν την τύχη της ανθρωπότητας για πολλές δεκαετίες. Να τι είχε να γράψει ο William Guy Carrς:
«Η μελέτη της ιστορίας έπεισε τον Karl Ritter
ότι μια πολύ μικρή ομάδα πολύ πλούσιων διεθνών Τραπεζιτών με επιρροή, οι οποίοι δεν δήλωσαν υποταγή σε καμία χώρα, αλλά αναμείχθηκαν στις υποθέσεις όλων, το 1773 διοργάνωσαν το Grand Orient Freemasonry με σκοπό την χρήση του Παγκόσμιου Επαναστατικού Κινήματος για να προωθήσουν τις δόλιες φιλοδοξίες τους. Το μακράς διαρκείας κι εμβέλειας σχέδιο τους ήταν να αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο του πλούτου, των φυσικών πόρων και το ανθρώπινο δυναμικό ολόκληρου του πλανήτη. Απώτερος στόχος τους ήταν να σχηματίσουν μια ολοκληρωτική δικτατορία βασισμένη στις θεωρίες τους περί αθεϊστικού, διαλεκτικού και ιστορικού υλισμού. (…) Στην συνέχεια εξήγησε πως οι βιομηχανικές δυσπραγίες και καταρρεύσεις και οι οικονομικοί πανικοί χρησιμοποιούνται για να εξυπηρετήσουν το σκοπό τους, αναφέροντας την αναγκαστική ανεργία και πείνα που επιβάλλονται στις μάζες λόγω της δύναμης που έχουν να δημιουργούν τεχνητές ελλείψεις τροφίμων και ταυτόχρονα προσφέροντας στο Κεφάλαιο το δικαίωμα να κυβερνά κατά πολύ ανώτερα από το δικαίωμα που δόθηκε στην πραγματική αριστοκρατία πιο πάνω κι από την νομικά κατοχυρωμένη Βασιλική εξουσία»
Ένας Venerable Maitre (Σεβάσμιος Δάσκαλος) ποζάρει με το sautoir (μακρύ κολιέ)
στον μεγάλο ναό της Μεγάλης Στοάς του Γαλλικού Ελευθεροτεκτονισμού στις 18 Σεπτεμβρίου 2010,
στο Παρίσι, κατά την διάρκεια της 27ης έκδοσης των ανοιχτών ημερών της ευρωπαϊκής κληρονομιάς της Γαλλίας.
Είναι ενδιαφέρον ότι, ταυτόχρονα που ο Karl Ritter έγραφε μια αντίθετη προς τον κομμουνισμό ιδεολογία, ο Karl Marx δημοσίευσε το «Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο» το 1848. Αμφότεροι χρηματοδοτήθηκαν από την οικογένεια Ρότσιλντ κι ο Marx κι ο Ritter αφού προωθούσαν ένα επίπεδο πιο πάνω το αρχικό σχέδιο των Grand Orient Freemasonry, διαίρεσης των ανθρωπομαζών για διαρκείς πολέμους (χρήμα μέσω χρέους) μέσω της δημιουργίας τεχνητών και ηλιθίων ιδεολογιών. Η βασική ιδέα είναι το κλασσικό και διαχρονικό «διαίρει και βασίλευε» Ετσι διαίρεσαν τις μεγαλύτερες παρατάξεις της ανθρώπινης φυλής σε αντίθετα στρατόπεδα, κατόπιν με την απαραίτητη πλύση εγκεφάλου τους έπεισαν να πολεμούν και να καταστρέφουν ο ένας τον άλλον. Πόσο τρομακτικά απλό κι εύκολο!!! Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο James Madison, ο 4ος Πρόεδρος κι ένας από τους Ιδρυτές Πατέρες των ΗΠΑ, σκέφτηκε ότι η κύρια πρόκληση της δημοκρατίας ήταν να πάρει μια τεράστια μάζα ανθρωπομαζών και να τους πείσει να ψηφίσουν νόμους που ευνοούν την πλούσια ελίτ. Τότε δημιουργήθηκε το δικομματικό εκλογικό σύστημα, σχεδιασμένο ειδικά για να περιορίζει την επιλογή των εκλογών μεταξύ δύο αρχηγών του ίδιου τέρατος. Σήμερα, σε κάθε έθνος που έχει κολλήσει στον βούρκο της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, η δημοκρατική διαδικασία είναι ακριβώς η ίδια, δύο κόμματα ανταλλάσσουν εξουσία για δεκαετίες, ενώ οι μειλίχιες ιδεολογικές διαφορές τους αφορούν ανόητα θέματα όπως η άμβλωση ή νόμοι μετανάστευσης ή οπλοκατοχής. Για τους κυβερνήτες των ΗΠΑ, η δημοκρατία και η πολιτική δεν είναι τίποτα περισσότερο από άνεμος, κενός αέρας που σφυρίζει απ’ το ένα αυτί στο άλλο.
Τώρα που είναι Ολοφάνερος ο αληθινός σκοπός της πολιτικής (χρήμα ως χρέος) και των γελοίων ιδεολογιών που δημιουργήθηκαν για να πολώσουν τις ιδεολογίες και να διχάσουν τις ανθρωπόμαζες μπορείς να μεταπηδήσεις στην πραγματική ιστορία. Και είναι πολύ διαφορετική από αυτή που σ’ εκπαίδευσαν, σχεδόν σου εμφύτευσαν να πιστεύεις.
Η πρώτη επανάσταση «χρώματος»
Καθώς τα χρόνια περνούσαν, ο Rothschild και η ομάδα του των Πεφωτισμένων(Ιλουμινάτι) έγιναν αρκετά δημιουργικότεροι. Η Γαλλία ήταν ισχυρή δύναμη υπό τον Λουδοβίκο τον XVI, ανεξάρτητη από την Βρετανική Αυτοκρατορία. Ένα παράξενο αλλά πολύ τυχερό περιστατικό αποκάλυψε τις λεπτομέρειες ενός τολμηρού σχεδίου το 1785. Ένας αγγελιοφόρος ονόματι Λάνζε χτυπήθηκε και σκοτώθηκε από κεραυνό ενώ βρισκόταν στην πόλη Ρατίσμπον. Όταν Βαυαροί αξιωματούχοι εξέτασαν το περιεχόμενο των σάκων στο άλογο του, ανακάλυψαν για πρώτη φορά την ύπαρξη του Τάγματος του Πεφωτισμένων, αλλά επίσης βρήκαν ένα λεπτομερές σχέδιο που περιγράφει τα βήματα της επερχόμενης Γαλλικής Επανάστασης. Σύντομα, οι Πεφωτισμένοι εκδιώχθηκαν από την Βαυαρία, οι αρχές της οποίας έστειλαν προειδοποιήσεις σε όλα τα μεγάλα Ευρωπαϊκά κράτη σχετικά με την ελίτ μυστική κοινωνία, αλλά αυτές αγνοήθηκαν…
Χάρη σε ένα κεραυνό και σε μερικά βιβλία που ακολούθησαν έπειτα, υπάρχουν σήμερα μερικές πολύ ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες, χρήσιμες για να καταλάβουμε πώς οι Illuminati και οι Μασόνοι υποκίνησαν τη Γαλλική Επανάσταση, η οποία ήταν η πρώτη «επανάσταση χρώματος» της ιστορίας. Τότε ήταν που ο πληθυσμός χειραγωγήθηκε μέσω Μακιαβελικών κατασκευασμένων ειδήσεων, προκειμένου να εξολοθρεύσει μια κυβέρνηση που δεν υποτασσόταν σε ιδιωτικές τράπεζες. Σήμερα αυτή, είναι η κορυφαία ειδικότητα της CIA. Έτσι κατασκεύασε την Αραβική Άνοιξη το 2011, το Maidan στην Ουκρανία το 2014, και πάλι πρόσφατα, την ανατροπή του Evo Morales στην Βολιβία.
Την εποχή της περίφημης μεγάλης Μασονικής συνάντησης το 1773, ο Louis-Philippe d’Orléans ήταν ο Πρόεδρος της Μεγάλης Ανατολής και χρηματοδοτούσε τους Ιακωβίνους, οι οποίοι είχαν αγοράσει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής σιτηρών το 1789 για να δημιουργήσουν εσκεμμένα έλλειψη τροφίμων, κατηγορώντας άμεσα την ευρέως περιφρονημένη βασίλισσα Μαρία-Αντουανέτα μέσω κατασκευασμένων φημών και μέσων διάδοσης πληροφοριών, προκαλώντας το ξέσπασμα της εξέγερσης εναντίον της.
