Όταν πρόκειται για την εξασφάλιση της ασφάλειας στον ήλιο, τα φυσικά επιλογές μπορεί να μην είναι τόσο φυσικές.
Όταν ο ήλιος είναι ψηλά, πολλοί από εμάς αισθανόμαστε ότι κάνουμε ό,τι καλύτερο για να προστατεύσουμε το δέρμα μας χρησιμοποιώντας αντηλιακά. Ωστόσο κάποιοι επιστήμονες πιστεύουν ότι ίσως τα αντηλιακά, στην πραγματικότητα, να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη του καρκίνου του δέρματος. Επιπλέον, ορισμένες από τις χημικές ουσίες στα αντηλιακά έχουν οιστρογονική δράση και μπορεί να είναι τοξικές για τα ζωντανά κύτταρα.
Στην αγορά είναι διαθέσιμοι δύο βασικοί τύποι αντηλιακής κρέμας: τα χημικά αντηλιακά προϊόντα (sunscreens), τα οποία απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία (UV)
και τα χημικά αντηλιακά ολικής προστασίας (sunblocks) (συνήθως βασίζονται σε ορυκτά), τα οποία αντανακλούν ή σκεδάζουν το υπεριώδες ηλιακό φως (UV). Σε γενικές γραμμές, όσο υψηλότερος είναι ο SPF (δείκτης ηλιακής προστασίας), τόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των χημικών ουσιών. Με τις περισσότερες χημικές ουσίες αυξάνεται και ο κίνδυνος αλλεργικών αντιδράσεων (Contact Dermat, 1997; 37: 221–32).
Πιο ανησυχητικοί είναι οι πιθανοί μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι. Τα χημικά αντηλιακά απορροφώνται εύκολα στην κυκλοφορία του αίματος μέσω του δέρματος (Lancet, 1997; 350: 863-4; Br J Clin Pharmacol, 1999; 48: 635-7). Έρευνες που δείχνουν ότι ορισμένα αντηλιακά είναι τοξικά για τα ζωντανά κύτταρα κάνουν αυτή τη πιθανότητα ιδιαίτερη ανησυχητική. Εργαστηριακές δοκιμές από την Νορβηγική Αρχή Ακτινοπροστασίας (Norwegian Radiation Protection Authority) διαπίστωσε ότι το αντηλιακό φίλτρο οκτύλιο μεθοξυκινναμωμικό (octyl methoxycinnamate) (που είναι παρόν στο 90 τοις εκατό των αντηλιακών) σκότωσε γρήγορα ζωικά κύτταρα που εκτίθονταν στο φως (New Sci, 7 October 2000).
Ενώ μερικοί πιστεύουν ότι τα ορυκτά φίλτρα ολικής προστασίας από τον ήλιο (sunblocks), όπως το οξείδιο του ψευδαργύρου (zinc oxide) και το διοξείδιο του τιτανίου (titanium dioxide) είναι «καλύτερα» επειδή είναι απίθανο να απορροφηθούν, αυστραλιανή έρευνα δείχνει ότι τα μικροσκοπικά σωματίδια διοξειδίου του τιτανίου μπορούν επίσης να απορροφώνται από το δέρμα (Australas J Dermatol, 1996; 37: 185 -7).
Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι η τύχη αυτών των σωματιδίων ή η επίδρασή τους στο σώμα τη στιγμή που απορροφώνται.
Τα περιβαλλοντικά οιστρογόνα και η επίδρασή τους στην υγεία του ανθρώπου προκαλούν αυξανόμενη ανησυχία. Πρόσφατα, Ελβετοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα πιο κοινά χημικά φίλτρα UV επιβαρύνουν αυτή την κατάσταση. Εξέτασαν έξι τέτοιες χημικές ουσίες: benzophenone-3, homo-salate, 4-methylbenzylidene camphor (4-MBC), octyl methoxycinnamate, octyl di-methyl-PABA και butyl methoxydibenzoylmethane (B-MDM).
Στο εργαστήριο, όλα εκτός από το B-MDM συμπεριφέρθηκαν όπως τα οιστρογόνα, με αποτέλεσμα τα καρκινικά κύτταρα να αναπτύσσονται πιο γρήγορα. Στα ζώα, το 4-MBC είχε μια ιδιαίτερα ισχυρή επίδραση, διπλασιάζοντας το ρυθμό ανάπτυξης της μήτρας πριν από την εφηβεία (Environ Health Perspect, 2001; 109: 239-44).
