Από το 2002 όλες οι κυβερνήσεις στην Αθήνα και τη Λευκωσία κοροϊδεύουν τον εαυτό τους δημιουργώντας προσδοκίες, καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις στην κοινή γνώμη, για το «φαινόμενο Ερντογάν».
Τον ηγέτη που υποτίθεται πριν δεκαπέντε χρόνια θα γκρέμιζε το στρατιωτικο-διπλωματικό κατεστημένο δημιουργώντας έτσι ένα φιλικό προς την Ελλάδα περιβάλλον, αλλά τελικά καταλήξαμε το 2017 να ακούμε από τον ίδιο άνθρωπο που εχει επιβάλει το δικό του πλέον κατεστημένο και εχει εξοντώσει κάθε πολιτικό και ιδεολογικό αντίπαλο στο εσωτερικό της χώρας του, ότι η Συνθήκη της Λωζάνης είναι ξεπερασμένη, τα νησιά είναι πολύ κοντά στην τουρκική ακτή και ότι η επανενωμενη Κύπρος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την παρουσία του τουρκικού στρατού κατοχής.
Το τι εχει συμβεί τα τελευταία χρόνια και τους τελευταίους μήνες είναι γνωστό και εχει αποτυπωθεί αναλυτικά. Όμως τις τελευταίες εβδομάδες εχει εκδηλωθεί μια ανεξήγητη προσπαθεια εξωραϊσμού του Ταγιπ Ερντογάν από την Ελληνική πολιτική ηγεσία, η οποία μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να εχει τελικώς.
Μετα από το ναυάγιο των συνομιλίων για το Κυπριακό στην Γενεύη, το οποίο προφανώς και δεν οφείλεται στον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά στον οποίο «καλοθελητές» στην Αθήνα και τη Λευκωσία έσπευσαν να αποδώσουν, ξεκίνησε ένα μπαράζ επιθετικών κινήσεων από την Τουρκία που αμφισβητεί πλήρως το status quo του Αιγαίου, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στην Μεσόγειο ,την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και με απειλές πολέμου επιχειρεί να μετατρέψει την Κυπριακή Δημοκρατία σε οντότητα περιορισμένης κυριαρχίας.
Λογικό ήταν σε αυτό το κλίμα η Αθήνα να επιδιώξει να αποκαταστήσει ένα δίαυλο επικοινωνίας με την Αγκυρα ώστε η εκκολαπτόμενη κρίση να διατηρηθεί σε ελεγχόμενο περιβάλλον.
Όμως η συγκυρία αυτή συνέβηκε με μια αποφασιστική στροφή της Τουρκίας την οποία προφανώς η Αθήνα δεν θέλει να αντιληφθεί.
Ο Τούρκος Πρόεδρος θεωρεί ότι ως απόλυτος και αυταρχικά κυρίαρχος της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης στην Τουρκία, έχει πλέον το δικαίωμα να αντιμετωπίζει γειτονικές χώρες ως υποτελείς.
Χαρακτηριστικό δείγμα η στάση του σχετικά με το θέμα των οκτώ αξιωματικών που κατέφυγαν μετα την απόπειρα πραξικοπήματος στην Ελλάδα. Ο κ. Ερντογαν προσβάλλοντας την Ελληνική Δημοκρατία απαιτεί ακόμη και σήμερα παράκαμψη των αποφάσεων της δικαιοσύνης και παράδοση τους στην Τουρκία.
Οι σύμβουλοι του κ. Τσίπρα θεώρησαν ότι θα ήταν χρήσιμο να κλεισθεί το ραντεβού των δυο ηγετών στο Πεκίνο, όπως λίγες ημέρες αργότερα άγνωστο ποιοι, συμβούλευσαν και τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο να ανακοινώσει ότι «αποδέχθηκε την πρόσκληση του Ταγίπ Ερντογαν για να μεταβεί στην υπουργική Σύνοδο του ΟΣΕΠ και να εχει κατ’ ιδίαν συνάντηση μαζί του».