Στις 13 Ιουλίου ο Perregaux, ένας Μασόνος Ελβετός τραπεζίτης της Lausanne Orient, άνοιξε τα οπλοστάσια των Αναπήρων και άρχισε να εξοπλίζει τον φτωχό λαό με τουφέκια που αργότερα θα αγόραζε πίσω για 30 σεντ το καθένα, προκειμένου να αφοπλίσει τον πληθυσμό μετά το τέλος της στημένης Επανάστασης. Ο ίδιος τραπεζίτης θα χρηματοδοτήσει επίσης το πραξικόπημα για να ανεβεί ο Ναπολέων στην εξουσία το 1799, το οποίο οδήγησε στην δημιουργία της Κεντρικής Τράπεζας της Γαλλίας που ο ίδιος πάλι Perregaux άρχισε να λειτουργεί το 1800, με αποκλειστικό προνόμιο τη δημιουργία του Γαλλικού νομισματικού συστήματος. Αμέσως μετά την αρχική επανάσταση, η Γαλλία χωρίς προφανή λόγο, κήρυξε πόλεμο κατά της Αυστρίας και της Πρωσίας, μια ένδειξη ότι εργαζόταν αποκλειστικά και μόνο για το ιδιωτικό κέρδος των πολεμοκάπηλων τραπεζιτών.
Ενώ το πρώτο μέρος της Γαλλικής Επανάστασης ήταν τεκμηριωμένα μια δημιουργία των Ιλουμινάτι, το δεύτερο μέρος δεν ήταν. Γάλλοι ηγέτες όπως ο Ροβεσπιέρος, δεν ήθελαν να δώσουν την χώρα τους σε ξένες τράπεζες και έγιναν ανελέητοι αποκεφαλίζοντας τους περισσότερους προδότες με το αιματηρό κοπίδι της γκιλοτίνας. Μαζί οι Ιλουμινάτοι και οι Μασόνοι ανέτρεψαν για άλλη μια φορά την μοίρα της Γαλλίας και οδήγησαν τον λαό να πιστέψει ότι ο Ροβεσπιέρος ήταν ο προδότης. Δυο ναύαρχοι στις 28 Αυγούστου του 1793, παρέδωσαν τον Μεσογειακό στόλο στην Αγγλία, και στην συνέχεια ο Ροβεσπιέρος συνελήφθη και καταδικάστηκε.
Μετά από πραξικόπημα το 1799, ο Ναπολέων κατέληξε επικεφαλής προς ευχαρίστηση των τραπεζιτών που θα τον χρηματοδοτούσαν για να αιματοκυλήσουν την Ευρώπη. Αλλά, μαντέψτε; Όταν ο Ναπολέων εισέβαλε στην Πρωσία και στην Έσση-Χανάου, ο πρίγκιπας Γουίλιαμ ο ΙΧ κατάφερε να διαφύγει με όλα του τα χρήματα που θα κατέληγαν αργότερα στα χέρια του Rothschild μετά τον θάνατο του πρώτου. Το σχέδιο για την Γαλλική Επανάσταση λειτούργησε τέλεια και επέτρεψε στους σχεδιαστές αυτού, να σταματήσουν την Καθολική Εκκλησία από το να συλλέγει φόρους, όπως καθώς και να δημιουργήσουν νέους ευνοϊκούς τραπεζικούς νόμους απαλλαγμένους από τη μοναρχία, μέσω του συντάγματος του νέου έθνους.
Ο Ναπολέων κατέστρεψε την Ευρώπη και ανάγκασε όλους να διατηρήσουν την χρηματοδότηση των στρατών τους, με αποτέλεσμα τεράστια χρέη για χώρες όπως η Ιταλία, η Αυστρία και η Γερμανία.
Φυσικά, οι ιδιώτες τραπεζίτες ήταν εκεί για να τους βοηθήσουν να βγουν από την δυστυχία τους, με αντάλλαγμα μερικά προνόμια σχετικά με τις κεντρικές τους τράπεζες και τις προμήθειες χρήματος.
Η διαβολική οικονομική ιδιοφυΐα εν δράσει. Όταν το 1811 το πρώτο καταστατικό της Πρώτης Τράπεζας των Ηνωμένων Πολιτειών, διάρκειας 20 ετών είχε δημιουργηθεί, η κυβέρνηση του Τζέιμς Μάντισον αποφάσισε να μην το ανανεώσει. Ο Μάντισον είχε αντιταχθεί στον πρώην φίλο του Χάμιλτον στην δημιουργία της Πρώτης Τράπεζας, η οποία έδωσε σε ξένους ιδιωτικούς τραπεζίτες τον έλεγχο της Αμερικανικής οικονομίας. Αυτά τα συνδυασμένα γεγονότα πυροδότησαν έναν ακόμα πόλεμο στην Βόρεια Αμερική το 1812. Ενώ η οικογένεια Rothschild «γάβγιζε» ότι η νέα χώρα θα έπρεπε να επανέλθει στον αποικιακό της χαρακτήρα, χρηματοδοτούσαν ταυτόχρονα την Βρετανική προσπάθεια στον Καναδά.
Η όλη ιδέα πίσω από τον πόλεμο του 1812 ήταν να χρεοκοπήσει τις ΗΠΑ που έπρεπε να πολεμήσουν 10.000 Βρετανούς στρατιώτες που ήρθαν από τον Καναδά βάση σχεδίου, παρά την αρχική προσπάθεια των Αμερικανικών στρατευμάτων να σταματήσουν τον πόλεμο κατά μήκος των Καναδικών συνόρων.
Είναι πολύ σημαντικό εδώ να σημειωθεί πως ο αυτοκράτορας Ναπολέων Βοναπάρτης χρησιμοποιούνταν με την χρηματοδότηση του Rothschild ως δάχτυλος για την εισβολή στην Ρωσία, η οποία, όπως η Γαλλία, είχε υποστηρίξει τον πόλεμο της Αμερικανικής Επανάστασης, αν και με πιο διπλωματικό τρόπο.
Ο ρόλος της Ρωσίας καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας είναι συναρπαστικός για πολλούς λόγους, με κύριο λόγο την έντονη επιμονή της να παραμείνει απαλλαγμένη από οποιοδήποτε διεθνές τραπεζικό σύστημα. Μια τέτοια λοιπόν εισβολή από τον Ναπολέοντα είναι ενοχοποιητική απόδειξη για την σταυροφορία που ηγείται ο μικρός αυτοανακηρυχθείς Γάλλος αυτοκράτορας. Το 1822, ο Τσάρος Αλέξανδρος, γνωρίζοντας πολύ καλά τι σκαρώνουν αυτές οι «φωλιές αρουραίων», απαγόρευσε την Μασονία στην Ρωσία.
Ο Διοικητής που κέρδισε την Μάχη της Νέας Ορλεάνης τις τελευταίες ημέρες του Πολέμου του 1812, ο Άντριου Τζάκσον, ήξερε πολύ καλά με τι ήταν αντιμέτωπος. Το 1816, ο Rothschild πήρε αυτό που ήθελε μέσω της εφαρμογής ενός 20ετούς καταστατικού για την Δεύτερη Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών, ένας συμβιβασμός για το τέλος του πολέμου από την χρεωμένη πλέον νέα χώρα, με μειωμένη συμμετοχή για τους Ευρωπαίους τραπεζίτες που έπρεπε να κινηθούν μέσω αμερικανικών τραπεζών και πρακτόρων όπως ο George Peabody.
Για τον Andrew Jackson παρ’ όλα αυτά, κανένας συμβιβασμός για το να αφήσει έστω και ένα μέρος της Αμερικανικής οικονομίας σε ιδιωτικά χέρια δεν ήταν αποδεκτός, ο οποίος από το 1832 κι έπειτα, θα διεξήγαγε την προεδρική του εκστρατεία με το σύνθημα «Jackson and no Bank!»
Το 1815, οι Rothschild ήταν πολύ απασχολημένοι και χωρίς αυτό να είναι ευφημισμός. Οι 5 γιοι του Amshel προμήθευαν χρυσό, τόσο στον Βρετανικό στρατό του Wellington όσο και στον Γαλλικό στρατό του Ναπολέοντα, η συνήθης πολιτική τους για την χρηματοδότηση και των δύο (ή και περισσοτέρων) πλευρών των πολέμων, καθώς οι πόλεμοι είναι γεννήτριες χρεών για τους συμμετέχοντες και κερδών για τους προμηθεύοντες, μάλιστα χωρίς κανένα ρίσκο ή κίνδυνο.
Τα Βρετανικά ομόλογα την εποχή εκείνη που εμπορεύονταν στο χρηματιστήριο, ονομάζονταν «πρόξενοι». Χάρη στους ιππεύοντες αγγελιοφόρους και τα ταχυδρομικά περιστέρια, ο Νέιθαν Μάγιερ Ρότσιλντ ενημερωνόταν για το πώς η μάχη στα χωράφια του Βατερλώ εξελίσσονταν, πριν από οποιονδήποτε άλλο και έδωσε εντολή σε όλους τους εργαζομένους του στο χρηματιστήριο να αρχίσουν να πωλούν τους «πρόξενους» προκειμένου να προκαλέσουν πανικό στους υπόλοιπους χρηματιστές, ενώ διαδίδει την φήμη ότι ο Γουέλινγκτον οδηγείτο προς ήττα.