Ιαπωνική έρευνα επιβεβαίωσε επίσης τις οιστρογονικές δυνατότητες των αντηλιακών προϊόντων (Toxi-cology, 2000; 156: 27-36). Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι εργαστηριακές εξετάσεις δεν είναι ενδεικτικές του πώς οι χημικές ουσίες θα συμπεριφέρονται στους ανθρώπους. Ωστόσο, με οποιαδήποτε άλλα φάρμακα, όταν μια εργαστηριακή δοκιμή υποδηλώνει δυνητική βλάβη, είναι σύνηθες να ακολουθούνται μελέτες σε ανθρώπους. Όμως, στην εκατομμυρίων δολαρίων βιομηχανία της προστασίας από τον ήλιο, κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να διεξάγει έρευνα η οποία θα μπορούσε να σκάσει μια τέτοια κερδοφόρα φούσκα.
Ο μύθος του μελανώματος
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι σε σύγχυση σχετικά με το γιατί χρησιμοποιούμε αντηλιακά. Χρησιμοποιούμενο σωστά, ένα αντηλιακό θα αποτρέψει το ηλιακό έγκαυμα, αλλά η απόδειξη της αποτελεσματικότητάς του έναντι των περισσότερων καρκίνων του δέρματος είναι αρκετά ανεπαρκής (Am J Public Health, 1992; 82: 614–5). Αν και τα αντηλιακά μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος (Lancet, 1999; 354: 723-9; JAMA, 1994; 271: 1662-3), τα αποτελέσματά τους για το πιο σοβαρό βασικοκυτταρικό
καρκίνωμα και το θανάσιμο κακοήθες μελάνωμα είναι λιγότερο σαφή.
Η τελευταία σκέψη είναι ότι τα αντηλιακά προϊόντα και τα αντηλιακά ολικής προστασίας μπορούν πραγματικά να αυξήσουν τον κίνδυνο του μελανώματος (Int J Cancer, 2000; 87: 145–50; Ann Epidemiol, 1993; 3: 103–10; J Invest Dermatol Symp Proc, 1999; 4: 97–100). Άλλα ευρήματα, ωστόσο, το αμφισβητούν (Br J Dermatol, 2002; 146 [Suppl 61]: 24–30; Ann Epidemiol, 2000; 10: 467). Επίσης, δεν είναι γνωστό αν πρόκειται για τα ίδια τα αντηλιακά ή ο κίνδυνος οφείλεται στην ψευδή αίσθηση ασφάλειας που προσφέρουν, ενθαρρύνοντας εκείνους που έχουν ανοιχτόχρωμο δέρμα να μένουν περισσότερο έξω στη ζέστη της ημέρας (J Natl Cancer Inst, 1999; 91: 1269-1270).
Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με τις βλαβερές συνέπειες των αντηλιακών στο δέρμα. Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι η αναστολή του oxybenzone από την υπεριώδη ακτινοβολία καταστρέφει ή εμποδίζει το φυσικό σύστημα άμυνας του δέρματος ενάντια στον ήλιο, αφήνοντας το δέρμα ευάλωτο στις ελεύθερες ρίζες που είναι υπεύθυνες για τη γήρανση του δέρματος και προκαλούνται από την έκθεση στον ήλιο (J Invest Dermatol, 1996; 106: 583-6 ).
Άλλοι πιστεύουν ότι οι ελεύθερες ρίζες που παράγονται από τα ίδια τα αντηλιακά μπορεί να είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Και ακόμα κι αν το αντηλιακό σας απορροφά τα επιβλαβή υπεριώδη φωτόνια, η ενέργεια αυτή πρέπει ακόμα να αποφορτιστεί κάπου - συνήθως απευθείας στο δέρμα, αυξάνοντας δυνητικά τον κίνδυνο από τον ήλιο που σχετίζεται με βλάβες του δέρματος και καρκίνο (Mutat Res, 1999; 444: 49–60; Biol Rev Camb Philos Soc, 1999; 74: 311–45; FEBS Lett, 1997; 418: 87–90; FEBS Lett, 1993; 324: 309–13).
