Τα σμάρτφον θέλομεν κι ας τρώγομεν πέτρες;
Ο ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΕΘΙΣΜΟΣ, ΑΠΟΛΥΤΟ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ
Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά πλήττει τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο τους τοξικομανείς, αλλά και τις οικογένειές τους και τις κοινωνίες ολόκληρες, ενώ οι επιδράσεις της είναι φανερές και σε ολόκληρη τη χώρα στην οποία ανήκουν. Τα περισσότερα κράτη διαθέτουν σχετικά κονδύλια προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή η μάστιγα.
Εξ ίσου επικίνδυνη όμως είναι και η εξάρτηση από την τεχνολογία, μ’ άλλα λόγια ο «ψηφιακός εθισμός». Πόσα κονδύλια διατίθενται άραγε γι’ αυτόν; Ποιος είναι ο υπαίτιος, ο ποινικά κολάσιμος; Οι παραγωγοί – κατασκευαστές των τεχνολογικών συσκευών και των εφαρμογών; Οι έμποροι; Οι γιατροί; Οι γνωσιακοί επιστήμονες; Οι μαρκετίστες; Το νομοθετικό και δικαστικό σώμα που δεν έχει νομοθετήσει και δεν δικάζει σχετικά; Οι εκπαιδευτικοί; Οι γονείς ανηλίκων; Οι ίδιες οι κυβερνήσεις;
Έχουμε τελικά προσωπική ευθύνη ή μήπως όχι για το πόσο επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία; Μήπως είμαστε αιχμάλωτοι μέσα σ’ ένα δίχτυ από το οποίο είναι σχεδόν απίθανο να ξεφύγουμε;
Οι (συνήθως πολυεθνικές) εταιρείες τηλεπικοινωνιών και τεχνολογικών προϊόντων ως γνωστόν δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα και δεν τις ενδιαφέρουν οι συνέπειες της χρήσης των προϊόντων τους στις κοινωνίες.
Οι επιστήμονες γνωσιακών επιστημών και οι συμπεριφοριστές που ενώ διεξάγουν έρευνες πάνω στα συναισθήματα των ανθρώπων και ιδιαίτερα των νέων και των παιδιών, προωθούν ύπουλα και μεθοδικά την ευρεία χρήση εφαρμογών από τη πιο τρυφερή ηλικία, επειδή χρηματίζονται από τις τεχνολογικές εταιρείες ή από υπερεθνικές δομές που έχουν ανάγκη των μεγαδεδομένων του πληθυσμού προκειμένου να χαρτογραφήσουν τη συμπεριφορά του.
Οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι και οι κυβερνητικές υπηρεσίες παρά τα αποτελέσματα έγκυρων ιατρικών ερευνών ενθαρρύνουν με εγκληματικό τρόπο την χρήση περισσότερων τεχνολογιών επειδή κι αυτοί χρηματίζονται από τους τεχνολογικούς κολοσσούς που διαφθείρουν τις απανταχού κυβερνήσεις να εισάγουν τις εφαρμογές και τα λογισμικά τους στα δημόσια εκπαιδευτικά συστήματα και να τα καταστήσουν υποχρεωτικά.
Τα παιδιά των περισσότερων δημοσίων σχολείων ολόκληρου του πλανήτη είναι εφεξής υποχρεωμένα να χρησιμοποιούν οθόνες στην τάξη τους για μακρές περιόδους αλλά και για τις σχολικές εργασίες τους στο σπίτι δίχως καμμία επεξεργασία (με αποτέλεσμα τα διάφορα ευτράπελα copy-paste των μαθητικών εργασιών).
Τέτοιες πρακτικές στέλνουν το μήνυμα στα δύστυχα παιδιά και σε εύπιστους γονείς ότι αν η υπερβολική χρήση οθόνης για το σχολείο είναι θεμιτή, κατά συνέπεια είναι θεμιτή και για οποιοδήποτε άλλο τομέα.
Ακόμη και οι παιδικές εκπομπές ενθαρρύνουν τη χρήση τεχνολογίας. Πολλοί εμπειρογνώμονες πλέον σε όλο τον κόσμο, όπως θα δούμε παρακάτω, αναφέρουν τα καταστροφικά αποτελέσματα τέτοιων πρακτικών.
Νομίζω ότι δεν είναι ανάγκη να τα αναφέρουν οι εμπειρογνώμονες, ο κοινωνικός αυτισμός, ο εκνευρισμός, η απάθεια και η διάσπαση προσοχής των παιδιών που είναι εθισμένα στην τεχνολογία, είναι ολοφάνεροι, για να μην αναφέρω τα χειρότερα όλων που είναι η μοιρολατρεία και η μετέπειτα ανυπαρξία πολιτικής δράσης ως ενήλικες.
Έχω επανειλημμένως αναφερθεί σ’ αυτά τα εγκλήματα παραγωγής «αυτομάτων» και αυριανών δούλων μέχρι που αχρηστεύονται τόσο, όσο να καταστούν εντελώς άχρηστοι ακόμα και γι’ αυτό το ίδιο το σύστημα που τους παράγει,
όπως συμβαίνει με τους Χικικομόρι στην Ιαπωνία που έχοντας φτάσει σήμερα στην ηλικία των 35-40 ετών συντηρούνται από τους γονείς και το κράτος όντας παντελώς ανίκανοι να ζήσουν μόνοι τους.
Σμάρτφον: το απόλυτο όπλο για την καταστολή των επαναστάσεων
Δεν είναι καθόλου τυχαίο όμως ότι τα έξυπνα τηλέφωνα (σμάρτφονς) δημιούργησαν ένα άνευ προηγουμένου ιδιότυπο σύνδρομο στέρησης, το nomophobia (no mobile phone) κυρίως στους μιλένιαλς (millenials, αυτούς ακριβώς έπρεπε να είναι και οι πιο επικίνδυνοι για το σύστημα, όντας γεννημένοι από το 1980 μέχρι λίγο πριν ή λίγο μετά το 2000).
Ακόμα και οι μπέιμπι μπούμερς όμως (baby boomers, όσοι γεννήθηκαν δηλαδή μετά το 1945 και έως το 1964) έχουν επηρεαστεί απ’ αυτό, αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Το σύνδρομο nomophobia είναι απότοκο μιας διανοητικής ασθένειας η οποία συνίσταται στην κατάχρηση των σμάρτφονς και των εφαρμογών τους, και κατά συνέπειαν στην έλλειψη επιθυμίας για πραγματικές κοινωνικές συναναστροφές, σεξ,
εργασία, φιλοδοξίες και πολιτική δράση.
Αριστερά η καθηγήτρια ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο Σαν Ντιέγκο των ΗΠΑ, συγγραφέας και ομιλήτρια σε πολλές διαλέξεις δρ Τζην Τουένγκε και δεξιά το εξώφυλλο του βιβλίου της iGenΤο βιβλίο iGen της δόκτορος Τζην Τουένγκε (Jean M. Twenge), περιγράφει και αναλύει αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά. Αν σας θυμίζουν τον εαυτό σας, το παιδί σας, κάποιο φίλο ή γνωστό, ναι, είναι ένδειξη διανοητικής διαταραχής.
Ας πούμε επιτέλους τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Όποιος αναγνωρίζει στον εαυτό του το σύνολο των παρακάτω ενδείξεων, νοσεί. Και νοσεί βαρειά. Ιδού οι εκδηλώσεις της διανοητικής νόσου:
Συστηματική λήψη σέλφις και προβολή τους στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης
Αδράνεια
Παθητικότητα
Αϋπνίες λόγω φωτεινής οθόνης του σμάρτφον και στο κρεβάτι τη νύχτα
Μεγάλη ανεκτικότητα και αδιαφορία στην ανομία και στην αδικία πάσης φύσεως λόγω αδυναμίας αναγνώρισής τους
Αδυναμία αναγνώρισης της αντιστροφής των εννοιών
Έλλειψη συναισθήματος πληρότητας
Άρνηση ενηλικίωσης [1]
Κατάθλιψη λόγω έλλειψης κινήτρων
Χαμηλή αυτοεκτίμηση
Τάσεις αυτοκαταστροφής.Όσο περισσότερο ποστάρει κάποιος στα Μέσα Μαζικής Δικτύωσης, όσες περισσότερες φωτογραφίες του εαυτού του βγάζει (η διαταραχή αυτή ονομάζεται σελφίτιδα από τη λέξη selfie και πρώτα παρατηρήθηκε με εκτεταμένες έρευνες στην Ινδία, τη χώρα με τον υψηλότερο αριθμό χρηστών Facebook στον κόσμο και ατόμων που σκοτώθηκαν βγάζοντας σέλφις), όσο περισσότερα τουίτς (σύντομα κείμενα) γράφει, τόσο λιγότερο είναι πολιτικά συνειδητοποιημένος.
Σας φαίνεται αυτός ο τύπος ικανός για επανάσταση;Σε κάθε περίπτωση, ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ακίνδυνος για τα ολοκληρωτικά και αντιδημοκρατικά καθεστώτα μέσα στα οποία ζούμε. Να λοιπόν γιατί ο ψηφιακός εθισμός που γίνεται κυρίως μέσω των σμάρτφονς είναι το απόλυτο όπλο της καταστολής των επαναστάσεων.
Οπότε τα καθ’ ημάς διάφορα πατριωτικά και λοιπά «αγανακτισμένα» ιστολόγια των οποίων οι διαχειριστές εξακολουθούν να σκέπτονται με όρους παρελθόντος, και τα οποία βρίζουν για την αδράνεια των Νεοελλήνων, πρώτα πρέπει να μάθουν πέντε πράγματα για την τεχνολογία κι έπειτα αφού σκεφτούν ότι αυτοί που πάντα έκαναν τις επαναστάσεις στην Ιστορία ήταν πάντα οι νέοι, να καταλάβουν καλά ότι όσοι νέοι έχουν απομείνει στη χώρα μας είναι στην πλειοψηφία τους ψηφιακά εξαρτημένοι.