Αυτό ώθησε όλους τους υπόλοιπους χρηματιστές να αρχίσουν να πουλάνε τις μετοχές τους, έτσι η αξία τους κατακερματίστηκε γρήγορα. Έπειτα ο Νέιθαν έδωσε διακριτικά εντολή στους πράκτορες του να αγοράσουν όλους τις μετοχές που θα μπορούσαν να πάρουν, δημιουργώντας θέση μονοπωλίου.
Όταν τελικά έφτασαν τα νέα ότι οι Βρετανοί είχαν στην πραγματικότητα κερδίσει τον πόλεμο, η αξία των «πρόξενων» εκτοξεύτηκε, αφήνοντας τον Rothschild με κέρδος περίπου 20 φορές πάνω από την αρχική επένδυσή του. Αυτό πέραν του χρηματικού κέρδους, του έδωσε και τον πλήρη έλεγχο της Βρετανικής οικονομίας και της οικονομίας στο χρηματοοικονομικό κέντρο του κόσμου, την «Πόλη», την καρδιά και τον εγκέφαλο της αποικιακής αυτοκρατορίας. Η Αγγλία αναγκάστηκε να ιδρύσει μια νέα κεντρική τράπεζα, η οποία ελέγχεται ιδιωτικά από τον Νέιθαν Μάγιερ Ρόθτσιλντ.
Σύμφωνα με τον EC Knuth στο βιβλίο του «Πιόνια στο παιχνίδι»:
«Η Τράπεζα της Αγγλίας είναι στην πραγματικότητα μια κυρίαρχη παγκόσμια δύναμη, διότι αυτό το ιδιωτικό ίδρυμα δεν υπόκειται σε καμία ρύθμιση ή έλεγχο από το Βρετανικό κοινοβούλιο. Στην εγκυκλοπαίδεια Americana εμφανίζεται μια συνοπτική περιγραφή της κατάστασης αυτής υπό τον τίτλο «Μεγάλη Βρετανική Τραπεζική». Αυτό το πλήρως ιδιωτικό ίδρυμα λειτουργεί ως ο μεγάλος τροχός της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής πίστωσης, ικανό να επεκτείνει ή να συνάψει συμβάσεις τέτοιες κατά βούληση, και υπόκειται μόνο στις εντολές της «Πόλης», στην οποία κυριαρχεί η περιουσία και οι πολιτικές του Οίκου του Rothschild.»
Μέσω ενός παρόμοιου σχεδίου χειραγώγησης δανείων και ομολόγων στην Γαλλία μετά την καταστροφική ήττα στο Βατερλό, οι άνδρες του Salomon και του James Rothschild πούλησαν όλα τους τα ομόλογα για να προκαλέσουν χρηματιστικό πανικό το 1818, και στην συνέχεια παρέμειναν για να πάρουν τον έλεγχο της οικονομίας και της Κεντρικής Τράπεζας της Γαλλίας.
Ο Salomon ίδρυσε την ιδιωτική του τράπεζα στην Βιέννη το 1820, όπου ανέλαβε την Αυστριακή οικονομία χρηματοδοτώντας κυβερνητικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, όπως έκανε και ο Carl στην Νάπολη της Ιταλίας. Έτσι, μέχρι το 1820, οι 5 γιοι του Rothschild είχαν στα χέρια τους τον έλεγχο των περισσότερων κεντρικών τραπεζών της Ευρώπης και των ΗΠΑ, και σχεδόν τον απόλυτο έλεγχο της οικονομίας αυτών των χωρών.
Η Αγγλία, η Ολλανδία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ιταλία και η Γερμανία άρχισαν να αποικίζουν τον πλανήτη, να κυριαρχούν πολιτικά όλα τα έθνη του κόσμου και να λεηλατούν τους πόρους τους.
Μεταξύ 1848 και 1860, η Βρετανική Αυτοκρατορία είχε πλέον αποικήσει περίπου το ένα τέταρτο του πλανήτη. Αν η ιδέα αυτή είχε διαμορφωθεί αρχικά το 1773, χρειάστηκαν περίπου 50 χρόνια συνωμοσιών και πολλών θανατηφόρων πολέμων για να ευθυγραμμιστούν όλα τα κομμάτια στην σκακιέρα των Rothschild.
Το 1828, το ρητό της οικογένειας υιοθετήθηκε από μια παραπομπή που υποτίθεται ότι ήταν από τον Mayer Amschel: «Επιτρέψτε μου να εκδώσω και να ελέγξω τα χρήματα ενός έθνους, και δεν με νοιάζει ποιος θα γράψει τους νόμους»
Δύο πρόεδροι πατριώτες
Ο Πρόεδρος Άντριου Τζάκσον όπως είχε υποσχεθεί, τερμάτισε την Δεύτερη Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών το 1836, μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να τον σκοτώσει ο Ρίτσαρντ Λόρενς, ο οποίος ομολόγησε ότι «είχε επαφή με τις δυνάμεις στην Ευρώπη». Με αυτήν την εξαιρετική εθνικιστική κίνηση, ο Πρόεδρος εξόργισε την οικογένεια Rothschild, η οποία αποσπάστηκε από τις δημόσιες υποθέσεις των ΗΠΑ για πολύ καιρό, πιέζοντας την να εργαστεί σκληρότερα για να επιστρέψει στο Αμερικανικό παιχνίδι.
Δεν θα ήταν μέχρι την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας το 1914, που θα μπορούσε να είχε βαφτιστεί ουσιαστικά ως η «Τρίτη Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών», που θα βρίσκονταν πάλι στην κορυφή, για να λεηλατεί τα κέρδη των Αμερικανών πολιτών, κατασκευάζοντας στην ουσία τα χρήματά τους εις βάρος τους και με τόκους. Αλλά μεταξύ του 1836 και του 1914, ο Rothschild και οι άλλες Ευρωπαϊκές τραπεζικές οικογένειες δοκίμασαν διαφορετικά σχέδια για να υποβάλουν την Αμερικανική οικονομία στην Βρετανική αποικιακή αυτοκρατορία. Στην πραγματικότητα, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος θα γινόταν εκδίκηση σε αυτά τα ανελέητα κακά σχέδια που δεν τελειώνουν ποτέ.
Πράγματι, το κύριο γεγονός ήταν ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος, ο οποίος δημιουργήθηκε για μια ακόμη φορά μέσω σειράς ύπουλων σχεδιασμών και χειρισμών του Rothschild. Για αρχή τον 19ο αιώνα, ο Albert Pike, ο ισχυρότερος τότε Αμερικανός Μασόνος ίδρυσε την Ku Klux Klan για να δημιουργήσει τον φυλετισμό μεταξύ του τότε πληθυσμού και να διασφαλίσει ότι η δουλεία θα παραμείνει νόμιμη μέχρι και τις χώρες της Κεντρικής Αμερικής.
Το «Εικονογραφημένο Πανεπιστημιακό Ιστορικό του 1878» αναφέρει ότι οι νότιες πολιτείες κατακλύζονταν από Βρετανούς πράκτορες μέχρι το 1860, συνωμοτώντας με τοπικούς πολιτικούς για να εργαστούν ενάντια στα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η προσεκτικά σπαρμένη προπαγάνδα τους εξελίχθηκε σιγά σιγά σε ανοικτή επανάσταση και οδήγησε στην απόσχιση της Νότιας Καρολίνας στις 29 Δεκεμβρίου του 1860. Ο εμφύλιος πόλεμος ήταν σε πλήρη εξέλιξη.
Ο Αβραάμ Λίνκολν ορκίστηκε (διορίστηκε) Πρόεδρος στις 4 Μαρτίου 1861. Διέταξε αμέσως τον αποκλεισμό των νότιων λιμένων, να σταματήσουν οι προμήθειες και το εμπόριο που εισρέουν από την Ευρώπη. Η χρηματοδότηση των Συνομοσπονδιών προήλθε σε μεγάλο βαθμό από την Αγγλία και την Γαλλία μέσω των «Ομολόγων βαμβακιού» και των ομολόγων της Ομοσπονδίας που οι τράπεζες του Rothschild αγόραζαν σε μεγάλο βαθμό.
Γνωρίζουμε επίσης μέσω της μυθικής εξαφάνισης του «Ομοσπονδιακού Θησαυρού» ότι η κυβέρνηση του Jefferson Davis είχε λάβει 500.000 δολάρια σε χρυσά νομίσματα για την χρηματοδότηση του Νότιου Στρατού, από τον James Mayer de Rothschild, ο οποίος έλεγχε την Τράπεζα της Γαλλίας,. Το Δεκέμβριο του 1861, μεγάλος αριθμός Βρετανικών, Γαλλικών και Ισπανικών στρατευμάτων εισέβαλαν στο Μεξικό αψηφώντας το «Δόγμα Μονρό». Αυτό, μαζί με την ευρεία Ευρωπαϊκή βοήθεια προς την Συνομοσπονδία, απέδειξε ότι το Βρετανικό Στέμμα ετοιμαζόταν να εισέλθει σε έναν άλλο Αμερικανικό πόλεμο.
