Η οικονομική κρίση έχει κόστος για τους κυβερνώντες όπως έχει η μετανάστευση για την κ. Μέρκελ. Το πάντρεμα της οικονομικής κρίσης με το προσφυγικό συνιστά μια πρόκληση. Που οδηγεί όμως;Μερικές δεκαετίες πριν ένα από τα κύρια μελήματα των ευρωπαίων-εταίρων μας ήταν να ξεφορτωθούν τα τοξικά τους απόβλητα.
Για να το πετύχουν ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν αδρά τις χώρες που θα τα αποθήκευαν, υποσχόμενες επενδύσεις κ.τ.λ.
Όμως, οι καιροί άλλαξαν.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Δυτικής Ευρώπης είναι το μεταναστευτικό-προσφυγικό.
Οι μεγάλες ροές προσφύγων και μεταναστών από την Συρία κι αλλού στη Γερμανία κι άλλες χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης έφεραν το πρόβλημα στο κατώφλι τους.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι γερμανικές φωνές που καλωσόριζαν τους πρόσφυγες στους σιδηροδρομικούς σταθμούς του Μονάχου κι αλλού έχουν πλέον μειωθεί.
Επιπλέον, η δημοτικότητα του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος και των χριστιανοκοινωνιστών στη Γερμανία έχει υποχωρήσει στο χαμηλότερο σημείο από τις εκλογές του Φθινοπώρου του 2013.
Για μια πολιτικό όπως η καγκελάριος που δίνει μεγάλη σημασία στις δημοσκοπήσεις, οι χαμηλότερες δημοσκοπικές επιδόσεις χτυπούν καμπανάκι.
Το μεταναστευτικό ζήτημα θα μπορούσε να αποδεχθεί σε αχίλλειο πτέρνα της καγκελαρίου.
Το αναγνωρίζει, δεν το θέλει και γι' αυτό επιδιώκει να βρεί λύση μέσω της Κομισιόν και δικών της πρωτοβουλιών.
Επειδή είναι ρεαλίστρια, η κ. Μέρκελ κατανοεί ότι θα είναι δύσκολο να τελειώσει ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία και να βρεθεί μια μονιμότερη, πολιτική λύση που θα σταματούσε τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη.
Είναι επόμενο λοιπόν να πάει στη δεύτερη καλύτερη λύση.
Τον έλεγχο των ροών στα θαλάσσια ελληνοτουρκικά σύνορα.
Αυτό προϋποθέτει την συνεργασία τόσο της Τουρκίας, όσο και της Ελλάδας υπό την αιγίδα της Κομισιόν.
Η κ. Μέρκελ θα προτιμούσε να πληρώσει γι' αυτό τον σκοπό αξιοσημείωτα ποσά παρά να βλέπει εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες να φθάνουν στη Γερμανία και την δημοτικότητα του κόμματός της να μειώνεται.
Αν κανείς είχε αμφιβολίες γι' αυτό το σχέδιο δεν θα πρέπει να έχει καμία μετά την χθεσινή τοποθέτηση του αντιπροέδρου της Κομισιόν κ.Τίμμερμανς στη Τουρκία.
Ο κ. Τίμμερμανς δήλωσε πρακτικά ότι μετά την λειτουργία των κέντρων υποδοχής (hotspots) στην Ελλάδα και την επαναπροώθηση εκείνων που αιτούνται αλλά δεν λαμβάνουν άσυλο στις χώρες τους, το «Δουβλίνο» θα αρχίσει να επαναλειτουργεί .
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα επιστρέψουμε στο πρότερο καθεστώς όπου οι χώρες-μέλη της ΕΕ μπορούσαν να επιστρέψουν τους μετανάστες-πρόσφυγες που έπιαναν στη χώρα της πρώτης εισδοχής, δηλαδή την Ελλάδα.
Είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο συνεπάγεται μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα σε μεσοπρόθεσμη βάση γιατί ενέχει τον κίνδυνο εγκλωβισμού τους εδώ.
Οι ελληνικές αντιδράσεις θα μπορούσαν ίσως να καμφθούν υπο προϋποθέσεις.
Αν, π.χ., μαζί με τα λεφτά που θα έδιναν οι Ευρωπαϊκές αρχές στην Ελλάδα για να στεγάσει, σιτίσει κ.τ.λ. τους πρόσφυγες φρόντιζαν επίσης να προσφέρουν μια ευκολότερη έξοδο της Ελλάδας από το 3ο μνημόνιο.
Για την ελληνική κυβέρνηση που έτσι κι αλλιώς είναι υπερ των προσφύγων και επιπλέον θα ήθελε να βγεί η οικονομία από το μνημόνιο, μια τέτοια προσφορά δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη.
Δεν αποκλείεται λοιπόν η κ. Μέρκελ και ο κ. Τσίπρας να συνεργασθούν για να προωθηθεί μια τέτοιου είδους συνεργασία.
Όμως, το ντίλ, αν γίνει, θα μπορούσε να είναι καλό μεν βραχυπρόθεσμα αλλά προβληματικό για την Ελλάδα μεσοπρόθεσμα.
Κι αυτό γιατί ο εγκλωβισμός δεκάδων χιλιάδων προσφύγων στην Ελλάδα είναι αναπόφευκτο ότι θα οδηγήσει σε προστριβές μεταξύ τους και με τις ελληνικές και κυπριακές αρχές.
Γι' αυτούς λόγους, ένα τέτοιο ντιλ συνιστά παγίδα των Γερμανών κατά την άποψή μας.
Dr. Money
euro2day.gr
http://www.freepen.gr/2015/10/h_15.html
Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/123kyklopas
http://kyklwpas.blogspot.gr/
0 Σχόλια