Σε συνέντευξη που έδωσε στο κανάλι CNN η δόκτωρ Toυένγκε ανέφερε ότι ο χρόνος χρήσης του σμάρτφον στους έφηβους Αμερικανούς κυμαίνεται από έξι έως οκτώ (!) ώρες την ημέρα. Ταυτόχρονα όμως αυξήθηκε και το ποσοστό αυτοκτονιών τους.
Προσέξτε: οκτώ ώρες την ημέρα έχουν αφαιρεθεί από πραγματικές δράσεις, συλλογικές, καλλιτεχνικές, επιστημονικές, πολιτιστικές, αθλητικές και έχουν χαθεί σε εικονικές, που είναι ακίνδυνες για το σύστημα αλλά επικίνδυνες για τους ίδιους τους έφηβους.
Να γιατί οι σημερινοί νέοι είναι ακινητοποιημένοι και αρνούνται να ενηλικιωθούν. Η δόκτωρ Τουένγκε εξηγεί ότι αυτό συμβαίνει γιατί δύσκολα ή καθόλου δεν επιβιώνουν εκτός ψηφιακής πραγματικότητας.
Πότε συνέβη αυτή η μεταστροφή; Απ’ ότι φαίνεται το 2007, έτος κυκλοφορίας του πρώτου iphone.
Από τότε οι νέοι κοιμούνται λιγότερο από έξι ή επτά ώρες την ημέρα (πάσχουν από χρόνια έλλειψη ύπνου εξ αιτίας της χρήσης έξυπνου τηλεφώνου στο κρεβάτι τους κατά τη διάρκεια της νύχτας περιορίζοντας έτσι και την έκλυση της ορμόνης μελατονίνης), και εφόσον απασχολούνται περίπου οκτώ ώρες στο σχολείο, στα φροντιστήρια και σε άλλες μη υπαίθριες δραστηριότητες δεν έχουν σχεδόν καθόλου πραγματική επαφή με τη φύση,
βγαίνουν έξω δραματικά λιγότερο με συνομηλίκους τους, χωρίς τους γονείς τους, όπως γινόταν στις προ του 2007 εποχές, ενώ όλος ο υπόλοιπος χρόνος τους αναλίσκεται στην εικονική πραγματικότητα.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο χρόνος που παλαιότερα αφιέρωναν οι νέοι σε εκ του σύνεγγυς συναναστροφές, στο αντίθετο φύλο, σε αθλήματα, σε επαφή με τη φύση, σε κοινωνικές δραστηριότητες μειώθηκε απελπιστικά, για να μην πω ότι εξαερώθηκε, όπως και οι θέσεις εργασίας.
Οι νέοι κατήντησαν στην κυριολεξία μοναχικοί «παίχτες» και όχι ομαδικοί. Και επειδή ο Σάπιενς είναι από τη φύση του ομαδικός παίχτης και έχει δομηθεί για να συνιστά κοινωνίες ανθρώπων, μετά από τέτοια απομόνωση και εξάρτηση συνιστά ολόκληρες διανοητικά άρρωστες κοινωνίες που προς ώρας όχι μόνο είναι ακίνδυνες για τις άρχουσες υπερελίτ, αλλά όπως αντιλαμβάνεστε πολύ σύντομα θα τους είναι ανεπιθύμητες οπότε και θα πρέπει να εκλείψουν.
Τραγικές στατιστικές
Κατατοπιστικό γράφημα της Statista, βασισμένο σε έρευνα για 1.634 Αμερικανούς χρήστες σμάρτφονς. Πηγή: Έρευνα που διεξήχθη τον Ιούλιο του 2017 από τη γνωστή εταιρεία Deloitte για τους χρήστες κινητών τηλεφώνων. Μετάφραση-προσαρμογή γραφήματος “Απεροπία”Ιδού μερικές τραγικές στατιστικές άλλων χωρών:
Ένας χρήστης λαμβάνει κατά μέσο όρο 63,5 ειδοποιήσεις την ημέρα (Telefonica, 2014)
52% των χρηστών ελέγχουν το κινητό τους αρκετές φορές την ώρα για να δουν αν έχουν ή όχι ειδοποιήσεις (Gallup, 2015)
Αν και το 91% των μιλένιαλς δηλώνει ότι έχει μια υγιή σχέση με την τεχνολογία, εντούτοις ελέγχει το κινητό του 150 φορές την ημέρα (Qualtrics, 2017)
Όχι μόνο οι μιλένιαλς, αλλά και το 52% των μπέιμπι μπούμερς χρησιμοποιούν το τηλέφωνό τους όσο γευματίζουν, το υψηλότερο ποσοστό από κάθε άλλη ομάδα (Nielsen, 2015)
Η μέση ηλικία που ένα παιδί αποκτά για πρώτη φορά
ένα σμάρτφον είναι σήμερα 10,3 έτη (Influence Central, 2016)
76% των χρηστών κινητών ηλικίας 18-34 ετών όταν βαριέται, αναφέρει ότι διακατέχεται από μια ακατανίκητη ανάγκη να ανοίξει το κινητό του και να τρέξει μια εφαρμογή. Αφιερώστε χρόνο για να παρακολουθήσετε εδώ μια από τις πιο εμπεριστατωμένες έρευνες της στατιστικής εταιρείας ComScore που έγινε το 2018 για τη χρήση έξυπνων τηλεφώνων από νέους.Οι αιρετικοί της τεχνολογίας αρχίζουν να αντεπιτίθενται
Ένας από τους δημιουργούς του κουμπιού “Like” (Μου αρέσει), ο Τζάστιν Ροζενστάιν, πρώην μηχανικός συστημάτων στο Facebook και στη Google, καταργεί τη χρήση του προφίλ του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κλείνει τη σύνδεση ίντερνετ στο σπίτι του κάθε απόγευμα καταγγέλλοντας τον εθισμό που δημιουργούν οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και οι διάφορες εφαρμογές.
Από την άλλη ο Νιρ Εγιάλ ειδικός επικοινωνίας και σύμβουλος των μεγαλύτερων τεχνολογικών εταιρειών σχετικά με τις επιπτώσεις των προϊόντων τους, συγγραφέας του βιβλίου «Hooked, How to Build Habit-Forming Products» (σε ελεύθερη μετάφραση «Αγκιστρωμένος, Πώς να κατασκευάζετε προϊόντα που δημιουργούν εξάρτηση») δήλωσε στην κορυφαία εκδήλωση Habit Summit που έλαβε μέρος στο Σαν Φρανσίσκο τον Απρίλιο του 2017 και στην οποία συμμετείχε όλη η αφρόκρεμα της τεχνολογίας (που έμεινε αποσβολωμένη μετά τις δηλώσεις), ότι η τεχνολογική χειραγώγηση των ανθρώπων έχει πλέον κάτι διεστραμμένο, ανήθικο και επιβλαβές εκ μέρους των δημιουργών της.
Ο Νιρ Εγιάλ, συγγραφέας του βιβλίου Ηοοked σόκαρε το ακροατήριό του όταν κατήγγειλε δημοσίως τις πρακτικές των τεχνολογικών εταιρειώνΌλοι αυτοί οι developers και μηχανικοί συστημάτων που ξεκίνησαν με τις καλύτερες προϋποθέσεις πριν αρκετά χρόνια, νομίζοντας ότι θα κάνουν τον κόσμο που ζούμε καλύτερο, παρασυρόμενοι από το εκμαυλιστικό μάρκετινγκ των εταιρειών στις οποίες εργάζονταν, σήμερα αποτελούν ένα «επαναστατημένο» κομμάτι αιρετικών της τεχνολογίας που γίνεται όλο και πιο ισχυρό και το οποίο προάγει τον σαφή αποκλεισμό της τεχνολογίας, ειδικά στα παιδιά και στους νέους.
Ψηφιακή εξάρτηση – επανάσταση: 1 – 0
Καθίσταται λοιπόν σαφές ότι οι νέοι που πάσχουν από ψηφιακό εθισμό δεν είναι αυτοί που θα κάνουν επαναστάσεις ζητώντας περισσότερη δημοκρατία, αξιοπρεπείς μισθούς και εθνική κυριαρχία.
Ελπίζω να σας έγινε ξεκάθαρο ότι σε υποδουλωμένες χώρες όπως είναι η Ελλάδα, οι νέοι που πάσχουν από ψηφιακό εθισμό δεν θα ανατρέψουν μια κυβέρνηση, δεν θα απαιτήσουν δικαιοσύνη, δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία, στην υγεία, σε καλύτερη παιδεία, στην εθνική κυριαρχία, σε έξοδο από υπερεθνικές δομές, προστασία της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας και της πολιτισμικής τους ιδιαιτερότητας από κάθε λογής εισβολείς.
Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Παιδιά που ενώ βρίσκονται στην εξοχή, χρησιμοποιούν ψηφιακές συσκευές προφανώς με τις ευλογίες των γονιών τουςΑπλά σκεφτείτε: Πώς συμπεριφέρονται οι ελάχιστοι νέοι που απέμειναν πια στην Ελλάδα; Μήπως τα σμάρτφονς έχουν γίνει η προέκταση των χεριών τους και οι σέλφις πόζες τους το alter ego που δεν είχαν και δεν θα έχουν ποτέ; Μήπως και οι Έλληνες νέοι είναι tech junkies;
Είναι ποτέ δυνατόν οι παρόντες νέοι που αρνούνται να ενηλικιωθούν, που πάσχουν από nomophobia, και επί πλέον όντας (στη πλειοψηφία τους) ανιστόρητοι και αγράμματοι στερούμενοι πνευματικού υποβάθρου, να κάνουν οποιαδήποτε εξέγερση που θα λάβει μέρος στον πραγματικό κόσμο, ενώ εγκαταβιούν στον εικονικό;
Έχουμε την ευκαιρία να κοιτάξει ο ένας τον άλλον στο δρόμο, στις πλατείες, στα πάρκα, στο μετρό, στον προαστειακό, στα τραμ, στα λεωφορεία, στα καφέ, στα μπαράκια και στα εστιατόρια. Τα καλοκαίρια δε κοιταζόμαστε και στις πλαζ. Και οι περισσότεροι Νεοέλληνες κοιτάζουν, αλλά δεν βλέπουν. Γιατί; Διότι βασικά κοιτάζουν την οθόνη του σμάρτφον.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της πλατφόρμας Dscout οι μέσοι χρήστες αλληλεπιδρούν 2.617 (!) φορές την ημέρα με το έξυπνο τηλέφωνό τους. Ναι μεν η έρευνα δεν αφορά Έλληνες χρήστες, νομίζετε όμως ότι στη χώρα μας συμβαίνει κάτι διαφορετικό;
Ένα είναι σίγουρο: πιάνοντας το σμάρτφον 2.617 φορές τη μέρα, επαναστάσεις δεν γίνονται. Άλλα αντικείμενα οφείλουν να πιάνουν οι επαναστάτες συνέχεια, όχι τα σμάρτφονς. Η μόνη αποτελεσματική ψηφιακή επανάσταση βρίσκεται κρυμμένη σε γραμμές scripts αλλά για να συμβεί χρειάζεται πνευματικό υπόβαθρο.
Μην περιμένετε λοιπόν να γίνει ποτέ οποιαδήποτε εξέγερση ή επανάσταση όσο οι νέοι περιμένουν τα δίκτυα 5G σαν μάνα εξ ουρανού προκειμένου να τρέχουν ακόμα πιο γρήγορα ακίνδυνες για το σύστημα εφαρμογές, όσο δεν αντιλαμβάνονται την εξάρτησή τους, κι όσο οι μεγαλύτεροι δεν τους καθοδηγούν πώς να βγουν έξω από το αξιακό βάραθρο μέσα στο οποίο βυθίζονται.
Τα δίκτυα 5G θα διευκολύνουν ακόμα περισσότερο την ψηφιακή εξάρτηση
Τι είναι όμως τα περίφημα δίκτυο 5G; Πρόκειται για ένα πληροφοριακό πλέγμα κατασκευασμένο για να αλληλεπιδρά και να συνδέει αυτοκινούμενα οχήματα, εικονική πραγματικότητα, drones μεταφορών κλπ, κρατώντας συνδεδεμένες δισεκατομμύρια συσκευές.
Δείτε επίσης: ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ 5G - ΚΙΝΗΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ - ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΦΥΓΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΕΙΣ .
Τα δίκτυα 5G όμως για να «χτιστούν» έχουν ανάγκη από δισεκατομμύρια συστοιχίες μικρών και μεγάλων κεραιών που θα κατακλύσουν τον πλανήτη με όλες τις συνέπειες που θα συνεπάγεται μιας τέτοιας γιγαντιαίας έκτασης ηλεκτρομαγνητική μόλυνση και αλλοίωση των φυσικών συχνοτήτων της Γης.
Όταν επεκταθεί πλήρως το δίκτυο 5G και στην Ελλάδα, μια από τις επιπτώσεις της εφαρμογής του θα είναι ότι οι δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι γραφείου χαμηλών προσόντων θα πρέπει να βρουν άλλη απασχόληση για να ζήσουν, παρά τα όσα θρυλούνται περί …κομματικών στρατών. Το γιατί θα το καταλάβετε πολύ σύντομα
Δείτε επίσης: Δίκτυο 5G ο μεγάλος ρουφιάνος της ανθρωπότητας
Το ασύρματο δίκτυο 5G (συντόμευση του όρου «5η γενιά») σύμφωνα με την πλύση εγκεφάλου και τις διαφημίσεις που μας κατακλύζουν, υποτίθεται ότι γίνεται για να μπορούμε όλοι να σερφάρουμε στο ίντερνετ και να παρακολουθήσουμε ο,τιδήποτε online σε υπερυψηλές ταχύτητες, χωρίς να παγώνουν οι οθόνες μας ή να αποσυνδεόμαστε.
Όλα αυτά φυσικά γίνονται με πολλή …αγάπη και …στοργή από τις μαμάδες εταιρείες τηλεπικοινωνιών (και όχι μόνο) και παρουσιάζονται ως το «καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε ποτέ να συμβεί στον άνθρωπο».
Πόση προπαγάνδα και αντιστροφή των εννοιών μπορούν να απορροφήσουν πια οι σημερινοί άνθρωποι και μάλιστα οι νέοι; Δυστυχώς, όπως φαίνεται, πάρα πολλή.
Όσοι μιλένιαλς έχουν πειστεί ότι το καλύτερο που μπορεί να τους συμβεί είναι να έχουν δίκτυο 5ης γενιάς στα κινητά τους, δεν έχουν καμμία ελπίδα αξιοπρεπούς επιβίωσης ούτε στο εγγύς, ούτε στο απώτερο μέλλον.
Θάνατοι παιδιών και υπερηλίκων λόγω σμάρτφονς
Στο μεταξύ και όσο «τα καλύτερα πράγματα συμβαίνουν» (με τα δίκτυα 4.5ης γενιάς που τρέχουν ήδη) έχουν αρχίσει να πνίγονται …νήπια, παιδιά, νέοι που δεν ξέρουν καλή κολύμβηση αλλά και ηλικιωμένοι επειδή ακριβώς τα άτομα που έπρεπε να τους προσέχουν, είναι βυθισμένα στην εικονική πραγματικότητα των οθονών.
Στις 15.8.2018 αλιεύσαμε το εξής τραγικό δημοσίευμα στην βρετανική εφημερίδα The Telegraph: «Γερμανοί ναυαγοσώστες προειδοποιούν ότι τα παιδιά πνίγονται, καθώς οι γονείς όλο και περισσότερο έχουν απόσπαση προσοχής εξ αιτίας των κινητών τους».
Τι συνέβη λοιπόν; Η Γερμανική Ένωση Ναυαγοσωστών (DLRG) αιτιολόγησε μια σειρά πρόσφατων πνιγμών παιδιών (αλλά και ηλικιωμένων) που συνέβη επειδή οι άνθρωποι που όφειλαν να τους προσέχουν, ήταν πολύ απασχολημένοι με τα έξυπνα τηλέφωνά τους ώστε να αποτρέψουν το μοιραίο.
Εξ αιτίας του φετινού κύματος καύσωνα που χτύπησε την Ευρώπη και κατά συνέπειαν και τη Γερμανία, όπως ήταν φυσικό πάρα πολλοί Γερμανοί κατέφυγαν στα ποτάμια, στις λίμνες και στις παραλίες της γερμανικής ακτογραμμής.
Δυστυχώς περισσότεροι από 300 άνθρωποι έχουν μέχρι στιγμής πνιγεί φέτος στη Γερμανία, συμπεριλαμβανομένων 20 παιδιών ηλικίας κάτω των 15 ετών και 40 νέων μεταξύ 16 και 25 ετών.
Κάπως έτσι πρόσεχαν οι ευρωπαίες μητέρες τα παιδάκια και τους ηλικιωμένους γονείς τους που πνίγηκαν…Ο Achim Wiese, εκπρόσωπος Τύπου της Γερμανικής Ένωσης Ναυαγοσωστών δήλωσε σχετικά: «Δεν είναι αρκετοί οι γονείς και οι παππούδες που ακολουθούν τη συμβουλή: όταν τα παιδιά και τα εγγόνια σας βρίσκονται στο νερό, βάλτε το σμάρτφον σας στην άκρη. Βλέπουμε καθημερινά ότι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις πισίνες σαν παιδική χαρά, δεν προσέχουν. Στο παρελθόν, οι γονείς και οι παππούδες περνούσαν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους στην πισίνα. Όμως, όλο και περισσότεροι γονείς έχουν εμμονή με τα σμάρτφον τους και δεν κοιτάζουν αριστερά ή δεξιά, δεν προσέχουν τα παιδιά τους. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι οι γονείς είναι σήμερα τόσο αμελείς».
Η Γερμανική Ένωση Ναυαγοσωστών που διαθέτει 40.000 εθελοντές διασώστες για τις παραλίες, τις λίμνες και τις ακτές της Γερμανίας θέλει να είναι σαφής: υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ του πνιγμού και της υπερβολικής προσήλωσης των γονέων στα κινητά τους τηλέφωνα.
Τα τραγικά συμβάντα δεν διαδραματίστηκαν μόνο στη Γερμανία. Ο καύσωνας χτύπησε σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Για να μην παραθέσω εδώ πολυπληθή στοιχεία που κουράζουν, δυστυχώς παρόμοια περιστατικά συνέβησαν λίγο πολύ και στη Γαλλία.
Από 1η Ιουνίου έως 9 Αυγούστου συνέβησαν 1.758 πνιγμοί σε σχέση με τους 858 του 2015. Απ’ αυτούς 255 αφορούσαν παιδάκια κάτω των 6 ετών σε σχέση με τα 137 που πνίγηκαν το 2015.
Το καμπανάκι του κινδύνου και εδώ είναι ότι τα περισσότερα απ’ αυτά τα παιδιά πνίγηκαν στις πισίνες του σπιτιού τους γιατί οι γονείς (ή σπανιότερα, οι παππούδες τους) ήταν κολλημένοι στα κινητά τους!
Και δεν πνίγηκαν μόνο παιδιά και έφηβοι, αλλά και ηλικιωμένοι που αισθάνθηκαν αδιαθεσία και τους οποίους έπρεπε να προσέχουν τα παιδιά τους που υποτίθεται ότι είναι υπεύθυνοι ενήλικες.