Το 1863, μετά από πολυάριθμες στρατιωτικές αποτυχίες, οι προοπτικές ήταν δυσοίωνες για το Βορρά και το μέλλον της Ένωσης. Ο Λίνκολν τότε απευθύνθηκε στον πολυετή εχθρό του Στέμματος, την Ρωσία, για βοήθεια. Ο Λίνκολν γνώριζε ότι ο Τσάρος Αλέξανδρος ο Β’ αντιμετώπιζε τα ίδια προβλήματα με τους Rothschild που προσπαθούσαν να ιδρύσουν μια κεντρική τράπεζα στη Ρωσία, οπότε του απέστειλε επίσημο αίτημα για βοήθεια.
Όταν έφτασε ο φάκελος που περιείχε την επείγουσα έκκληση του Λίνκολν, ο Αλέξανδρος ο Β’ κρατώντας το ακόμη κλειστό και αδιάβαστο στο χέρι του δήλωσε: «Πριν καν ανοίξουμε τον φάκελο αυτό και χωρίς να γνωρίζουμε το περιεχόμενο του, αποδεχόμαστε και προσφέρουμε ότι μας ζητηθεί.»
Ο Τσάρος πήρε το μέρος του Λίνκολν, δίνοντας εντολή πως αν η Αγγλία ή η Γαλλία προσπαθούσαν να παρέμβουν για να βοηθήσουν τις Συνομοσπονδίες, η Ρωσία θα θεωρούσε αυτή την ενέργεια προσωπική κήρυξη πολέμου. Αλλά ο Τσάρος έκανε περισσότερα από μια απλή προειδοποίηση. Στο βιβλίο: «Αυτοκρατορία της Πόλης», ο συγγραφέας Ε.Κ. Ο Knuth έγραψε:
«Στις 24 Σεπτεμβρίου 1863, ένας Ρωσικός ατμοκίνητος στόλος υπό τον Ναύαρχο Lisovski, εισήλθε και εγκαταστάθηκε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης απροειδοποίητα και ο Ρωσικός στόλος του Ειρηνικού, υπό τον Ναύαρχο Popov, αφίχθη στο Σαν Φρανσίσκο στις 12 Οκτωβρίου. Για αυτή την Ρωσική κίνηση, ο Gideon Wells είπε: Έφθασαν στην υψηλή παλίρροια της Συνομοσπονδιακής Ομοσπονδίας και στην χαμηλή παλίρροια του Βορρά, προκαλώντας την Αγγλία και την Γαλλία να διστάσουν αρκετά για να αλλάξουν την παλίρροια υπέρ του Βορρά.»
Στο κάδρο στην φωτογραφία στο Οβάλ Γραφείο, είναι ο Άντριου Τζάκσον
Ολοι οι προηγούμενοι πρόεδροι, είχαν τον Λίνκολν, ο Πρόεδρος Τραμπ το άλλαξε αυτό!
Ρωσικός στόλος στο λιμάνι της Νέας Υόρκης Δεν θα υπήρχε στόλος χρηματοδοτούμενος από τους Rothschild που να εμπλέκεται στον εμφύλιο πόλεμο. Ο Πρόεδρος Lincoln χρειαζόταν απεγνωσμένα χρήματα για να χρηματοδοτήσει τους στρατιώτες της Ένωσης και ζήτησε βοήθεια από πολλές Αμερικανικές τράπεζες που σχετίζονται με τους Rothschild, όπου του είπαν ότι οποιοδήποτε δάνειο προς τον Βορρά θα κυμαινόταν σε τόκους μεταξύ 24 και 36%. (Χρεώσεις που θα δείτε μόνο σήμερα στις πιστωτικές σας κάρτες.) Φυσικά, ο Λίνκολν αρνήθηκε να χρεοκοπήσει στην ουσία τους πολίτες από την προφανή αυτή κλοπή και επέλεξε να τυπώσει το δολάριο, ένα πραγματικό εθνικό νόμισμα εγγυημένο από το κράτος.
Συνολικά, τυπώθηκαν 450 εκατομμύρια δολάρια, κερδίζοντας αξία με κάθε νίκη στις μάχες του Βορρά, και χάνοντας αντίστοιχα με στρατιωτικές ήττες, καθώς η αξία του δολαρίου βασιζόταν αποκλειστικά στην εμπιστοσύνη του λαού. Αυτό το γνήσιο Αμερικανικό νόμισμα θα μπορούσε να είχε διαρκέσει πολύ μετά τον εμφύλιο πόλεμο, αλλά η ιστορία σφράγισε την μοίρα του. Οι σχέσεις του Καναδά με την Συνομοσπονδία υπό Βρετανική κυριαρχία είναι καλά τεκμηριωμένες στην επίσημη ιστορία, και ο John Wilkes Booth μπορεί ακόμη και να είχε σχεδιάσει την δολοφονία του Lincoln τον Απρίλιο του 1865,
λίγους μήνες νωρίτερα κατά την διάρκεια συναντήσεων στο Μόντρεαλ με κατασκόπους της Ομοσπονδίας και υποστηρικτές του Νότου. Μετά τον πόλεμο τα δολάρια αγοράστηκαν πίσω ταχύτατα και δεν ξαναφάνηκαν ποτέ ξανά, παρά μόνο ως συλλεκτικά αντικείμενα.
Η εφημερίδα Times του Λονδίνου έγραφε το 1865:
«Αν αυτή η πονηρή οικονομική πολιτική, που είχε την προέλευσή της στην Δημοκρατία της Βόρειας Αμερικής, σταθεροποιηθεί σε κάποιο σημείο, τότε αυτή η κυβέρνηση θα παράσχει τα δικά της χρήματα χωρίς κόστος. Θα εξοφλήσει τα χρέη της (στους διεθνείς τραπεζίτες). Θα ευημερήσει πέρα από κάθε προηγούμενο στην ιστορία των πολιτισμένων κυβερνήσεων του κόσμου. Οι εγκέφαλοι και ο πλούτος όλων των χωρών θα πάνε στην Βόρεια Αμερική. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να καταστραφεί ή θα καταστρέψει κάθε μοναρχία στον κόσμο.»
Το 1876, ο Γερμανός καγκελάριος Otto von Bismarck δήλωσε ότι:
«Η διαίρεση των Ηνωμένων Πολιτειών σε δύο ομοσπονδίες ίσης δύναμης αποφασίστηκε πολύ πριν τον εμφύλιο πόλεμο από την υψηλή οικονομική δύναμη της Ευρώπης. Αυτοί οι τραπεζίτες φοβόντουσαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, εάν παρέμεναν ενωμένοι και ως ένα έθνος, θα αποκτούσαν οικονομική και ισχυρή ανεξαρτησία, η οποία θα προκαλούσε την οικονομική κυριαρχία τους, σε ολόκληρο τον κόσμο».
Αυτή η δήλωση ήταν κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό στοιχείο,σχετικά με το τι θα ερχόταν μερικές δεκαετίες αργότερα: ήταν προφητεία.
Πιστόλι Εκκίνησης. Η πρώτη ενέργεια μετά την επανένωση της Μεγάλης Ανατολής το 1773 έγινε γρήγορα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους «ιδρυτές πατέρες» αυτών. Όταν τριάντα εννέα άνδρες υπέγραψαν την Αμερικανική Διακήρυξη Ανεξαρτησίας το 1776, 13 από αυτούς ήταν υψηλόβαθμοι Μασόνοι, οπότε ήξεραν ακριβώς τι συνέβαινε και σήμαινε αυτό και ήθελαν κομμάτι από την πίτα. Αλλά για να μπορέσουν να επωφεληθούν – κερδοφορήσουν από την οικονομία της χώρας τους, έπρεπε πρώτα να ξεφορτωθούν την συμφωνία με τους άρχοντες τους στην Τράπεζα της Αγγλίας, η οποία τότε δεν ήταν ακόμα υπό τον έλεγχο του Οίκου Rothschild.
Τον Απρίλιο του 1775, ο Paul Revere, ένα πρώιμο μέλος της Μασονικής στοάς της Βοστώνης, επέστρεψε με την είδηση ότι υπήρχε «πιθανότητα κίνησης στρατευμάτων» προς την Concord, οπότε ενημέρωσε (εκφόβισε) σχετικά το Επαρχιακό Κογκρέσο της Μασαχουσέτης, κάτι το οποίο μπορεί να ήταν το πρώτο από έναν πολύ μακρύ κατάλογο «False Flag events» (ψευδή κατασκευασμένα γεγονότα) στην ιστορία των ΗΠΑ.
Λίγο αργότερα, αμερικανικές πολιτοφυλακές εισέβαλαν στον Καναδά, για να εκδιώξουν τον αγγλικό στρατό από την ήπειρο. Παρά την αποτυχημένη προσπάθεια στην πόλη Québec, οι συγκρούσεις μετακινήθηκαν νότια των συνόρων ως ο Αμερικανικός Επαναστατικός Πόλεμος το 1776, με στόχο την απελευθέρωση των αμερικανικών αποικιών από το Βρετανικό νόμισμα.
