Η επικίνδυνη άγνοια Τσίπρα και Κοτζιά … όλες οι σύνθετες ονομασίες ίδιες!

Η επικίνδυνη άγνοια Τσίπρα και Κοτζιά… όλες οι σύνθετες ονομασίες ίδιες!

Μετά την ξεκάθαρα
αρνητική στάση της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ και του ΚΚΕ και με δεδομένο ότι οι ΑΝΕΛ και η Χρυσή Αυγή απορρίπτουν κάθε σύνθετη ονομασία, η πρόταση για «Μακεδονία του Ίλιντεν» ναυαγεί.


Αν και οι Τσίπρας και Κοτζιάς την είχαν κατ’ αρχήν αποδεχθεί, το γεγονός ότι η πλειοψηφία της ελληνικής Βουλής είναι κατηγορηματικά αντίθετη δεν αφήνει στο Μαξίμου περιθώρια για ελιγμούς. Αυτό σημαίνει πως οι διαπραγματεύσεις ξαναγυρίζουν στο σημείο που βρίσκονταν πριν πέσει στο τραπέζι η συγκεκριμένη ονομασία; Η απάντηση είναι και ναι και όχι.

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός

Ναι, επειδή ξαναμπαίνει στο κέντρο του τραπεζιού η ελληνική απαίτηση για erga omnes, που πρακτικά σημαίνει αλλαγή συνταγματικής ονομασίας, δηλαδή τροποποίηση του Συντάγματος. Υπενθυμίζουμε πως η κυβέρνηση
στα Σκόπια έχει οχυρωθεί πίσω από το γεγονός ότι δεν διαθέτει την αναγκαία ενισχυμένη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ για να τροποποιήσει το Σύνταγμα.

Ούτε μπορεί να παρακάμψει το Κοινοβούλιο, προκηρύσσοντας δημοψήφισμα, για τη διεξαγωγή του οποίου έχει δεσμευθεί ο Ζάεφ. Είναι βάσιμη η εκτίμηση πως εάν τεθεί προς έγκριση στο εκλογικό σώμα της γειτονικής χώρας το «Άνω Μακεδονία», ή το «Νέα Μακεδονία», ως νέα συνταγματική ονομασία, θα απορριφθεί.



Οι Κοτζιάς και Ντιμιτρόφ, πάντως, θα ξανασυναντηθούν σε λίγες ημέρες παρουσία και του Νίμιτς με σκοπό να ξαναπιάσουν το νήμα της διαπραγμάτευσης και να μη δώσουν την εντύπωση ναυαγίου. Η απάντηση στο αρχικό ερώτημα είναι και όχι, επειδή το επεισόδιο με το όνομα «Μακεδονία του Ίλιντεν» έχει διπλωματικό κόστος για την Ελλάδα.

Επανειλημμένως ο Τσίπρας
έχει δηλώσει πως αυτό που έχει σημασία είναι το σύνθετο όνομα, με γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό (όπως είπε), να είναι erga omnes, να ισχύει δηλαδή και για τις διεθνείς σχέσεις και στο εσωτερικό.

Διπλωματικό κόστος

Ο Ζάεφ του πρότεινε μία σύνθετη ονομασία («Μακεδονία του Ίλιντεν»), η οποία είχε τις προϋποθέσεις να γίνει αποδεκτή ως νέα συνταγματική ονομασία. Και μάλιστα, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας την είχαν κατ’ αρχήν αποδεχθεί.

Γι’ αυτό και οι δυτικές κυβερνήσεις έσπευσαν να εκφράσουν την ικανοποίησή τους για την αποφασιστική πρόοδο στις διαπραγματεύσεις. Με άλλα λόγια, στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, την ευθύνη για την ακύρωση της δυνατότητας να επιτευχθεί συμφωνία την φέρει η Αθήνα και όχι τα Σκόπια. Κι αυτό, βεβαίως, συνεπάγεται διπλωματικό κόστος.

Ο λάθος χειρισμός εκ μέρους του διδύμου Τσίπρα-Κοτζιά δεν είναι τυχαίος. Οφείλεται, όπως επανειλημμένως έχουμε υπογραμμίσει, στο ότι δεν έχουν κατανοήσει (και όχι μόνον αυτοί) ποιο είναι το εθνικό διακύβευμα σ’ αυτή την υπόθεση. Σωστά εμμένουν στην ανάγκη του erga omnes.

ΠΗΓΗ: SLpress