Φυσική προστασία από τον ήλιο;
Πολλά «φυσικά» αντηλιακά χρησιμοποιούν συστατικά όπως τα φυτικά έλαια και αντιοξειδωτικά όπως οι βιταμίνες Ε και C, θεωρώντας ότι ενισχύουν την ικανότητα των κυττάρων του δέρματος για επιδιόρθωση του DNA και της κυτταρικής βλάβης λόγω της έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία (Mol Car-cinog, 1999; 24: 169–76). Υπάρχουν επίσης κάποιες ενδείξεις ότι, προστιθέμενες στους συμβατικούς τύπους αντηλιακών, οι βιταμίνες C και E θα ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα των χημικών αντηλιακών (Acta Derm Venereol, 1996; 76: 264-8).
Ενώ τα στοιχεία σχετικά με τα αντιοξειδωτικά σε τοπική εφαρμογή είναι ανεπαρκή, η χρήση τους ως συμπλήρωμα διατροφής, μπορεί να ενισχύσει τη φυσική άμυνα του δέρματος από την ηλιακή ακτινοβολία. Σε μία μελέτη, 2gr βιταμίνης C και 1000IU βιταμίνης Ε ημερησίως μείωσαν το ηλιακό έγκαυμα. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι, ούτε το συμπλήρωμα από μόνο του έδωσε κάποια προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία, γεγονός που υποδηλώνει μια σχέση συνέργειας που δεν έχει ακόμα κατανοηθεί (J Am Αcad Dermatol, 1998; 38: 45-8).
Η έκθεση στην UV ακτινοβολία καταστρέφει το β-καροτένιο, κάνοντας το δέρμα πιο επιρρεπές σε βλάβες από τον ήλιο. Σε μια γερμανική μελέτη 12-εβδομάδων, 20 άνδρες και γυναίκες ανοιχτόχρωμου δέρματος, πήραν συμπληρώματα είτε 25mg από μείγμα καροτενοειδών μόνο ή επιπλέον 500IU φυσικής βιταμίνης Ε. Δοκιμές με χρήση υπεριώδους φωτός έδειξαν ότι τα καροτενοειδή μαζί με τη βιταμίνη Ε έδωσαν την καλύτερη προστασία (Am J Clin Nutr, 2000; 71: 795 - 8). Στις ΗΠΑ, η βήτα-καροτίνη θεωρείται μια ασφαλής και αποτελεσματική θεραπεία για εκείνους που το δέρμα τους είναι υπερβολικά ευαίσθητο στο φως του ήλιου εξαιτίας μιας γενετικής διαταραχής (JAMA, 1974; 228: 1004-8).
Ξεκαθαρίζοντας τη σύγχυση σχετικά με το SPF
Για να απολαύσουμε καλύτερα τον ήλιο το καλοκαίρι, οι περισσότεροι από εμάς καλούνται να ψάξουν για προϊόντα με υψηλό δείκτη προστασίας. Στη θεωρία, όσο υψηλότερος δείκτης SPF, τόσο περισσότερο μπορείτε να μένετε με ασφάλεια στον ήλιο. Έτσι, ένα SPF 15 σημαίνει ότι μπορείτε να κάνετε ηλιοθεραπεία 15 φορές περισσότερη ώρα από ό, τι χωρίς το αντηλιακό. Όμως, η έρευνα δείχνει ότι η προστασία που παρέχεται από τα περισσότερα προϊόντα είναι συχνά πολύ λιγότερη από ό, τι προτείνεται από το SPF (BMJ, 1996; 313: 942). Αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί η χρήση αντηλιακών σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο μελανώματος (Eur J Cancer Prev, 1999; 8: 267 - 9).
Αυτή η αβεβαιότητα ως προς το αν τα αντηλιακά προϊόντα παρέχουν την προστασία που υπόσχονται έχει οδηγήσει μερικούς επιστήμονες στο ερώτημα: πόση προστασία από τον ήλιο χρειαζόμαστε πραγματικά; Γράφοντας στο περιοδικό British Medical Journal (2000; 320: 176-7), ο καθηγητής Brian Diffey, στο Γενικό Νοσοκομείο του Newcastle, εξέφρασε την πεποίθησή του ότι για τους περισσότερους ανθρώπους, ακόμη και για τα παιδιά και για αυτούς που καίγονται εύκολα, η πλούσια εφαρμογή από ένα προϊόν με SPF 10 θα είναι περισσότερο από επαρκής προστασία για διακοπές χωρίς ηλιακό έγκαυμα. Η γνώμη μας; Όταν αγοράζετε αντηλιακό ποτέ μην βασίζεται στις διαφημιστικές διαβεβαιώσεις, αλλά πάντα να διαβάζετε την ετικέτα για να βεβαιωθείτε για το τι αγοράζετε.