Περιέργως, ο κύριος πελάτης του Mayer Amschel Rothschild, ο Γερμανός πρίγκιπας William IX, έστειλε τους μισθοφόρους του Hesse-Hanau να πολεμήσουν κατά, στην αμερικανική επανάσταση, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει απόδειξη ότι ο Amschel υποστήριζε την Αγγλία, αλλά η αναλυτικότερη εξέταση στο τι συνέβη στην μάχη μπορεί να ρίξει διαφορετικό φως στην παραπάνω υπόθεση: μετά από μια αρχική νίκη στα Λευκά Εδάφη, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τα γερμανικά στρατεύματα έσπευσαν να παραδοθούν στο Trenton, επειδή ήταν όλοι μεθυσμένοι, παραδίδοντας παρ’ όλα αυτά μια δύναμη 1400 ανδρών μετά από μόλις 22 απώλειες!
Αυτά τα στρατεύματα της Έσσης χρησιμοποιούνταν καθ’ όλη την διάρκεια του Επαναστατικού Πολέμου από το Βρετανικό στέμμα, αλλά η δυσπιστία προς αυτά αυξανόταν με κάθε ήττα, μέχρι την τεράστια γκάφα της Μάχης της Σαρατόγκα το 1777, μετά την οποία οι Γερμανοί μισθοφόροι εκδιώχθηκαν από τακτικές μάχης και άρχισαν να χρησιμοποιούνται κυρίως σε περιπολίες ή επιδρομές. Τα ιστορικά βιβλία γράφουν για το θάρρος και την υποδειγματική εκπαίδευσή τους, αλλά από τους 30.000 Εσσιανούς, μόνο 1.200 πέθαναν εν δράσει, οπότε φαίνεται ότι ο Rothschild και η αφοσίωση του Πρίγκιπα του ήταν περισσότερο προς την Μασονία παρά προς το Βρετανικό σκοπό.
Στο τέλος, ο Rothschild κατάφερε να τρυπώσει στην υπερχρεωμένη αμερικανική οικονομία το 1791, πείθοντας τους Μασόνους και τον υπουργό Οικονομικών Αλεξάντερ Χάμιλτον να ιδρύσουν την Πρώτη Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών με 20ετή καταστατικό. Πολλοί από τους «Ιδρυτές Πατέρες» της Αμερικής που δεν ήταν Μασόνοι, όπως οι Τζέφερσον και Μάντισον, ζητούσαν μια δημόσια κεντρική τράπεζα. Ως πραγματικός πράκτορας του Rothschild, ο Hamilton πέτυχε μια πολύ ανησυχητική κίνηση για την Γαλλία, η οποία είχε πάρει το μέρος τους και βοήθησε σημαντικά τους Αμερικανούς αντάρτες κατά της Βρετανικής τυραννίας.
Η συμμετοχή του Rothschild στην Πρώτη Τράπεζα,την οποία επέτρεψε ο Hamilton δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα ιστορική σύμπτωση: Ο υπουργός Οικονομικών σκοτώθηκε σε μονομαχία με πιστόλια το 1804, αντιμετωπίζοντας τον Ααρών Μπέρ, ιδρυτή του προγόνου της τράπεζας Μόργκαν Τσέις, ενός ιδρύματος που ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ θα ηγείτο πολύ αργότερα. Έτσι, η μονομαχία αυτή ήταν η τέλεια μεταφορά της μονομαχίας Rothschild εναντίον Rockefeller θα γινόταν αργότερα στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Αλλαγή προτύπου.
Στις παραμονές του 20ού αιώνα, κάτι άλλαξε βαθιά στην γεωπολιτική, και οι προτεραιότητες των διεθνών τραπεζιτών μετατοπίστηκαν σε κάτι αξιότερο από τα ίδια τα χρήματα: το πετρέλαιο. Ο John D Rockefeller έκανε περιουσία χάρη στην μονοπωλιακή παραγωγή του από την Standard Oil, και με τις μηχανές εσωτερικής καύσης και την δημιουργία των πρώτων αυτοκινήτων και αεροπλάνων, το πετρέλαιο θα γινόταν η αναπόφευκτη πηγή ενέργειας για την ανάπτυξη της οικονομίας για τις προσεχείς δεκαετίες. Αυτή η επανάσταση στις μεταφορές θα μεταφραζόταν επίσης σε μια καταστροφική επανάσταση των πολεμικών μηχανών και σε μια συναρπαστική στροφή των τραπεζικών σχεδίων.
Για την οικογένεια Rothschild, η οποία ανέκαθεν και επί έναν και πλέον αιώνα πολεμούσε τους εθνικιστές των ΗΠΑ, κατέστη ζωτικής σημασίας ο έλεγχος της αγοράς πετρελαίου εάν ήθελαν να παραμείνουν μπροστά από τον υπόλοιπο κόσμο. Ήταν έτοιμοι να καταθέσουν ένα σχέδιο που θα ήταν το αριστούργημα συνωμοσίας ολόκληρης της οικογενειακής τους ιστορίας. Πολλοί που δεν μπορούν να κατανοήσουν το βάθος των αριστοκρατικών κινήσεών τους, το ονομάζουν σκάκι 3D σε σχεδόν παιδική άρνηση νόησης τους, αλλά μοιάζει περισσότερο με παιχνίδι «Φίδια και σκάλες» στην κουλτούρα των Rothschild. Να θυμάστε πάντα ότι μιλάμε για τους υπερ-καπιταλιστές που δημιούργησαν τον κομμουνισμό για να διχάσουν τον κόσμο και να βράσουν το καζάνι για διαρκείς και πολύ επικερδείς πολέμους.
Η γη της επαγγελίας.
Ως πολιτική ιδεολογία, ο σιωνισμός ξεκίνησε επίσημα από τον Τεοντόρ Χέρζλ στην Παγκόσμια Σιωνιστική Διάσκεψη στο Basle (Ελβετία), που πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 1897. Έθεσαν τον στόχο στο να δημιουργήσουν ένα Εβραϊκό κράτος, το Ισραήλ, ως ασφαλή πατρίδα για τους Εβραίους του κόσμου, αλλά παρόλο που ο λόγος ακουγόταν καθαρά θρησκευτικός και φυλετικός, μην εξαπατόμαστε: ο λόγος ήταν αποκλειστικά το πετρέλαιο. Η ευρωπαϊκή προοπτική είχε ξεκινήσει περίπου το 1875 στη Ν. Μεσοποταμία, στο Ιράκ. Σε άρθρο του 1879, ο Αυστριακός γεωλόγος Εμίλ Τίτσε σημείωσε: «Κοντά στο Κιρκούκ, το Τουζ Κουρμάτι και το Κίφρι, μια από τις σημαντικότερες περιοχές του Παλαιού Κόσμου αναμένει μελλοντική εξερεύνηση. Οι περιοχές αυτές, οι οποίες σήμερα είναι ακόμη πολύ απομακρυσμένες, θα καταστούν πιο προσιτές χάρη στις ευρωπαϊκές δεξιότητες.»
Το 1901 ο Άγγλος επιχειρηματίας William Knox D’Arcy διαπραγματεύτηκε μια παραχώρηση με την περσική κυβέρνηση για την αναζήτηση πετρελαίου στην επικράτειά της, και παρόλο που η επίσημη ιστορία θα γράφει ότι η πρώτη επιχείρηση ξεκίνησε να λειτουργεί το 1908, δύο αρχικές γεωτρήσεις είχαν επιτυχία από το 1902. Οι Σιωνιστές είχαν προφανώς διαβάσει την Βίβλο πριν καταστρώσουν το γενικό σχέδιό τους, έτσι ήξεραν για τις αναφορές στην χρήση πετρελαίου (bitumen) για φωτισμό στην χερσόνησο. Στο τέλος, απλά θυμηθείτε ότι ο Οίκος του Rothschild ήταν πάντα δύο κινήσεις μπροστά από όλους στην σκακιέρα τους, έτσι αποφάσισε να «φυτέψει έναν δικό του σπόρο» ελέγχου στην περιοχή, που υποσχόταν να είναι η πιο παραγωγική περιοχή του πλανήτη, χρησιμοποιώντας την Βίβλο ως δικαιολογία για το σχέδιό τους.
Διόλου άσχημα…
Εκείνη την εποχή, κανείς δεν μπορούσε να γνωρίζει τι πραγματικά σχεδίαζε το κίνημα των Σιωνιστών, αλλά τα στοιχεία γρήγορα άρχισαν να συσσωρεύονται, καθώς τα επόμενα χρόνια το πετρέλαιο πεταγόταν από κάθε τρύπα στην Μέση Ανατολή και καθώς το Ισραήλ άρχισε να επιτίθεται στους γείτονες του κατά την δημιουργία του το 1947, αλλά η τελική επιβεβαίωση του στόχου ήρθε πολύ αργότερα το 1982, όταν ο Oded Yinon δημοσίευσε «Το σχέδιο για το μεγάλο Ισραήλ». Περιέγραφε λεπτομερώς κάθε πτυχή του πως το Ισραήλ ήθελε να επεκταθεί στην Συρία, το Λίβανο, την Ιορδανία, το Κουβέιτ, το Αιγυπτιακό Σινά, το μισό Ιράκ και την Σαουδική Αραβία, ή απλούστερα, πάνω από το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής πετρελαίου στη Μέση Ανατολή.