Όσον αφορά τη Γερμανία, εκτός από το «κόλλημα» στο κινητό, άλλος σοβαρός λόγος των πνιγμών των νεώτερων είναι οι δραστικές περικοπές του γερμανικού κράτους για την υποχρεωτική εκμάθηση κολύμβησης από την παιδική ηλικία.
Τα νεαρά άτομα που πνίγηκαν τα περισσότερα είτε δεν γνώριζαν καθόλου, είτε γνώριζαν στοιχειώδη κολύμβηση, γεγονός που καθιστά την αμέλεια των ατόμων που τα πρόσεχαν ακόμα πιο βαρειά. Γνώριζαν ότι οι δικοί τους δεν ήξεραν κολύμπι, αλλά αδιαφόρησαν.
Το γεγονός λοιπόν ότι πνίγηκαν άτομα λόγω απόσπασης προσοχής εκείνων που είχαν χρέος να τα προσέχουν, δείχνει πόσο έχει προχωρήσει η σήψη των κοινωνιών μας, πόσο εξαρτημένοι είναι οι ενήλικες από την τεχνολογία σε βαθμό που θυσιάζουν πλέον τα ίδια τα παιδιά ή τους γέρους γονείς τους, αφού δεν αντιλαμβάνονται ότι λειτουργούν υπό ένα αποτρόπαιο αξιακό σύστημα που δεν τοποθετεί πλέον στην πρώτη βαθμίδα την ανθρώπινη ζωή.
Το σμάρτφον θέλομεν κι ας τρώγωμεν …πέτρες
Οι εκατόμβες παιδιών στο βωμό του νέου, ψηφιακού Μολώχ, δείχνουν το πόσο ασθενούν διανοητικά οι σημερινές κοινωνίες, πως κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της τεχνολογίας. Δείχνει γιατί οι δημοκρατίες όπως τις γνωρίσαμε στη σοσιαλιστική Δύση, δεν λειτουργούν πια.
Τι θέλω να πω μ’ αυτό; Ιδού ένα παράδειγμα: τη δεκαετία του ’50 ένα πολύ διαδεδομένο σύνθημα στον αγώνα των Κυπρίων αδελφών μας για την ανεξαρτησία τους από τη Βρετανική Κατοχή ήταν «Την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες» που υποδήλωνε τη φλογερή επιθυμία ενώσεως του κυπριακού ελληνισμού με την Μητέρα Ελλάδα.
Σύνθημα γραμμένο σε τοίχους της Κύπρου που φωτογράφησε ο Γιώργος Σεφέρης κατά την παραμονή του στη ΜεγαλόνησοΣήμερα, μετά από πολυετείς επιτυχημένες πλύσεις εγκεφάλου, αγραμματοσύνη γενεών και ψηφιακό εθισμό, για τους νέους το διαδεδομένο σύνθημα τείνει να γίνει «Το σμάρτφον θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες», εφόσον σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του βρετανικού ιστολογίου πληροφορικής Tappable που διεξήχθη ανάμεσα σε 500 Βρετανούς νέους 18-34 ετών από τις 21 έως τις 23.06.2018, το 38% δήλωσε ότι θα μπορούσε να στερηθεί το ποτό, το 16% τα ταξίδια, το 15% το σεξ, ενώ το 10% θα δεχόταν να του κόψουν ένα του δάχτυλο παρά να στερηθεί το έξυπνο τηλέφωνό του! Πιστεύει κανείς ότι στην Ελλάδα θα δήλωναν κάτι διαφορετικό;
Το πρόσφατο παράδειγμα ξεσπάσματος συμπτωμάτων ψηφιακής στέρησης που συνέβη μετά τη διακοπή ρεύματος στην Ύδρα δυστυχώς μας ωθεί προς την ίδια κατεύθυνση.
Πανδαιμόνιο στην Ύδρα μετά τη διακοπή ρεύματος. Ουρές τουριστών και ντόπιων και έκδηλο άγχος προκειμένου να φορτιστούν τα κινητά στη γεννήτρια ενός μπακάλικου. Τα σμάρτφονς θέλομεν κι ας διψάσομεν!Πρέπει βεβαίως να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί σε κάτι τέτοιου είδους έρευνες. To ιστολόγιο Tappable είναι pro-tech και όχι επιστημονικό, επομένως πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος τα αποτελέσματα να διαστρεβλώνονται εντελώς προκειμένου να επηρεάζεται η κοινή γνώμη, και φυσικά να αποθαρρύνονται οι ίδιοι οι νέοι για τη γενιά τους. Μακάρι λοιπόν να βρεθεί τρόπος ώστε τέτοιες έρευνες να αποδειχτούν ψευδείς και κατασκευασμένες.
Επικίνδυνες συμπεριφορές
Όσον αφορά τους Αμερικανούς ενήλικες, σύμφωνα με μία παρόμοια μελέτη του Newsweek, περίπου το 50% των οδηγών Ι.Χ. αυτοκινήτων χρησιμοποιούν τα τηλέφωνά τους ενώ οδηγούν και έχουν τα παιδιά τους μαζί στο αυτοκίνητο.
Πέρυσι, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg έγραψε ότι «τα Smartphones σκοτώνουν τους Αμερικανούς, αλλά κανείς δεν δίνει σημασία».
Πρώτα το ίντερνετ και μετά το νερόΗ Ελλάδα δεν απέχει μακράν απ’ αυτά τα ποσοστά για να μην πω ότι από τις εικόνες οδηγών και των δύο φύλων που βλέπω καθημερινά στους δρόμους, στη χώρα μας τα πράγματα πρέπει να είναι τα ίδια ή ακόμα χειρότερα…
Συνηθισμένη εικόνα μιλένιαλς Ελληνίδων μαμάδων στην παραλία. Τα επόμενα χρόνια ας ελπίσουμε ότι δεν θα δούμε δράματα αν δεν αλλάξουν νοοτροπίαΌσον δε αφορά τους πνιγμούς μικρών παιδιών, το μόνο που μας σώζει προς το παρόν είναι ότι οι Έλληνες είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με τη θάλασσα απ’ ότι άλλοι λαοί που βρέθηκαν προ εκπλήξεων λόγω ξαφνικής αλλαγής θερμοκρασίας, συχνά δε οι Ελληνόπαιδες κάνουν τα μπάνια τους μένοντας στην παραθαλάσσια επαρχία, στο εξοχικό ή στο σπίτι των παππούδων και των γιαγιάδων οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ψηφιακά αναλφάβητοι σε σχέση με άλλους ευρωπαίους.
Ψηφιακή αποτοξίνωση
Κάποιες τροφές είναι τοξικές και δηλητηριώδεις και μπορεί να καταστούν ακόμα και θανατηφόρες για πολλούς ανθρώπους. Όπως όταν καταναλωθούν δηλητηριώδη μανιτάρια έχουν ολέθριες συνέπειες, έτσι και τα έξυπνα τηλέφωνα είναι εξίσου επικίνδυνα και θα πρέπει να αποκλειστούν από την καθημερινότητά μας.
Ήρθε πλέον η ώρα ο καθένας να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του και να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Το πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση της εξάρτησης και το δεύτερο η θέληση για θεραπεία.
Παρέα (;) σημερινών νέων. Αφήστε την επανάσταση για αργότερα…Ένα είναι το φάρμακο: αποτοξίνωση. Πλήρης αποκλεισμός της τεχνολογίας μέχρι την ηλικία των 18 ετών, δραστική αποτοξίνωση στους ήδη πάσχοντες ενήλικες. Αν συναντάτε δια της βίας επιβολή της στα σχολεία των παιδιών σας, μπορείτε να θέσετε σε εφαρμογή το επιχείρημα ότι το παιδί σας ανήκει σε οικογένεια «αντιρρησιών συνείδησης».
Χρησιμοποιείστε έξυπνα τηλέφωνα μόνον αν σας είναι απόλυτα απαραίτητα για την εργασία σας. Δείτε τα επαγγελματικά σας μηνύματα μόνο στον υπολογιστή του γραφείου σας. Δεν χάθηκε ο κόσμος για λίγη ώρα καθυστέρηση. Αντί για μηνύματα, τηλεφωνήστε στον αποδέκτη σας.
Αν δεν χρειάζεστε απόλυτα τα σμάρτφονς για τη δουλειά σας, επιστρέψτε στα συμβατικά. Βγείτε από το λήθαργο και επιστρέψτε στον πραγματικό κόσμο πριν είναι αργά. Για εσάς τους ίδιους, τα παιδιά σας και την επιβίωση της ίδιας της δημοκρατίας.
ΠΗΓΕΣ:
screenagers
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Προσοχή: στην άρνηση ενηλικίωσης παίζει ρυθμιστικό ρόλο η κοινωνική τάξη. Η άρνηση ενηλικίωσης φτάνει σήμερα και μέχρι την ηλικία των 34 ετών και αφορά νέους από ευκατάστατες οικογένειες στους οποίους έχουν επενδυθεί μεγάλα ποσά από τους γονείς ή άλλους συγγενεί προκειμένου να σπουδάσουν και να συσσωρεύσουν ανθρώπινο κεφάλαιο.
Συγκεκριμένα, αφορά νέους οικογενειών οι οποίες κατά τις ηλικίες 18-34 έχουν επενδύσει πάνω από 38.000 ευρώ ανά παιδί σε σπουδές, ενώ η ενηλικίωση για παιδιά από φτωχές τάξεις έρχεται συχνά στην ηλικία των 15 ετών αντί των 34.
aperopia.fr
Το διαβάσαμε από το: Ο ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΕΘΙΣΜΟΣ, ΑΠΟΛΥΤΟ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2018/09/blog-post_8131.html#ixzz5RYL9cWvm
Ο ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΕΘΙΣΜΟΣ, ΑΠΟΛΥΤΟ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ
Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά πλήττει τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο τους τοξικομανείς, αλλά και τις οικογένειές τους και τις κοινωνίες ολόκληρες, ενώ οι επιδράσεις της είναι φανερές και σε ολόκληρη τη χώρα στην οποία ανήκουν. Τα περισσότερα κράτη διαθέτουν σχετικά κονδύλια προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή η μάστιγα.
