Η Ελλάδα αποδεικνύει ότι η ΕΕ δεν είναι ένας «κοινός τόπος»…

Οι Έλληνες «άξιζαν», τα «δραστικά μέτρα» που επιβλήθηκαν από τη Γερμανία (συγγνώμη: από την Ευρώπη)
για να βγουν από το χρέος, αλλά οι Γερμανοί κέρδισαν ακριβώς περισσότερα σχετικά με τα αποτελέσματα αυτής της μεταχείρισης, καθώς κέρδισαν από τις τρελές στρατιωτικές δαπάνες που επιβλήθηκαν τότε από τους συμμάχους στην Αθήνα.

Είναι μία από αυτές τις σημαντικές ανισότητες, που η αδυσώπητη λογική των συνθηκών δεν πετυχαίνει να τις εξαλείψει και αυτό δυσχεραίνει την ιστορία των ανθρώπων με ιδιαίτερα ανεξίτηλο τρόπο.

Ο Eugenio Cefis (περιβόητος βιομηχανικός μάνατζερ) είπε: τα λίγα χρέη είναι πρόβλημα του οφειλέτη, τα πολλά χρέη είναι πρόβλημα του πιστωτή.
Στην ελληνική περίπτωση, δεν είναι έτσι. Πρώτα απ ‘όλα, οι γερμανικές τράπεζες (και όχι μόνο) έχουν τσεπώσει υπέροχους τόκους από τα ελληνικά χρέη – κατά μέσο όρο 15% – ακριβώς χάρη στο γεγονός ότι αυτά τα δάνεια συνεπάγονται πολύ υψηλό κίνδυνο. Από τα οποία σήμερα, όμως, η Αθήνα αναγκάζεται να καλύψει δαπανώντας τόσο πολύ από τα νέα δάνεια που πήρε, με την αποδοχή των μέτρων που επέβαλαν οι Βρυξέλλες.

Επιπλέον, τα προηγούμενα χρόνια, η Ελλάδα έπρεπε να υποστηρίξει στρατιωτικές δαπάνες περισσότερο από αναλογικά σε σχέση με το μικροσκοπικό μέγεθος του ΑΕΠ της, αγοράζοντας όπλα από τους Γερμανούς και τους Γάλλους. Το 2011, ο κ Παπανδρέου έπρεπε να αγοράσει δύο γερμανικά υποβρύχια για € 1.300.000.000, 223 γερμανικά τανκς για 403000000, 6 φρεγάτες, 15 ελικόπτερα και μερικά γαλλικά περιπολικά σκάφη για € 4.400.000.000. Το 2012, η Ελλάδα είχε στρατιωτικές δαπάνες πάνω από € 7.000.000.000, 18,2 τοις εκατό περισσότερο από ό, τι το 2011, το τρία τοις εκατό του ΑΕΠ.

Σήμερα, με την ανάθεση για 40 χρόνια, των καλύτερων δεκατεσσάρων ελληνικών αεροδρομίων στη Γερμανία – που ήδη είχε διαπραγματευτεί από την κυβέρνηση Σαμαρά και τώρα ολοκληρώθηκε- ξεκίνησε η ιδιωτικοποίηση – ξεπούλημα. Ένα σήμα κατατεθέν των Βρυξελλών σε βάρος των πιο αδύναμων χωρών της Ευρωπαϊκής «οικογένειας».

Είναι το ίδιο έργο που βιώσαμε με τη συμφωνία Andreatta-Van Miert του 1993, η οποία επέβαλε στη Ρώμη το μεγαλύτερο σχέδιο ιδιωτικοποίησης που υλοποιήθηκε ποτέ στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της πώλησης της Telecom, ενώ η Γαλλία και η Γερμανία κράτησαν (και κρατούν) τη δημόσια ιδιοκτησία των εθνικών φορέων τηλεφωνίας τους. italiaoggi
http://hellasforce.com/2015/08/22/%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CE%BD%CF%8D%CE%B5%CE%B9-%CF%8C%CF%84%CE%B9-%CE%B7-%CE%B5%CE%B5-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9/


Γίνετε μέλη στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/123kyklopas

http://kyklwpas.blogspot.gr/