Το σχέδιο δεν μπορούσε να προχωρήσει πολύ περισσότερο επειδή αυτές ήταν οι χώρες που θα μπορούσαν εύκολα να Βαλκανιοποιηθούν μέσω των πολυάριθμων θρησκειών, φυλών και εθνοτικών διαφορών τους. Ευτυχώς γι’ αυτούς τους πρώτους Σιωνιστές, η Παλαιστίνη ήταν μέρος του Οθωμανικού σουλτανάτου εκείνη την εποχή. Συνεπώς, άλλος ένας πόλεμος ήταν απαραίτητος για να απομακρυνθεί η Τουρκία από την Παλαιστίνη.
Ο Πρόεδρος Woodrow Wilson υπέγραψε το Federal Reserve Act το 1913
(Ομοσπονδιακό Νόμο περί Αποθεματικών)
Εν τω μεταξύ, μια χούφτα Αμερικανών τραπεζιτών είχαν εκκινήσει διαδικασίες επανένταξης των Rothschild και άλλων Ευρωπαίων τραπεζιτών στον αμερικανικό βρόχο. Μετά από τον πανικό στις μετοχές που δημιούργησε η JP Morgan με την συνενοχή των περισσότερων μέσων ενημέρωσης το 1907, τραπεζίτες συναντήθηκαν στο γεωργιανό νησί Τζέκιλ τον Νοέμβριο του 1910, για να δημιουργήσουν το σχέδιο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας που ιδρύθηκε τις τελευταίες ημέρες του 1913. Το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, μαζί με ιδιωτικούς τραπεζίτες από την Kuhn & Loeb, την JP Morgan και μερικούς άλλους, βρίσκονταν σε μια σταυροφορία συνωμοσίας για να κλέψουν την αμερικανική οικονομία προς μεγάλο όφελος μερικών ιδιωτών. Από τότε, η ιστορία μας έχει διδάξει ότι ο JP Morgan ενήργησε ως πράκτορας των Rothschild το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, ενώ οι τράπεζες του δεν ήταν τίποτα περισσότερο από whitewashing μηχανήματα που διείσδυαν τα χρήματα του Rothschild στην Αμερική. O γιος του έμαθε μετά το θάνατο του πατέρα του ότι δεν ήταν ούτε κατά το ήμισυ τόσο πλούσιος όσο θα περίμενε. Ο Charles Lindbergh Sr, γερουσιαστής και πατέρας του διάσημου πρώτου διατλαντικού πιλότου, δήλωσε για την Ομοσπονδιακή Τράπεζα:
«Αυτός ο Ομοσπονδιακός Νόμος Αποθεματικών καθιερώνει το μεγαλύτερο καταπίστευμα στον πλανήτη. Όταν ο Πρόεδρος υπογράψει το νομοσχέδιο αυτό, η αόρατη κυβέρνηση της Νομισματικής Δύναμης θα νομιμοποιηθεί. Ο λαός μπορεί να μην το μάθει, αλλά η ημέρα του ξεκαθαρίσματος έγινε συντομότερη κατά μερικά χρόνια. Οι καταπιστευματοδότες σύντομα θα συνειδητοποιήσουν ότι το παράκαναν και ξέφυγαν πολύ, ακόμα και για το δικό τους καλό. Ο λαός πρέπει να προβεί στην δημιουργία μιας Δήλωσης Ανεξαρτησίας για να απαλλαγεί από την Νομισματική Εξουσία. Αυτό θα μπορέσουν να το κάνουν αναλαμβάνοντας τον έλεγχο του Κογκρέσου. Οι της Γουόλ Στρίτ δεν θα μπορούσαν να μας εξαπατήσουν αν εσείς οι Γερουσιαστές και οι Εκπρόσωποι δεν κάνατε ρημάδι το Κογκρέσο. Εάν είχαμε ένα Λαϊκό Κογκρέσο, θα υπήρχε σταθερότητα. Το μεγαλύτερο έγκλημα του Κογκρέσου είναι το νομισματικό του σύστημα. Το χειρότερο νομοθετικό έγκλημα των αιώνων διαπράττεται από αυτό το τραπεζικό νομοσχέδιο. Η κοινοβουλευτική ομάδα και τα αφεντικά του κόμματος λειτούργησαν ξανά και εμπόδισαν το λαό να επωφεληθεί από την κυβέρνησή του».
Μεγάλα κέρδη από τα χαρακώματα
Η Γερμανία μέχρι το 1911, ήταν οπλισμένη σαν αστακός και έτοιμη να στείλει τους στρατιώτες της στην Γαλλία και το Βέλγιο. Ο Διεθνής Εβραίος Χρηματοδότης ανακάλυψε επιστολή του ίδιου έτους, από τον πιο ισχυρό τραπεζίτη στον κόσμο, Λόρδο Rothschild, απευθυνόμενη στον Kaiser Wilhelm, η οποία του ανέφερε ότι «δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα» προκειμένου να επιβραδύνει τον ενθουσιώδη Γερμανό ηγέτη. Δύο χρόνια αργότερα, το 1913, οι ΗΠΑ (και ο Καναδάς) εφάρμοσαν ένα μόνιμο σύστημα φορολογίας επί των μισθών των πολιτών τους, και την ίδια χρονιά, έκοψαν την κορδέλα μπροστά από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα, η οποία θα μπορούσε τώρα να δανείσει ιδιωτικά χρήματα, με τόκο, στην κυβέρνηση.
Η οικογένεια Rothschild είχε στην ιδιοκτησία της πολλές από τις τράπεζες που συνδέονταν με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα, έτσι μέχρι το 1914 ο τραπεζικός Λόρδος έδωσε στο Κάιζερ το πράσινο φως για να ξεκινήσει την παγκόσμια εκστρατεία του, ωστόσο, μας έκαναν να πιστέψουμε ότι 40 εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν απλά επειδή ένας Αυστριακός Δούκας πυροβολήθηκε από έναν τρελό Σέρβο. Ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος δημιούργησε περίπου 24 δισεκατομμύρια χρέη μόνο στις ΗΠΑ, τα οποία επιβαρύνθηκαν στους Αμερικανούς πολίτες που έπρεπε να τα επιστρέψουν (κατοχικά δάνεια, τρόποι εξαθλίωσης ολόκληρων εθνών κλπ).
Το 1917 έγινε μια Σιωνιστική δήλωση που θα είχε μακροχρόνιες επιπτώσεις στην παγκόσμια γεωπολιτική. Ο Λόρδος Arthur Balfour, Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών, έγραψε στον Λόρδο Rothschild, διακεκριμένο τραπεζίτη και αντιπρόεδρο του Συμβουλίου Εβραίων Βουλευτών:
«Αγαπητέ λόρδε Rothschild, Έχω τη χαρά να σας μεταφέρω εξ ονόματος της κυβέρνησης της Αυτού Μεγαλειότητας την ακόλουθη δήλωση συμπάθειας προς τις εβραϊκές σιωνιστικές φιλοδοξίες, η οποία υποβλήθηκε και εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο: «Η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος τάσσεται υπέρ της εγκαθίδρυσης στην Παλαιστίνη μιας εθνικής κατοικίας για τον εβραϊκό λαό και θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διευκολύνει την επίτευξη αυτού του σκοπού, με την σαφή κατανόηση ότι δεν θα γίνει τίποτα που θα μπορούσε να βλάψει τα ατομικά και θρησκευτικά δικαιώματα των υφιστάμενων μη εβραϊκών κοινοτήτων στην Παλαιστίνη ή τα δικαιώματα και το πολιτικό καθεστώς που απολαμβάνουν οι Εβραίοι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Θα σας ήμουν ευγνώμων αν μπορούσατε να διαβιβάσετε αυτή την δήλωση στην γνώση της Σιωνιστικής Ομοσπονδίας» Με εκτίμηση, Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφορ.
Μέχρι το 1915, η Γερμανία είχε εικονικά κερδίσει τον πόλεμο. Έλεγχε τον Ατλαντικό με τα U-Boat υποβρύχια της που εμπόδιζαν τους Αμερικανούς να εφοδιάσουν την Αγγλία με όπλα, πυρομαχικά ακόμα και φαγητό. Οι γραμμές των τάφρων σκάφθηκαν στο Βέλγιο και την Γαλλία και ούτε ένας σύμμαχος στρατιώτης δεν είχε πατήσει το πόδι του στη γερμανική γη. Παρ’ όλα αυτά, η Γερμανία πρόσφερε ειρήνη με το status quo, με τα πρότερα σύνορα όπως ήταν το 1914.