Εξ ίσου επικίνδυνη όμως είναι και η εξάρτηση από την τεχνολογία, μ’ άλλα λόγια ο «ψηφιακός εθισμός». Πόσα κονδύλια διατίθενται άραγε γι’ αυτόν; Ποιος είναι ο υπαίτιος, ο ποινικά κολάσιμος; Οι παραγωγοί – κατασκευαστές των τεχνολογικών συσκευών και των εφαρμογών; Οι έμποροι; Οι γιατροί; Οι γνωσιακοί επιστήμονες; Οι μαρκετίστες; Το νομοθετικό και δικαστικό σώμα που δεν έχει νομοθετήσει και δεν δικάζει σχετικά; Οι εκπαιδευτικοί; Οι γονείς ανηλίκων; Οι ίδιες οι κυβερνήσεις;
Έχουμε τελικά προσωπική ευθύνη ή μήπως όχι για το πόσο επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία; Μήπως είμαστε αιχμάλωτοι μέσα σ’ ένα δίχτυ από το οποίο είναι σχεδόν απίθανο να ξεφύγουμε;
Οι (συνήθως πολυεθνικές) εταιρείες τηλεπικοινωνιών και τεχνολογικών προϊόντων ως γνωστόν δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα και δεν τις ενδιαφέρουν οι συνέπειες της χρήσης των προϊόντων τους στις κοινωνίες.
Οι επιστήμονες γνωσιακών επιστημών και οι συμπεριφοριστές που ενώ διεξάγουν έρευνες πάνω στα συναισθήματα των ανθρώπων και ιδιαίτερα των νέων και των παιδιών, προωθούν ύπουλα και μεθοδικά την ευρεία χρήση εφαρμογών από τη πιο τρυφερή ηλικία, επειδή χρηματίζονται από τις τεχνολογικές εταιρείες ή από υπερεθνικές δομές που έχουν ανάγκη των μεγαδεδομένων του πληθυσμού προκειμένου να χαρτογραφήσουν τη συμπεριφορά του.
Οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι και οι κυβερνητικές υπηρεσίες παρά τα αποτελέσματα έγκυρων ιατρικών ερευνών ενθαρρύνουν με εγκληματικό τρόπο την χρήση περισσότερων τεχνολογιών επειδή κι αυτοί χρηματίζονται από τους τεχνολογικούς κολοσσούς που διαφθείρουν τις απανταχού κυβερνήσεις να εισάγουν τις εφαρμογές και τα λογισμικά τους στα δημόσια εκπαιδευτικά συστήματα και να τα καταστήσουν υποχρεωτικά.
Τα παιδιά των περισσότερων δημοσίων σχολείων ολόκληρου του πλανήτη είναι εφεξής υποχρεωμένα να χρησιμοποιούν οθόνες στην τάξη τους για μακρές περιόδους αλλά και για τις σχολικές εργασίες τους στο σπίτι δίχως καμμία επεξεργασία (με αποτέλεσμα τα διάφορα ευτράπελα copy-paste των μαθητικών εργασιών).
Τέτοιες πρακτικές στέλνουν το μήνυμα στα δύστυχα παιδιά και σε εύπιστους γονείς ότι αν η υπερβολική χρήση οθόνης για το σχολείο είναι θεμιτή, κατά συνέπεια είναι θεμιτή και για οποιοδήποτε άλλο τομέα.
Ακόμη και οι παιδικές εκπομπές ενθαρρύνουν τη χρήση τεχνολογίας. Πολλοί εμπειρογνώμονες πλέον σε όλο τον κόσμο, όπως θα δούμε παρακάτω, αναφέρουν τα καταστροφικά αποτελέσματα τέτοιων πρακτικών.
Νομίζω ότι δεν είναι ανάγκη να τα αναφέρουν οι εμπειρογνώμονες, ο κοινωνικός αυτισμός, ο εκνευρισμός, η απάθεια και η διάσπαση προσοχής των παιδιών που είναι εθισμένα στην τεχνολογία, είναι ολοφάνεροι, για να μην αναφέρω τα χειρότερα όλων που είναι η μοιρολατρεία και η μετέπειτα ανυπαρξία πολιτικής δράσης ως ενήλικες.
Έχω επανειλημμένως αναφερθεί σ’ αυτά τα εγκλήματα παραγωγής «αυτομάτων» και αυριανών δούλων μέχρι που αχρηστεύονται τόσο, όσο να καταστούν εντελώς άχρηστοι ακόμα και γι’ αυτό το ίδιο το σύστημα που τους παράγει,
όπως συμβαίνει με τους Χικικομόρι στην Ιαπωνία που έχοντας φτάσει σήμερα στην ηλικία των 35-40 ετών συντηρούνται από τους γονείς και το κράτος όντας παντελώς ανίκανοι να ζήσουν μόνοι τους.
Σμάρτφον: το απόλυτο όπλο για την καταστολή των επαναστάσεων
Δεν είναι καθόλου τυχαίο όμως ότι τα έξυπνα τηλέφωνα (σμάρτφονς) δημιούργησαν ένα άνευ προηγουμένου ιδιότυπο σύνδρομο στέρησης, το nomophobia (no mobile phone) κυρίως στους μιλένιαλς (millenials, αυτούς ακριβώς έπρεπε να είναι και οι πιο επικίνδυνοι για το σύστημα, όντας γεννημένοι από το 1980 μέχρι λίγο πριν ή λίγο μετά το 2000).
Ακόμα και οι μπέιμπι μπούμερς όμως (baby boomers, όσοι γεννήθηκαν δηλαδή μετά το 1945 και έως το 1964) έχουν επηρεαστεί απ’ αυτό, αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Το σύνδρομο nomophobia είναι απότοκο μιας διανοητικής ασθένειας η οποία συνίσταται στην κατάχρηση των σμάρτφονς και των εφαρμογών τους, και κατά συνέπειαν στην έλλειψη επιθυμίας για πραγματικές κοινωνικές συναναστροφές, σεξ,
εργασία, φιλοδοξίες και πολιτική δράση.
Αριστερά η καθηγήτρια ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο Σαν Ντιέγκο των ΗΠΑ, συγγραφέας και ομιλήτρια σε πολλές διαλέξεις δρ Τζην Τουένγκε και δεξιά το εξώφυλλο του βιβλίου της iGenΤο βιβλίο iGen της δόκτορος Τζην Τουένγκε (Jean M. Twenge), περιγράφει και αναλύει αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά. Αν σας θυμίζουν τον εαυτό σας, το παιδί σας, κάποιο φίλο ή γνωστό, ναι, είναι ένδειξη διανοητικής διαταραχής.
Ας πούμε επιτέλους τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Όποιος αναγνωρίζει στον εαυτό του το σύνολο των παρακάτω ενδείξεων, νοσεί. Και νοσεί βαρειά. Ιδού οι εκδηλώσεις της διανοητικής νόσου:
Συστηματική λήψη σέλφις και προβολή τους στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης
Αδράνεια
Παθητικότητα
Αϋπνίες λόγω φωτεινής οθόνης του σμάρτφον και στο κρεβάτι τη νύχτα
Μεγάλη ανεκτικότητα και αδιαφορία στην ανομία και στην αδικία πάσης φύσεως λόγω αδυναμίας αναγνώρισής τους
Αδυναμία αναγνώρισης της αντιστροφής των εννοιών
Έλλειψη συναισθήματος πληρότητας
Άρνηση ενηλικίωσης [1]
Κατάθλιψη λόγω έλλειψης κινήτρων
Χαμηλή αυτοεκτίμηση
Τάσεις αυτοκαταστροφής.Όσο περισσότερο ποστάρει κάποιος στα Μέσα Μαζικής Δικτύωσης, όσες περισσότερες φωτογραφίες του εαυτού του βγάζει (η διαταραχή αυτή ονομάζεται σελφίτιδα από τη λέξη selfie και πρώτα παρατηρήθηκε με εκτεταμένες έρευνες στην Ινδία, τη χώρα με τον υψηλότερο αριθμό χρηστών Facebook στον κόσμο και ατόμων που σκοτώθηκαν βγάζοντας σέλφις), όσο περισσότερα τουίτς (σύντομα κείμενα) γράφει, τόσο λιγότερο είναι πολιτικά συνειδητοποιημένος.
Σας φαίνεται αυτός ο τύπος ικανός για επανάσταση;Σε κάθε περίπτωση, ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ακίνδυνος για τα ολοκληρωτικά και αντιδημοκρατικά καθεστώτα μέσα στα οποία ζούμε. Να λοιπόν γιατί ο ψηφιακός εθισμός που γίνεται κυρίως μέσω των σμάρτφονς είναι το απόλυτο όπλο της καταστολής των επαναστάσεων.
Οπότε τα καθ’ ημάς διάφορα πατριωτικά και λοιπά «αγανακτισμένα» ιστολόγια των οποίων οι διαχειριστές εξακολουθούν να σκέπτονται με όρους παρελθόντος, και τα οποία βρίζουν για την αδράνεια των Νεοελλήνων, πρώτα πρέπει να μάθουν πέντε πράγματα για την τεχνολογία κι έπειτα αφού σκεφτούν ότι αυτοί που πάντα έκαναν τις επαναστάσεις στην Ιστορία ήταν πάντα οι νέοι, να καταλάβουν καλά ότι όσοι νέοι έχουν απομείνει στη χώρα μας είναι στην πλειοψηφία τους ψηφιακά εξαρτημένοι.