Πόσο είναι αρκετό;
Ο μέσος ενήλικας θα πρέπει να απλώνουν περίπου 35ml (ισοδύναμη ποσότητα με 7 κουταλάκια του γλυκού) ανά εφαρμογή σε ολόκληρο το σώμα. Ωστόσο, πολλοί καταναλωτές απλώνουν μόνο ένα λεπτό στρώμα κρέμας ανά εφαρμογή, άλλος ένας λόγος για τον οποίο ο δείκτης SPF μπορεί να είναι παραπλανητικός. Ο δείκτης SPF του κατασκευαστή βασίζεται σε μια δοκιμή συγκεκριμένου πάχους που δεν μοιάζει με τη χρήση του στον πραγματικό κόσμο - συνήθως περίπου το ένα τέταρτο από όσο χρειάζεται για την παροχή προστασίας. Η υψηλή τιμή των αντηλιακών προϊόντων αναφέρεται ως ένας από τους λόγους για αυτό. Μια πρόσφατη έκθεση του Σύνδεσμου Καταναλωτών (Which?, 2001; June: 8–10) διαπίστωσε ότι η αγορά επώνημων αντηλιακών ήταν απαγορευτικά ακριβή. Παρ 'όλα αυτά, αυτό το φαινόμενο υποχρησιμοποίησης έχει παρατηρηθεί ακόμη και όταν τα αντηλιακά προσφέρονταν δωρεάν (J Natl Cancer Inst, 1999; 15: 1304 - 9). Η πρόσφατη ανάπτυξη των αντηλιακών προϊόντων που εφαρμόζονται μία φορά την ημέρα είναι απίθανο να συμβάλει στην αναστροφή αυτής της τάσης.
Πέρα από αντηλιακό
Χρειαζόμαστε ήλιο. Η έκθεση στον ήλιο για 15 λεπτά ενεργοποιεί τη σύνθεση της πολύτιμης βιταμίνης D στο σώμα που είναι αναγκαία για την πρόληψη ασθενειών όπως η οστεοπόρωση, ο διαβήτης, η αρθρίτιδα, η κατάθλιψη, η παχυσαρκία, ακόμη και τα αυτοάνοσα νοσήματα. Σύμφωνα με μια πρόσφατη ανασκόπηση, η έκθεση στον ήλιο μπορεί ακόμα και να αποτρέψει το θάνατο από μια σειρά αναπαραγωγικών και πεπτικών καρκίνων (Cancer, 2002; 94: 1867-1875). Τα περισσότερα αντηλιακά εμποδίζουν αυτή τη σύνθεση. Αν σκοπεύετε να είναι έξω στον ήλιο για μεγάλα χρονικά διαστήματα, εκτός από αντηλιακό, προσπαθήστε να μείνετε μακριά από τον ήλιο μεταξύ 11 π.μ. και 3 μ.μ., και φορέστε προστατευτικά ρούχα.
Τα ειδικά σχεδιασμένα ρούχα (που φημολογείται ότι μπλοκάρουν τις υπεριώδεις ακτίνες), ωστόσο, είναι ακριβά και δεν είναι απαραίτητα. Τα περισσότερα καλοκαιρινά ρούχα παρέχουν ένα SPF πάνω από 10. Σύμφωνα με μια έκθεση, μετρήσεις σε πάνω από 5000 υφάσματα που υποβάλλονται για έλεγχο στο Εργαστήριο Ακτινοβολίας της Αυστραλίας έδειξαν ότι το 97 τοις εκατό των υφασμάτων ήταν σε αυτή την κατηγορία. Στην πραγματικότητα, περισσότερο από το 85 τοις εκατό των δειγμάτων υφάσματος είχε SPF 20 ή υψηλότερο (Gies HP et al, Textiles and sun protection, in: Volkmer B et al. , eds, Environmental UV Radiation, Risk of Skin Cancer and Primary Prevention , Stuttgart: Gustav Fischer, 1996: 213–34).
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
https://therapeftis.blogspot.com/2018/07/blog-post_12.html
0 Σχόλια