Η Αγγλία και η Γαλλία θα έπρεπε να είχαν δεχθεί την προσφορά για τον τερματισμό της σφαγής με ακέραια αξιοπρέπεια, αλλά ο Rothschild είχε υποσχεθεί μυστικά την νίκη στην Αγγλία με αντάλλαγμα την Παλαιστίνη, διασφαλίζοντας ότι οι ΗΠΑ θα εισέλθουν στον πόλεμο, θα έρθουν για διάσωση και θα αλλάξουν την ισορροπία. Υπήρχε ένα πρόβλημα με αυτήν την συμφωνία: Η Αγγλία δεν είχε την Παλαιστίνη και έπρεπε να την αποκτήσει πρώτα! Έτσι εμφανίστηκε με ένα Αραβικό κύρος ο Τ. Ε. Lawrence, ή αλλιώς ο Λόρενς της Αραβίας, ο οποίος θα έφερνε την Παλαιστίνη, λέγοντας ψέματα στους Άραβες φίλους του για τον πραγματικό σκοπό της αποστολής του, που ήταν η απομάκρυνση της Τουρκίας από το μελλοντικό Ισραήλ.
Ο Faisal bin Hussein bin Ali al-Hashemi (κέντρο) με αντιπροσώπους,
όπως ο Lawrence of Arabia (τρίτος από δεξιά) στις Βερσαλίες κατά την διάσκεψη ειρήνης στο Παρίσι το 1919.
Ο Τέσλα (αριστερά) τι δουλειά είχε εκεί;
Διάσκεψη για την ειρήνη Κατά την διάρκεια του 20ού αιώνα, οι οικογένειες που κυβερνούσαν τον κόσμο ήταν οι Goldman Sachs, οι Rockefeller, οι αδερφοί Lehman και Kuhn Loebs στην αμερικανική πλευρά. Η ευρωπαϊκή πλευρά ήταν οι Rothschild’s του Παρισιού και του Λονδίνου, οι Warburg του Αμβούργου, οι Lazarts του Παρισιού και οι Israel Moses Seifs της Ρώμης. Η οικογένεια Rothschild είχε πλέον στην κορυφή την εταιρεία, αλλά τουλάχιστον 3 από αυτές τις οικογένειες ήταν συγγενείς εξ αίματος, ή είχαν ανατραφεί στο τραπεζικό σύστημα από τον Rothschild: Kuhn Loebs, Israel Seifs και Warburg’s.
Λοιπόν, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ ο Πολ Γουόρμπουργκ (παρών στη συνάντηση της Νήσου Τζέκιλ το 1910) συμβούλευε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Γούντροου Γουίλσον για το πως να λιμοκτονήσει την Γερμανία ώστε να παραδοθεί, ο αδελφός του, Μαξ (Διευθυντής της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας) συμβούλευε τον Κάιζερ Γουίλχελμ στο πώς να αποδεκατίσει τις ΗΠΑ. Για να βεβαιωθούν ότι θα κερδίσουν τους πολέμους, ο φουλ οπλισμός και των δύο πλευρών είναι η καλύτερη επιλογή, αλλά στην περίπτωση του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, δεν το άφησαν στην τύχη: Αφού η Αγγλία συμφώνησε να δημιουργήσει ένα εβραϊκό κράτος στην Παλαιστίνη, οι τραπεζίτες λιμοκτόνησαν το γερμανικό στρατό από χρήματα, όπλα και πυρομαχικά, για να τον διαλύσουν, και για να κάνουν τους Γερμανούς στρατιώτες να μοιάζουν με τους ηττημένους
Εσσιανούς προγόνους τους που εμπλέκονταν στον Αμερικανικό Επαναστατικό Πόλεμο.
Γνωρίστε το παρελθόν σας, γιατί εξηγεί το παρόν σας.
Δεν μπορούμε να έχουμε καμία σοβαρή ανάλυση για το Πραξικόπημα (γνωστό ως επανάσταση) των Μπολσεβίκων και τον ακόλουθο Ψυχρό Πόλεμο που αντέταξε δύο ιδεολογίες για 75 χρόνια, χωρίς να λάβουμε υπόψη πώς και γιατί το πολιτικό κίνημα δημιουργήθηκε από τον Καρλ Μαρξ το 1848 για να χωρίσει τον κόσμο σε δύο ιδεολογίες, να εξασφαλίσει τεράστια πολεμικά χρέη και κέρδη για τους διεθνείς τραπεζίτες. Είναι μια ολοκληρωμένη βάση για όσα συμβαίνουν στον σημερινό κόσμο. απλά αντικαταστήστε την λέξη κομμουνισμός με το Ισλάμ και ο σημερινός μας κόσμος ξαφνικά γίνεται αντίγραφο του Ψυχρού Πολέμου που τρόμαξε τον κόσμο για 75 χρόνια.
Ο συγγραφέας Antony Sutton συνέδεσε όλες τις τελείες για να κατανοήσει το Ρώσικο Πραξικόπημα, και το συνόψισε καλύτερα στο εξαιρετικό «Γουόλ Στριτ και η Επανάσταση των Μπολσεβίκων.» Θα βρείτε πρόσθετες και πολύ ενοχοποιητικές λεπτομέρειες στο «Ρωσία και Νέα Παγκόσμια Τάξη» του Δρ. Sergei Glazyev. Ουσιαστικά το 1917, με κεφάλαια από τους χρηματιστές της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου όπως ο Jacob Schiff του Kuhn-Loeb και η JP Morgan, ο Lenin και μια πληθώρα εβραϊκών κομμάτων κατάφεραν να διώξουν την μοναρχία από την Ρωσία. Ο Lenin σχολίασε αργότερα την προφανή αντίφαση μεταξύ διακεκριμένων καπιταλιστών και κομμουνιστών:
«Υπάρχει επίσης και μια άλλη εκ πρώτης όψεως μια παράξενη συμμαχία, μια περίεργη συμμαχία – αλλά εάν την σκεφτείτε, στην πραγματικότητα, μια συμμαχία που είναι καλά θεμελιωμένη και εύκολα κατανοητή. Αυτή είναι η συμμαχία μεταξύ των κομμουνιστών ηγετών μας και των καπιταλιστών σας».
Τι μας λες!
Όπως και ο Λουδοβίκος ο XVI στην Γαλλία, η Ρωσική μοναρχία φρουρούσε την ανεξαρτησία της Ρωσίας από την Βρετανική Αυτοκρατορία και τα πλοκάμια εισβολής τους από «την Πόλη», όταν ο Νικόλαος ο Β’ έπρεπε να παραιτηθεί από τον θρόνο του υπό πίεση που ξαφνικά προήλθε από όλες τις γωνιές της Μόσχας. Το σύνηθες σετ είναι σαφές και μέχρι τώρα οι περισσότεροι από εσάς θα αναγνωρίσετε ξανά μια επανάσταση «χρώματος», χειραγώγησης εξοπλισμού των μαζών σε ένα παραλληλισμό της αντίστοιχής Γαλλικής Επανάστασης.
Στην πραγματικότητα, ο Rothschild πρέπει να έχει πατέντα γι’ αυτού του είδους την επιχείρηση πραξικοπήματος. Γνωρίζουμε ότι πολλοί από τους μπολσεβίκους ήταν ξένοι, όπως ο Lev Davidovitch Bronstein από την Λευκορωσία, γνωστός και ως Leon Trotsky. Τίποτα το εκπληκτικό, καθώς το πραγματικό όνομα του Καρλ Μαρξ ήταν Μωυσής Μορντεκάι Λέβι, γεννημένος Εβραίος Ασκενάζι. Το 1920, ο Winston Churchill αναγνώρισε την σχέση μεταξύ του αρχικού σχεδίου των Ιλουμινάτι και του Πραξικοπήματος των Μπολσεβίκων στην Ρωσία:
«Από τις ημέρες του Σπάρτακου, του Βισάουτ μέχρι τον Καρλ Μαρξ, του Τρότσκι, της Μπέλα Κουν, της Ρόζα Λούξεμπουργκ και της Έμμα Γκόλντμαν, αυτή η παγκόσμια συνωμοσία για την ανατροπή του πολιτισμού και την ανασύσταση της κοινωνίας βάσει της συλληφθείσας ανάπτυξης, της ζηλωτής κακοποίησης και της ανέφικτης ισότητας, είναι διαρκώς και σταθερά αυξανόμενη. Διαδραμάτισε έναν σαφώς αναγνωρίσιμο ρόλο στην τραγωδία της Γαλλικής Επανάστασης. Ήταν η πηγή κάθε ανατρεπτικού κινήματος κατά την διάρκεια του δέκατου ένατου αιώνα, και τώρα επιτέλους αυτή η ομάδα εξαιρετικών προσωπικοτήτων από τον υπόκοσμο των μεγάλων πόλεων της Ευρώπης και της Αμερικής έχουν αρπάξει τον Ρωσικό λαό από τα μαλλιά του κεφαλιού τους, και έχουν γίνει πρακτικά οι αδιαμφισβήτητοι ηγέτες αυτής της τεράστιας αυτοκρατορίας».
