Εργοδηγός επινόησε ελπιδοφόρα αντισεισμική ευρεσιτεχνία!
Το απόλυτο αντισεισμικό σύστημα δομικών κατασκευών, ισχυρίζεται ότι έχει επινοήσει ο εργοδηγός από την Ίο, Γιάννης Λυμπέρης, μια δική του πατέντα, κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε Ελλάδα και ΗΠΑ.
“Έχω μία πατέντα για τον σεισμό που έχω αποδείξει πειραματικά την χρησιμότητά της.
Κατόρθωσα να σχεδιάσω κατασκευές 20 και πλέον φορές πιο ισχυρές από αυτές που κατασκευάζουν σήμερα.
Σε ρωτώ το εξής. Είναι σκάνδαλο που το κράτος δεν με βοηθάει για να σώσουμε παγκοσμίως ανθρώπινες ζωές και περιουσίες?
Όχι μόνο δεν με βοηθάει, αλλά πάει και να θάψει την πατέντα.”
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΜΠΕΡΗΣ
Το Απόλυτο Αντισεισμικό Σύστημα. Ερευνητική εργασία.
1) Υποθέστε ότι τοποθετούμε ένα ράβδο από χάλυβα μέσα στο βούτυρο.
Αν τραβήξουμε την ράβδο του χάλυβα με το χέρι μας το βούτυρο θα φέρει μία μικρή αντίδραση λόγο του μηχανισμού της συνάφειας που έχει με τον χάλυβα, και μετά δεν θα αντέξει το τράβηγμα και θα αφήσει το σίδερο να βγει έξω από το βούτυρο.
Τι θέλω να πω.
Δεν φτάνει να έχουμε έναν ισχυρό ράβδο από χάλυβα. Πρέπει και το άλλο υλικό που αγκαλιάζει τον χάλυβα να είναι αρκετά δυνατό ώστε με το μηχανισμό της συνάφειας να το συγκρατήσει μέσα του. Αν δεν είναι αρκετά δυνατό, και δέκα ράβδους να έχουμε τοποθετήσει μέσα στο βούτυρο αυτό δεν θα γίνει ποτέ πιο δυνατό.
Δηλαδή το ταγκό θέλει δύο. Ο χάλυβας είναι πολύ πιο ισχυρός από το σκυρόδεμα, και δεν συνεργάζονται τόσο ώστε οι εφελκυστικές ικανότητες του χάλυβα να εξαντληθούν 100% Αυτό για μένα λέγετε ανεπάρκεια ορθού σχεδιασμού στον σημερινό σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό, και σπατάλη χάλυβα που ανεβάζει το κόστος χωρίς όφελος.
Λύση του προβλήματος….η ευρεσιτεχνία χρησιμοποιεί άλλο μηχανισμό, τον μηχανισμό της προέντασης ο οποίος δεν χρειάζεται την συνάφεια. Ο μηχανισμός της προέντασης εξασκεί μόνο προκαταβολικές θλιπτικές δυνάμεις κόντρα στις τυχόν εφελκυστικές δυνάμεις που αναπτύσσονται στον σεισμό στα άκρα των επιμήκη υποστυλωμάτων τις οποίες το σκυρόδεμα έχει τις προδιαγραφές να παραλάβει άνετα.
2) Αν κάνουμε τραμπάλα πάνω στην χαλύβδινη ράβδο που καθόμαστε υπάρχει κάποια ισορροπία διότι το υπομόχλιο είναι στο κέντρο της χαλύβδινης ράβδου. Αν κατανέμουμε την φορά των δυνάμεων που δημιουργούνται στην τραμπάλα θα δούμε ότι η ράβδος στο σημείο του υπομοχλίου δέχεται δύο ροπές, η μία δεξιόστροφη και η άλλη αριστερόστροφη. Αυτές οι αντίρροπες στροφές ροπών πάνω στην ράβδο χωρίζονται σε δεξιές και αριστερές ακριβώς πάνω από το υπομόχλιο και δημιουργούν ένα μηχανισμό πολύ μεγάλων εφελκυστικών τάσεων. Οπότε η μεγαλύτερη καταπόνηση της ράβδου δημιουργείτε πάνω από το υπομόχλιο, και λέγετε μηχανισμός.