Σε συνέντευξη που έδωσε στο κανάλι CNN η δόκτωρ Toυένγκε ανέφερε ότι ο χρόνος χρήσης του σμάρτφον στους έφηβους Αμερικανούς κυμαίνεται από έξι έως οκτώ (!) ώρες την ημέρα. Ταυτόχρονα όμως αυξήθηκε και το ποσοστό αυτοκτονιών τους.
Προσέξτε: οκτώ ώρες την ημέρα έχουν αφαιρεθεί από πραγματικές δράσεις, συλλογικές, καλλιτεχνικές, επιστημονικές, πολιτιστικές, αθλητικές και έχουν χαθεί σε εικονικές, που είναι ακίνδυνες για το σύστημα αλλά επικίνδυνες για τους ίδιους τους έφηβους.
Να γιατί οι σημερινοί νέοι είναι ακινητοποιημένοι και αρνούνται να ενηλικιωθούν. Η δόκτωρ Τουένγκε εξηγεί ότι αυτό συμβαίνει γιατί δύσκολα ή καθόλου δεν επιβιώνουν εκτός ψηφιακής πραγματικότητας.
Πότε συνέβη αυτή η μεταστροφή; Απ’ ότι φαίνεται το 2007, έτος κυκλοφορίας του πρώτου iphone.
Από τότε οι νέοι κοιμούνται λιγότερο από έξι ή επτά ώρες την ημέρα (πάσχουν από χρόνια έλλειψη ύπνου εξ αιτίας της χρήσης έξυπνου τηλεφώνου στο κρεβάτι τους κατά τη διάρκεια της νύχτας περιορίζοντας έτσι και την έκλυση της ορμόνης μελατονίνης), και εφόσον απασχολούνται περίπου οκτώ ώρες στο σχολείο, στα φροντιστήρια και σε άλλες μη υπαίθριες δραστηριότητες δεν έχουν σχεδόν καθόλου πραγματική επαφή με τη φύση,
βγαίνουν έξω δραματικά λιγότερο με συνομηλίκους τους, χωρίς τους γονείς τους, όπως γινόταν στις προ του 2007 εποχές, ενώ όλος ο υπόλοιπος χρόνος τους αναλίσκεται στην εικονική πραγματικότητα.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο χρόνος που παλαιότερα αφιέρωναν οι νέοι σε εκ του σύνεγγυς συναναστροφές, στο αντίθετο φύλο, σε αθλήματα, σε επαφή με τη φύση, σε κοινωνικές δραστηριότητες μειώθηκε απελπιστικά, για να μην πω ότι εξαερώθηκε, όπως και οι θέσεις εργασίας.
Οι νέοι κατήντησαν στην κυριολεξία μοναχικοί «παίχτες» και όχι ομαδικοί. Και επειδή ο Σάπιενς είναι από τη φύση του ομαδικός παίχτης και έχει δομηθεί για να συνιστά κοινωνίες ανθρώπων, μετά από τέτοια απομόνωση και εξάρτηση συνιστά ολόκληρες διανοητικά άρρωστες κοινωνίες που προς ώρας όχι μόνο είναι ακίνδυνες για τις άρχουσες υπερελίτ, αλλά όπως αντιλαμβάνεστε πολύ σύντομα θα τους είναι ανεπιθύμητες οπότε και θα πρέπει να εκλείψουν.
Τραγικές στατιστικές
Κατατοπιστικό γράφημα της Statista, βασισμένο σε έρευνα για 1.634 Αμερικανούς χρήστες σμάρτφονς. Πηγή: Έρευνα που διεξήχθη τον Ιούλιο του 2017 από τη γνωστή εταιρεία Deloitte για τους χρήστες κινητών τηλεφώνων. Μετάφραση-προσαρμογή γραφήματος “Απεροπία”Ιδού μερικές τραγικές στατιστικές άλλων χωρών:
Ένας χρήστης λαμβάνει κατά μέσο όρο 63,5 ειδοποιήσεις την ημέρα (Telefonica, 2014)
52% των χρηστών ελέγχουν το κινητό τους αρκετές φορές την ώρα για να δουν αν έχουν ή όχι ειδοποιήσεις (Gallup, 2015)
Αν και το 91% των μιλένιαλς δηλώνει ότι έχει μια υγιή σχέση με την τεχνολογία, εντούτοις ελέγχει το κινητό του 150 φορές την ημέρα (Qualtrics, 2017)
Όχι μόνο οι μιλένιαλς, αλλά και το 52% των μπέιμπι μπούμερς χρησιμοποιούν το τηλέφωνό τους όσο γευματίζουν, το υψηλότερο ποσοστό από κάθε άλλη ομάδα (Nielsen, 2015)
Η μέση ηλικία που ένα παιδί αποκτά για πρώτη φορά
ένα σμάρτφον είναι σήμερα 10,3 έτη (Influence Central, 2016)
76% των χρηστών κινητών ηλικίας 18-34 ετών όταν βαριέται, αναφέρει ότι διακατέχεται από μια ακατανίκητη ανάγκη να ανοίξει το κινητό του και να τρέξει μια εφαρμογή. Αφιερώστε χρόνο για να παρακολουθήσετε εδώ μια από τις πιο εμπεριστατωμένες έρευνες της στατιστικής εταιρείας ComScore που έγινε το 2018 για τη χρήση έξυπνων τηλεφώνων από νέους.Οι αιρετικοί της τεχνολογίας αρχίζουν να αντεπιτίθενται
Ένας από τους δημιουργούς του κουμπιού “Like” (Μου αρέσει), ο Τζάστιν Ροζενστάιν, πρώην μηχανικός συστημάτων στο Facebook και στη Google, καταργεί τη χρήση του προφίλ του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κλείνει τη σύνδεση ίντερνετ στο σπίτι του κάθε απόγευμα καταγγέλλοντας τον εθισμό που δημιουργούν οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και οι διάφορες εφαρμογές.
Από την άλλη ο Νιρ Εγιάλ ειδικός επικοινωνίας και σύμβουλος των μεγαλύτερων τεχνολογικών εταιρειών σχετικά με τις επιπτώσεις των προϊόντων τους, συγγραφέας του βιβλίου «Hooked, How to Build Habit-Forming Products» (σε ελεύθερη μετάφραση «Αγκιστρωμένος, Πώς να κατασκευάζετε προϊόντα που δημιουργούν εξάρτηση») δήλωσε στην κορυφαία εκδήλωση Habit Summit που έλαβε μέρος στο Σαν Φρανσίσκο τον Απρίλιο του 2017 και στην οποία συμμετείχε όλη η αφρόκρεμα της τεχνολογίας (που έμεινε αποσβολωμένη μετά τις δηλώσεις), ότι η τεχνολογική χειραγώγηση των ανθρώπων έχει πλέον κάτι διεστραμμένο, ανήθικο και επιβλαβές εκ μέρους των δημιουργών της.
Ο Νιρ Εγιάλ, συγγραφέας του βιβλίου Ηοοked σόκαρε το ακροατήριό του όταν κατήγγειλε δημοσίως τις πρακτικές των τεχνολογικών εταιρειώνΌλοι αυτοί οι developers και μηχανικοί συστημάτων που ξεκίνησαν με τις καλύτερες προϋποθέσεις πριν αρκετά χρόνια, νομίζοντας ότι θα κάνουν τον κόσμο που ζούμε καλύτερο, παρασυρόμενοι από το εκμαυλιστικό μάρκετινγκ των εταιρειών στις οποίες εργάζονταν, σήμερα αποτελούν ένα «επαναστατημένο» κομμάτι αιρετικών της τεχνολογίας που γίνεται όλο και πιο ισχυρό και το οποίο προάγει τον σαφή αποκλεισμό της τεχνολογίας, ειδικά στα παιδιά και στους νέους.
Ψηφιακή εξάρτηση – επανάσταση: 1 – 0
Καθίσταται λοιπόν σαφές ότι οι νέοι που πάσχουν από ψηφιακό εθισμό δεν είναι αυτοί που θα κάνουν επαναστάσεις ζητώντας περισσότερη δημοκρατία, αξιοπρεπείς μισθούς και εθνική κυριαρχία.
Ελπίζω να σας έγινε ξεκάθαρο ότι σε υποδουλωμένες χώρες όπως είναι η Ελλάδα, οι νέοι που πάσχουν από ψηφιακό εθισμό δεν θα ανατρέψουν μια κυβέρνηση, δεν θα απαιτήσουν δικαιοσύνη, δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία, στην υγεία, σε καλύτερη παιδεία, στην εθνική κυριαρχία, σε έξοδο από υπερεθνικές δομές, προστασία της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας και της πολιτισμικής τους ιδιαιτερότητας από κάθε λογής εισβολείς.
Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Παιδιά που ενώ βρίσκονται στην εξοχή, χρησιμοποιούν ψηφιακές συσκευές προφανώς με τις ευλογίες των γονιών τουςΑπλά σκεφτείτε: Πώς συμπεριφέρονται οι ελάχιστοι νέοι που απέμειναν πια στην Ελλάδα; Μήπως τα σμάρτφονς έχουν γίνει η προέκταση των χεριών τους και οι σέλφις πόζες τους το alter ego που δεν είχαν και δεν θα έχουν ποτέ; Μήπως και οι Έλληνες νέοι είναι tech junkies;
Είναι ποτέ δυνατόν οι παρόντες νέοι που αρνούνται να ενηλικιωθούν, που πάσχουν από nomophobia, και επί πλέον όντας (στη πλειοψηφία τους) ανιστόρητοι και αγράμματοι στερούμενοι πνευματικού υποβάθρου, να κάνουν οποιαδήποτε εξέγερση που θα λάβει μέρος στον πραγματικό κόσμο, ενώ εγκαταβιούν στον εικονικό;
Έχουμε την ευκαιρία να κοιτάξει ο ένας τον άλλον στο δρόμο, στις πλατείες, στα πάρκα, στο μετρό, στον προαστειακό, στα τραμ, στα λεωφορεία, στα καφέ, στα μπαράκια και στα εστιατόρια. Τα καλοκαίρια δε κοιταζόμαστε και στις πλαζ. Και οι περισσότεροι Νεοέλληνες κοιτάζουν, αλλά δεν βλέπουν. Γιατί; Διότι βασικά κοιτάζουν την οθόνη του σμάρτφον.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της πλατφόρμας Dscout οι μέσοι χρήστες αλληλεπιδρούν 2.617 (!) φορές την ημέρα με το έξυπνο τηλέφωνό τους. Ναι μεν η έρευνα δεν αφορά Έλληνες χρήστες, νομίζετε όμως ότι στη χώρα μας συμβαίνει κάτι διαφορετικό;
Ένα είναι σίγουρο: πιάνοντας το σμάρτφον 2.617 φορές τη μέρα, επαναστάσεις δεν γίνονται. Άλλα αντικείμενα οφείλουν να πιάνουν οι επαναστάτες συνέχεια, όχι τα σμάρτφονς. Η μόνη αποτελεσματική ψηφιακή επανάσταση βρίσκεται κρυμμένη σε γραμμές scripts αλλά για να συμβεί χρειάζεται πνευματικό υπόβαθρο.
Μην περιμένετε λοιπόν να γίνει ποτέ οποιαδήποτε εξέγερση ή επανάσταση όσο οι νέοι περιμένουν τα δίκτυα 5G σαν μάνα εξ ουρανού προκειμένου να τρέχουν ακόμα πιο γρήγορα ακίνδυνες για το σύστημα εφαρμογές, όσο δεν αντιλαμβάνονται την εξάρτησή τους, κι όσο οι μεγαλύτεροι δεν τους καθοδηγούν πώς να βγουν έξω από το αξιακό βάραθρο μέσα στο οποίο βυθίζονται.
Τα δίκτυα 5G θα διευκολύνουν ακόμα περισσότερο την ψηφιακή εξάρτηση
Τι είναι όμως τα περίφημα δίκτυο 5G; Πρόκειται για ένα πληροφοριακό πλέγμα κατασκευασμένο για να αλληλεπιδρά και να συνδέει αυτοκινούμενα οχήματα, εικονική πραγματικότητα, drones μεταφορών κλπ, κρατώντας συνδεδεμένες δισεκατομμύρια συσκευές.
Δείτε επίσης: ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ 5G - ΚΙΝΗΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ - ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΦΥΓΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΕΙΣ .
Τα δίκτυα 5G όμως για να «χτιστούν» έχουν ανάγκη από δισεκατομμύρια συστοιχίες μικρών και μεγάλων κεραιών που θα κατακλύσουν τον πλανήτη με όλες τις συνέπειες που θα συνεπάγεται μιας τέτοιας γιγαντιαίας έκτασης ηλεκτρομαγνητική μόλυνση και αλλοίωση των φυσικών συχνοτήτων της Γης.
Όταν επεκταθεί πλήρως το δίκτυο 5G και στην Ελλάδα, μια από τις επιπτώσεις της εφαρμογής του θα είναι ότι οι δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι γραφείου χαμηλών προσόντων θα πρέπει να βρουν άλλη απασχόληση για να ζήσουν, παρά τα όσα θρυλούνται περί …κομματικών στρατών. Το γιατί θα το καταλάβετε πολύ σύντομα
Δείτε επίσης: Δίκτυο 5G ο μεγάλος ρουφιάνος της ανθρωπότητας
Το ασύρματο δίκτυο 5G (συντόμευση του όρου «5η γενιά») σύμφωνα με την πλύση εγκεφάλου και τις διαφημίσεις που μας κατακλύζουν, υποτίθεται ότι γίνεται για να μπορούμε όλοι να σερφάρουμε στο ίντερνετ και να παρακολουθήσουμε ο,τιδήποτε online σε υπερυψηλές ταχύτητες, χωρίς να παγώνουν οι οθόνες μας ή να αποσυνδεόμαστε.
Όλα αυτά φυσικά γίνονται με πολλή …αγάπη και …στοργή από τις μαμάδες εταιρείες τηλεπικοινωνιών (και όχι μόνο) και παρουσιάζονται ως το «καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε ποτέ να συμβεί στον άνθρωπο».
Πόση προπαγάνδα και αντιστροφή των εννοιών μπορούν να απορροφήσουν πια οι σημερινοί άνθρωποι και μάλιστα οι νέοι; Δυστυχώς, όπως φαίνεται, πάρα πολλή.
Όσοι μιλένιαλς έχουν πειστεί ότι το καλύτερο που μπορεί να τους συμβεί είναι να έχουν δίκτυο 5ης γενιάς στα κινητά τους, δεν έχουν καμμία ελπίδα αξιοπρεπούς επιβίωσης ούτε στο εγγύς, ούτε στο απώτερο μέλλον.
Θάνατοι παιδιών και υπερηλίκων λόγω σμάρτφονς
Στο μεταξύ και όσο «τα καλύτερα πράγματα συμβαίνουν» (με τα δίκτυα 4.5ης γενιάς που τρέχουν ήδη) έχουν αρχίσει να πνίγονται …νήπια, παιδιά, νέοι που δεν ξέρουν καλή κολύμβηση αλλά και ηλικιωμένοι επειδή ακριβώς τα άτομα που έπρεπε να τους προσέχουν, είναι βυθισμένα στην εικονική πραγματικότητα των οθονών.
Στις 15.8.2018 αλιεύσαμε το εξής τραγικό δημοσίευμα στην βρετανική εφημερίδα The Telegraph: «Γερμανοί ναυαγοσώστες προειδοποιούν ότι τα παιδιά πνίγονται, καθώς οι γονείς όλο και περισσότερο έχουν απόσπαση προσοχής εξ αιτίας των κινητών τους».
Τι συνέβη λοιπόν; Η Γερμανική Ένωση Ναυαγοσωστών (DLRG) αιτιολόγησε μια σειρά πρόσφατων πνιγμών παιδιών (αλλά και ηλικιωμένων) που συνέβη επειδή οι άνθρωποι που όφειλαν να τους προσέχουν, ήταν πολύ απασχολημένοι με τα έξυπνα τηλέφωνά τους ώστε να αποτρέψουν το μοιραίο.
Εξ αιτίας του φετινού κύματος καύσωνα που χτύπησε την Ευρώπη και κατά συνέπειαν και τη Γερμανία, όπως ήταν φυσικό πάρα πολλοί Γερμανοί κατέφυγαν στα ποτάμια, στις λίμνες και στις παραλίες της γερμανικής ακτογραμμής.
Δυστυχώς περισσότεροι από 300 άνθρωποι έχουν μέχρι στιγμής πνιγεί φέτος στη Γερμανία, συμπεριλαμβανομένων 20 παιδιών ηλικίας κάτω των 15 ετών και 40 νέων μεταξύ 16 και 25 ετών.
Κάπως έτσι πρόσεχαν οι ευρωπαίες μητέρες τα παιδάκια και τους ηλικιωμένους γονείς τους που πνίγηκαν…Ο Achim Wiese, εκπρόσωπος Τύπου της Γερμανικής Ένωσης Ναυαγοσωστών δήλωσε σχετικά: «Δεν είναι αρκετοί οι γονείς και οι παππούδες που ακολουθούν τη συμβουλή: όταν τα παιδιά και τα εγγόνια σας βρίσκονται στο νερό, βάλτε το σμάρτφον σας στην άκρη. Βλέπουμε καθημερινά ότι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις πισίνες σαν παιδική χαρά, δεν προσέχουν. Στο παρελθόν, οι γονείς και οι παππούδες περνούσαν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους στην πισίνα. Όμως, όλο και περισσότεροι γονείς έχουν εμμονή με τα σμάρτφον τους και δεν κοιτάζουν αριστερά ή δεξιά, δεν προσέχουν τα παιδιά τους. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι οι γονείς είναι σήμερα τόσο αμελείς».
Η Γερμανική Ένωση Ναυαγοσωστών που διαθέτει 40.000 εθελοντές διασώστες για τις παραλίες, τις λίμνες και τις ακτές της Γερμανίας θέλει να είναι σαφής: υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ του πνιγμού και της υπερβολικής προσήλωσης των γονέων στα κινητά τους τηλέφωνα.
Τα τραγικά συμβάντα δεν διαδραματίστηκαν μόνο στη Γερμανία. Ο καύσωνας χτύπησε σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Για να μην παραθέσω εδώ πολυπληθή στοιχεία που κουράζουν, δυστυχώς παρόμοια περιστατικά συνέβησαν λίγο πολύ και στη Γαλλία.
Από 1η Ιουνίου έως 9 Αυγούστου συνέβησαν 1.758 πνιγμοί σε σχέση με τους 858 του 2015. Απ’ αυτούς 255 αφορούσαν παιδάκια κάτω των 6 ετών σε σχέση με τα 137 που πνίγηκαν το 2015.
Το καμπανάκι του κινδύνου και εδώ είναι ότι τα περισσότερα απ’ αυτά τα παιδιά πνίγηκαν στις πισίνες του σπιτιού τους γιατί οι γονείς (ή σπανιότερα, οι παππούδες τους) ήταν κολλημένοι στα κινητά τους!
Και δεν πνίγηκαν μόνο παιδιά και έφηβοι, αλλά και ηλικιωμένοι που αισθάνθηκαν αδιαθεσία και τους οποίους έπρεπε να προσέχουν τα παιδιά τους που υποτίθεται ότι είναι υπεύθυνοι ενήλικες.