Στην Βικιπαίδεια είναι γραμμένο ότι όλα όσα αφορούν τους Ιλουμινάτι (Πεφωτισμένους) οι οποίοι εξαφανίστηκαν επίσημα στα τέλη του 18ου αιώνα με το κλείσουν για πάντα την πόρτα της ελίτ λέσχης τους, είναι μια θεωρία συνωμοσίας. Το βασικό πρόβλημα με αυτή την αφήγηση είναι ότι οι Πεφωτισμένοι έχουν την αλαζονεία να συνεχίσουν να βάζουν όλα τους τα σύμβολα στα αμερικανικά χαρτονομίσματα, ακόμα και σήμερα: τα διακριτικά του Τάγματος των Πεφωτισμένων εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην πίσω πλευρά των αμερικανικών χρημάτων και συγκεκριμένα του ενός δολαρίου το 1933. Κάποιος μπορεί να διαβάσει, στην βάση της 13όροφης πυραμίδας, το έτος 1776 σε λατινικά αριθμητικά ψηφία.
Το μάτι που ακτινοβολεί προς όλες τις κατευθύνσεις είναι ο «πανεπόπτης οφθαλμός» που συμβολίζει την κοινωνία που δημιούργησε ο Weishaupt το 1776. Οι λατινικές λέξεις «Annuit Coeptis» σημαίνουν «η επιχείρησή μας έχει στεφθεί με επιτυχία.» Παρακάτω, το «Novus Ordo Seclorum» εξηγεί την φύση αυτής της επιχείρησης: Μια Νέα Παγκόσμια Τάξη. Πραγματικά, πρέπει κάποιος να έχει ζωηρή φαντασία και μια εκπληκτική αίσθηση άρνησης για να συσχετίσει το τραπεζικό σχέδιο των Illuminati και το υπό επανάληψη τραπεζικό της σχέδιο με την θεωρία της Επίπεδης Γης, τον Bigfoot και τα UFO και να τα βάλει όλα στην ίδια τσάντα «θεωριών» συνωμοσίας.
Απευθυνόμενος σε κάθε ιστορικό που βρίσκεται εκεί έξω και συνεχίζει να γράφει για την ιστορία μέσα από τις συνήθεις πολιτικές ιδεολογίες και που αμφισβητεί
ότι ο Επαναστατικός Πόλεμος ήταν στην πραγματικότητα ένα πραξικόπημα των Μασόνων και των Illuminati στην αμερικανική οικονομία, θα βρείτε δισεκατομμύρια τυπωμένα αντίγραφα σε αμερικανικά χαρτονομίσματα δολαρίων προς απάντηση… Δισεκατομμύρια λόγοι για να αρχίσετε να σκέφτεστε και να σταματήσετε τις ανοησίες σας.
Οι ΗΠΑ άρχισαν να εκτυπώνουν αυτά τα χαρτονομίσματα υπό την Προεδρία του Franklin Delano Roosevelt, αλλά και υπό την επιτήρησή του η Παγκόσμια Τάξη μετατράπηκε στην Νέα Παγκόσμια Τάξη, διότι το υπέρ-Rothschild FDR δεν ήταν σε θέση να σταματήσει τις αμερικανικές τράπεζες στην σταυροφορία τους κατά των ευρωπαϊκών τραπεζών. Το αποτέλεσμα ήταν το τέλος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, με την οικογένεια Rothschild να χάνει μέρος της κυριαρχίας της στον πλανήτη από τις αμερικανικές τράπεζες, όπως επιβεβαιώθηκε και στο Bretton-Woods το 1944, όπου το δολάριο αντικατέστησε την αγγλική λίρα ως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.
Παρά τις πολυάριθμες μεταλλάξεις, το αρχέτυπο όνειρο εγκαθίδρυσης της Παγκόσμιας Τάξης η οποία να καθοδηγείται από μια κυρίαρχη φυλή αγγλοσαξονικών τραπεζιτών που κυβερνούν τον πλανήτη ως ενιαία οντότητα δεν σταμάτησε ποτέ να προχωρά, μάλιστα για περισσότερο από δύο αιώνες. Ο στόχος δεν έχει αλλάξει καθόλου και οι ιδεολογικοί απόγονοί τους εξακολουθούν να πιέζουν το κακό τους σχέδιο και σήμερα.
Glass-Steagall Τραπεζικός νόμος του 1933
Αλλά τώρα καταρρέει σαν σπίτι από τραπουλόχαρτα. Η Rothschild εργάζεται σκληρά για να ξαναζήσει την προηγούμενη δόξα της δημιουργώντας ένα ευρωσύστημα Instex, που θα αντικαταστήσει το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα Swift μόλις το αμερικανικό νόμισμα και οι αμερικανικές τράπεζες βυθιστούν στην σίγουρη και επερχόμενη άβυσσο τους, αλλά η Ρωσία, η Κίνα και μερικές άλλες χώρες και ιδιώτες έχουν βαρεθεί την ιστορία των ιδιωτών τραπεζιτών (εξ ου και η ίδρυση της BRICS). Αν χρειάζεται κάποιος να πειστεί περισσότερο για το θέμα, απλά διαβάστε το εκπληκτικό «Μια Γενοκτονία: Ρωσία και Νέος Κόσμος», από τον Δρ. Γκλάζγιεφ, ο οποίος είναι τώρα ειδικός σύμβουλος οικονομικών του Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι απόψεις του για το τραπεζικό σύστημα του ΔΝΤ και την καταστροφή της Νέας Παγκόσμιας Τάξης είναι σαφείς και ακλόνητες.
Για όσους θέλουν να μελετήσουν σοβαρά την ιστορία, υπάρχουν τρία επίπεδα σύγχρονης γεωπολιτικής κατανόησης. Το πρώτο είναι κοινό με την συντριπτική πλειονότητα του εγκεφαλικά νεκρού πληθυσμού που παρακολουθεί τα συμβατικά τηλεοπτικά νέα και διαβάζει τους New York Times, υποθέτοντας ότι οι ΗΠΑ είναι η παγκόσμια αστυνομική δύναμη ειρήνης, δικαιοσύνης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατίας. Μια παράλογη ιδέα που έχει διαδοθεί ευρέως από την δημόσια και ιδιωτική παιδεία και τα μέσα ενημέρωσης, εδώ και πολλές γενιές.
Το δεύτερο επίπεδο βαθαίνει και αναδύεται με τον εντυπωσιακό κατάλογο των ανατραπέντων κυβερνήσεων και των ξένων εισβολών τον τελευταίο ενάμιση αιώνα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια αυτοκρατορία, η οποία επιβάλλει και διατηρεί την οικονομική και πολιτική ηγεμονία στον πλανήτη.
Το τρίτο επίπεδο είναι πολύ βαθύτερο και απαιτεί την θεμελιώδη κατανόηση ότι η Αμερικανική κυβέρνηση δεν αποφασίζει τίποτα απολύτως για την γεωπολιτική, καθώς οι διεθνείς τράπεζες ελέγχουν τα πάντα.
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είναι μόνο το σφυρί και το δρεπάνι στην εργαλειοθήκη των διεθνών τραπεζιτών, τις οποίες χρησιμοποιούν ως διεθνείς Γκεστάπο για να επιτύχουν τον τελικό στόχο μιας απολυταρχικής κυβέρνησης που θα κυβερνά τον πλανήτη, η οποία θα μοιράζει την ανθρωπότητα σε τρεις άνισες ομάδες:
-Το μικροσκοπικό τους κυρίαρχο κλαμπ.
-Την τάξη των εργαζόμενων μυρμηγκιών που χτίζουν τις γέφυρες τους και επιστρέφουν τους μισθούς τους στους αφέντες.
-Τέλος, ένα τεράστιο πλήθος περιττών, αναλώσιμων (πλήθος βρωτῶν) και άχρηστων στομάτων προς τάισμα, οι οποίοι σκάβουν τα ορυχεία των λίγων, χειραγωγούνται για τις ψευδοεπαναστάσεις χρωμάτων (parades, πορείες, ακτιβισμούς και λοιπές μπούρδες) και είναι έτοιμοι να μπουν σε στρατούς με προορισμό να πεθάνουν σε πολέμους σαν meatbags της Ελίτ.
Γνώση του παρελθόντος και του παρόντος μας είναι το κλειδί για να ανοίξουμε την πόρτα μας στο μέλλον. Εδώ είναι το κύριο κλειδί.
@Sylvain LAFOREST /24-01-2020
Δουλεύοντας ως τηλεοπτικός διευθυντής ντοκιμαντέρ και ως δημοσιογράφος για 25 χρόνια, δημοσίευσε το 2016 το La Déprogr @ mmation (στην Γαλλική γλώσσα) σχετικά με την παραπληροφόρηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και το δεύτερο βιβλίο Wars and Lies Progressive Press. / orientalreview.org
Μετάφραση/ terrapapers.com
https://grothia.gr/enimerosi/sionismos/90558/i-aytokratoria-ton-trapezon/
0 Σχόλια