Η τελευταία μάλιστα συνάντηση διαφημίστηκε ως εξαιρετικά σημαντική καθως επρόκειτο για την πρώτη επίσκεψη και συνάντηση σε ανώτατο επιπεδο του κορυφαίου πολιτειακού άρχοντα της Ελλάδας στην Τουρκία, τα τελευταία 60 χρόνια.
Όμως τόσο το Μέγαρο Μαξίμου όσο και το Προεδρικό Μέγαρο, έπεσαν σε μια εξαιρετικά προφανή παγίδα.
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν είναι θέμα «γοητείας» που εμπνέουν οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες στους τούρκους ή το αντίθετο. Υπάρχουν συγκεκριμένες αντιλήψεις, συγκεκριμένα συμφέροντα και πολιτικές, που δεν υποτάσσονται σε φιλοφρονήσεις και γαλιφιές.
Πολύ περισσότερο μάλιστα δεν οργανώνονται τέτοιου είδους συναντήσεις με προχειρότητα και με την λογική του «πάμε, θα πούμε για τα δίκια μας και ότι βγει», αλλά «τουλάχιστον θα παίξει στα κανάλια στην Ελλάδα …».
Η συνάντηση του κ. Τσίπρα αποδείχθηκε ότι έφερε στην κορυφή της ατζέντας την απαίτηση Ερντογάν για παράδοση των οκτώ αξιωματικών με τον τούρκο ηγέτη να επαναλαμβάνει ολη την αναθεωρητική ατζέντα του για το Αιγαίο.
Ο κ. Παυλόπουλος δεν είχε την ευκαιρία να ακούσει απευθείας το «ποίημα» των διεκδικήσεων του κ. Ερντογαν, καθως ο τούρκος ηγέτης ακύρωσε την συνάντηση τους, με τρόπο προσβλητικό για τον ίδιο τον κ. Παυλόπουλο αλλά κυρίως για την Ελληνική Δημοκρατία.
Ο κ. Ερντογαν εκνευρισμένος από τον εκπρόσωπο της Αρμένιας και την ομιλία του αλλά και από τις επισημάνσεις του κ. Παυλοπούλου στην Σύνοδο του ΟΑΣΕ, επέλεξε να ακυρώσει το πρόγραμμα των διμερών επαφών του και της συμμετοχής σε γεύμα, που εκτός του κ. Παυλόπουλου και Μεντβεντεφ ήταν σε χαμηλό επίπεδο εκπροσώπησης. (Εξάλλου η σημαντική συνάντηση, του Ρώσου πρωθυπουργού είχε προγραμματισθεί με τον ομόλογο του Γιλντιριμ, όπως και έγινε και συνοδεύθηκε με σημαντικές διμερείς συμφωνίες).
Στην Αθήνα προκειμένου να κρύψουν την πραγματικότητα, ανακάλυψαν την «ασθένεια Ερντογάν» η οποία φυσικά διαψεύσθηκε λίγες ώρες αργότερα καθως ο κ. Ερντογαν εμφανίσθηκε ακμαιότατος στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης να ομιλεί και να απαντά σε ερωτήσεις ενός απαιτητικού κοινού.
Τελικά η μη αναφορά τόσο στην ανάγκη η περιφερειακή συνεργασία όπως αυτή του Ευξείνου Πόντου να στηρίζεται στον σεβασμό των δημοκρατικών αρχών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και η «σιωπή» για τις προσπάθειες αναθεώρησης του εδαφικού στάτους κβο και της διεθνούς νομιμότητας στην περιοχή, κάθε άλλο παρά «εξευμένισαν» το τουρκικό «θεριό».
Όλες αυτές τις ημέρες στο Αιγαίο συνεχίζεται ο ακήρυχτος πόλεμος ενώ στην Κύπρο η επιδείνωση της κατάστασης είναι δραματική.
Και τελικά το αρνάκι που όλοι νόμιζαν ότι καλόπιαναν, μάλλον αρχίζει να μοιάζει με δράκο..Αναδημοσίευση από: mignatiou.com
Γράφει ο Νίκος Μελέτης
http://www.freepen.gr/2017/05/blog-post_7058.html
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/123kyklopas
http://kyklwpas.blogspot.gr/
0 Σχόλια