Για το αρχαίο Μακεδονικό βασίλειο και την Μακεδονική κοινωνία ο πόλεμος αποτελεί τόσο κυρίαρχο στοιχείο, ώστε η πολιτική και κοινωνική οργάνωση του κράτους έχουν βάση στρατιωτική.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο βασιλιάς είναι και αρχιστράτηγος, εκλεγόμενος δια βοής από τη συνέλευση του στρατού, στην οποία μετέχουν οι μάχιμοι άνδρες.
Δεν είναι παράδοξο
λοιπόν ότι τα μεγαλύτερα βήματα της ιστορίας της Μακεδονίας συντελέστηκαν χάρη στην αξιοποίηση αυτού ακριβώς του χαρακτηριστικού της.
Ο πόλεμος ήταν το μέσο με το οποίο το μακεδονικό βασίλειο εξασφάλισε τόσο την εσωτερική του σταθερότητα όσο και την επέκταση της κυριαρχίας του, στην υπόλοιπη Ελλάδα και την Ασία.
Αντιστοίχως, είναι βεβαιωμένο ιστορικά ότι ένας από τους κύριους παράγοντες που συνετέλεσαν στην κατάλυση της ανεξαρτησίας του βασιλείου, ήταν και η φθίνουσα συμμετοχή των Μακεδόνων στον μακεδονικό στρατό, ο οποίος έφθασε κατά την κρίσιμη Μάχη της Πύδνας (168 π.Χ) να αποτελείται κατά μεγάλο μέρος από μισθοφόρους.
Ο πόλεμος λοιπόν αποτελεί, τουλάχιστον στα χρόνια της ακμής του βασιλείου, πολύ μεγάλο μέρος της ζωής και της δραστηριότητας των Μακεδόνων και το όργανο με το οποίο συντελέστηκε η διάδοση του ελληνικού πνεύματος και πολιτισμού στο νέο αχανές βασίλειο, δεν ήταν στην πραγματικότητα άλλο από τα όπλα και την πολεμική υπεροχή, που...
Για τη συνέχεια πατήστε εδώ
0 Σχόλια