Όσον αφορά τη Γερμανία, εκτός από το «κόλλημα» στο κινητό, άλλος σοβαρός λόγος των πνιγμών των νεώτερων είναι οι δραστικές περικοπές του γερμανικού κράτους για την υποχρεωτική εκμάθηση κολύμβησης από την παιδική ηλικία.
Τα νεαρά άτομα που πνίγηκαν τα περισσότερα είτε δεν γνώριζαν καθόλου, είτε γνώριζαν στοιχειώδη κολύμβηση, γεγονός που καθιστά την αμέλεια των ατόμων που τα πρόσεχαν ακόμα πιο βαρειά. Γνώριζαν ότι οι δικοί τους δεν ήξεραν κολύμπι, αλλά αδιαφόρησαν.
Το γεγονός λοιπόν ότι πνίγηκαν άτομα λόγω απόσπασης προσοχής εκείνων που είχαν χρέος να τα προσέχουν, δείχνει πόσο έχει προχωρήσει η σήψη των κοινωνιών μας, πόσο εξαρτημένοι είναι οι ενήλικες από την τεχνολογία σε βαθμό που θυσιάζουν πλέον τα ίδια τα παιδιά ή τους γέρους γονείς τους, αφού δεν αντιλαμβάνονται ότι λειτουργούν υπό ένα αποτρόπαιο αξιακό σύστημα που δεν τοποθετεί πλέον στην πρώτη βαθμίδα την ανθρώπινη ζωή.
Το σμάρτφον θέλομεν κι ας τρώγωμεν …πέτρες
Οι εκατόμβες παιδιών στο βωμό του νέου, ψηφιακού Μολώχ, δείχνουν το πόσο ασθενούν διανοητικά οι σημερινές κοινωνίες, πως κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της τεχνολογίας. Δείχνει γιατί οι δημοκρατίες όπως τις γνωρίσαμε στη σοσιαλιστική Δύση, δεν λειτουργούν πια.
Τι θέλω να πω μ’ αυτό; Ιδού ένα παράδειγμα: τη δεκαετία του ’50 ένα πολύ διαδεδομένο σύνθημα στον αγώνα των Κυπρίων αδελφών μας για την ανεξαρτησία τους από τη Βρετανική Κατοχή ήταν «Την Ελλάδα θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες» που υποδήλωνε τη φλογερή επιθυμία ενώσεως του κυπριακού ελληνισμού με την Μητέρα Ελλάδα.
Σύνθημα γραμμένο σε τοίχους της Κύπρου που φωτογράφησε ο Γιώργος Σεφέρης κατά την παραμονή του στη ΜεγαλόνησοΣήμερα, μετά από πολυετείς επιτυχημένες πλύσεις εγκεφάλου, αγραμματοσύνη γενεών και ψηφιακό εθισμό, για τους νέους το διαδεδομένο σύνθημα τείνει να γίνει «Το σμάρτφον θέλομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες», εφόσον σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του βρετανικού ιστολογίου πληροφορικής Tappable που διεξήχθη ανάμεσα σε 500 Βρετανούς νέους 18-34 ετών από τις 21 έως τις 23.06.2018, το 38% δήλωσε ότι θα μπορούσε να στερηθεί το ποτό, το 16% τα ταξίδια, το 15% το σεξ, ενώ το 10% θα δεχόταν να του κόψουν ένα του δάχτυλο παρά να στερηθεί το έξυπνο τηλέφωνό του! Πιστεύει κανείς ότι στην Ελλάδα θα δήλωναν κάτι διαφορετικό;
Το πρόσφατο παράδειγμα ξεσπάσματος συμπτωμάτων ψηφιακής στέρησης που συνέβη μετά τη διακοπή ρεύματος στην Ύδρα δυστυχώς μας ωθεί προς την ίδια κατεύθυνση.
Πανδαιμόνιο στην Ύδρα μετά τη διακοπή ρεύματος. Ουρές τουριστών και ντόπιων και έκδηλο άγχος προκειμένου να φορτιστούν τα κινητά στη γεννήτρια ενός μπακάλικου. Τα σμάρτφονς θέλομεν κι ας διψάσομεν!Πρέπει βεβαίως να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί σε κάτι τέτοιου είδους έρευνες. To ιστολόγιο Tappable είναι pro-tech και όχι επιστημονικό, επομένως πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος τα αποτελέσματα να διαστρεβλώνονται εντελώς προκειμένου να επηρεάζεται η κοινή γνώμη, και φυσικά να αποθαρρύνονται οι ίδιοι οι νέοι για τη γενιά τους. Μακάρι λοιπόν να βρεθεί τρόπος ώστε τέτοιες έρευνες να αποδειχτούν ψευδείς και κατασκευασμένες.
Επικίνδυνες συμπεριφορές
Όσον αφορά τους Αμερικανούς ενήλικες, σύμφωνα με μία παρόμοια μελέτη του Newsweek, περίπου το 50% των οδηγών Ι.Χ. αυτοκινήτων χρησιμοποιούν τα τηλέφωνά τους ενώ οδηγούν και έχουν τα παιδιά τους μαζί στο αυτοκίνητο.
Πέρυσι, το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg έγραψε ότι «τα Smartphones σκοτώνουν τους Αμερικανούς, αλλά κανείς δεν δίνει σημασία».
Πρώτα το ίντερνετ και μετά το νερόΗ Ελλάδα δεν απέχει μακράν απ’ αυτά τα ποσοστά για να μην πω ότι από τις εικόνες οδηγών και των δύο φύλων που βλέπω καθημερινά στους δρόμους, στη χώρα μας τα πράγματα πρέπει να είναι τα ίδια ή ακόμα χειρότερα…
Συνηθισμένη εικόνα μιλένιαλς Ελληνίδων μαμάδων στην παραλία. Τα επόμενα χρόνια ας ελπίσουμε ότι δεν θα δούμε δράματα αν δεν αλλάξουν νοοτροπίαΌσον δε αφορά τους πνιγμούς μικρών παιδιών, το μόνο που μας σώζει προς το παρόν είναι ότι οι Έλληνες είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με τη θάλασσα απ’ ότι άλλοι λαοί που βρέθηκαν προ εκπλήξεων λόγω ξαφνικής αλλαγής θερμοκρασίας, συχνά δε οι Ελληνόπαιδες κάνουν τα μπάνια τους μένοντας στην παραθαλάσσια επαρχία, στο εξοχικό ή στο σπίτι των παππούδων και των γιαγιάδων οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ψηφιακά αναλφάβητοι σε σχέση με άλλους ευρωπαίους.
Ψηφιακή αποτοξίνωση
Κάποιες τροφές είναι τοξικές και δηλητηριώδεις και μπορεί να καταστούν ακόμα και θανατηφόρες για πολλούς ανθρώπους. Όπως όταν καταναλωθούν δηλητηριώδη μανιτάρια έχουν ολέθριες συνέπειες, έτσι και τα έξυπνα τηλέφωνα είναι εξίσου επικίνδυνα και θα πρέπει να αποκλειστούν από την καθημερινότητά μας.
Ήρθε πλέον η ώρα ο καθένας να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του και να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Το πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση της εξάρτησης και το δεύτερο η θέληση για θεραπεία.
Παρέα (;) σημερινών νέων. Αφήστε την επανάσταση για αργότερα…Ένα είναι το φάρμακο: αποτοξίνωση. Πλήρης αποκλεισμός της τεχνολογίας μέχρι την ηλικία των 18 ετών, δραστική αποτοξίνωση στους ήδη πάσχοντες ενήλικες. Αν συναντάτε δια της βίας επιβολή της στα σχολεία των παιδιών σας, μπορείτε να θέσετε σε εφαρμογή το επιχείρημα ότι το παιδί σας ανήκει σε οικογένεια «αντιρρησιών συνείδησης».
Χρησιμοποιείστε έξυπνα τηλέφωνα μόνον αν σας είναι απόλυτα απαραίτητα για την εργασία σας. Δείτε τα επαγγελματικά σας μηνύματα μόνο στον υπολογιστή του γραφείου σας. Δεν χάθηκε ο κόσμος για λίγη ώρα καθυστέρηση. Αντί για μηνύματα, τηλεφωνήστε στον αποδέκτη σας.
Αν δεν χρειάζεστε απόλυτα τα σμάρτφονς για τη δουλειά σας, επιστρέψτε στα συμβατικά. Βγείτε από το λήθαργο και επιστρέψτε στον πραγματικό κόσμο πριν είναι αργά. Για εσάς τους ίδιους, τα παιδιά σας και την επιβίωση της ίδιας της δημοκρατίας.
ΠΗΓΕΣ:
screenagers
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Προσοχή: στην άρνηση ενηλικίωσης παίζει ρυθμιστικό ρόλο η κοινωνική τάξη. Η άρνηση ενηλικίωσης φτάνει σήμερα και μέχρι την ηλικία των 34 ετών και αφορά νέους από ευκατάστατες οικογένειες στους οποίους έχουν επενδυθεί μεγάλα ποσά από τους γονείς ή άλλους συγγενεί προκειμένου να σπουδάσουν και να συσσωρεύσουν ανθρώπινο κεφάλαιο.
Συγκεκριμένα, αφορά νέους οικογενειών οι οποίες κατά τις ηλικίες 18-34 έχουν επενδύσει πάνω από 38.000 ευρώ ανά παιδί σε σπουδές, ενώ η ενηλικίωση για παιδιά από φτωχές τάξεις έρχεται συχνά στην ηλικία των 15 ετών αντί των 34.
aperopia.fr
Το διαβάσαμε από το: Ο ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΕΘΙΣΜΟΣ, ΑΠΟΛΥΤΟ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2018/09/blog-post_8131.html#ixzz5RYL9cWvm
.jfif)
0 Σχόλια