Αν όμως αντί της τραμπάλας έχουμε έναν μοχλό σαν αυτόν που ξεκολλάμε η σηκώνουμε πάρα πολύ βαριές πέτρες, στον οποίον η θέση του υπομοχλίου είναι κοντά στο άκρο του βάρους που σηκώνουμε θα παρατηρήσουμε ότι με μία μικρή δύναμη στο άλλο άκρο του σηκώνουμε πολλαπλά φορτία. Τι παρατηρούμε εδώ… ότι με μία μικρή δεξιόστροφη ροπή λόγο της θέσης του υπομοχλίου δημιουργείτε μία πολύ πιο ισχυρή αριστερόστροφη ροπή στο άλλο άκρο της ράβδου.
Ας κρατήσουμε στο μυαλό μας τι ανάφερα πριν για την συνάφεια χάλυβα – σκυροδέματος και τι ανάφερα για τον μηχανισμό του μοχλού για πέτρες, και πάμε τώρα να εξετάσουμε βάση αυτών που ανέφερα τον μηχανισμό των υποστυλωμάτων στις κατασκευές.
Τα καθ ύψος υποστυλώματα του φέροντα οργανισμού μιας πολυώροφης κατοικίας εκτείνονται από την βάση της κατασκευής μέχρι το δώμα. Η βάση κάθε υποστυλώματος είναι εγκλωβισμένη μέσα στα θεμέλια του εδάφους ή των πετρωμάτων.
Ένα μέτρο πάνω από την βάση στον κορμό του υποστυλώματος έχουμε πάντα αστοχίες σοβαρές και εξηγώ γιατί συμβαίνει αυτό. Η βάση της κολόνας είναι εγκλωβισμένη μέσα στα θεμέλια οπότε ο κορμός του υποστυλώματος κοντά στην βάση έχει μηδενική ελαστικότητα. Από την άλλη οι πάνω όροφοι έχουν πολύ μεγάλη ελαστικότητα. Λόγο αυτής της αναπόφευκτης διαφοράς ελαστικότητας και μη ελαστικότητας πάνω στον κορμό του ιδίου υποστυλώματος δημιουργείτε μηχανισμός υποστυλώματος ( υπομόχλιο ) ένα μέτρο πάνω από την βάση.
Οπότε το υποστύλωμα σε έναν σεισμό συγκεντρώνει τις πιο πολλές καταπονήσεις ένα μέτρο πάνω από την βάση.
Δηλαδή το κάθε ένα υποστύλωμα του φέροντα στον σεισμό μετατρέπετε σε έναν μοχλό για πέτρες με το υπομόχλιο να βρίσκετε πλησίον της βάσης. Αφού το υπομόχλιο διαχωρίζει τις ροπές σε δεξιές και αριστερές, στο υποστύλωμα της κατασκευής συμβαίνει το ίδιο. Δηλαδή από τον μηχανισμό του υποστυλώματος ισογείου προς την βάση έχουμε αντίθετης φοράς εφελκυστικές τάσεις από ότι έχουμε από τον μηχανισμό και πάνω.
Φτάσαμε στο κομβικό σημείο να καταλάβετε γιατί σπάνε πάντα τα υποστυλώματα του ισογείου σε αυτό το σημείο.
Από τον μηχανισμό προς την βάση έχουμε ένα με δύο μέτρα μήκους χάλυβα πακτωμένο μέσο συνάφειας με το σκυρόδεμα, να τραβάει προς τα κάτω,…κόντρα στο άλλο μέρος του χάλυβα που εκτείνεται από τον μηχανισμό του υποστυλώματος και πάνω μέχρι το δώμα και τραβάει προς τα πάνω. Δηλαδή είναι σαν να έχουμε έναν άνθρωπο να τραβά ένα σκοινί από την μία κόντρα σε είκοσι άλλους από την άλλη μεριά του σκοινιού. Δηλαδή η σινάφια από τον μηχανισμό του υποστυλώματος προς την βάση έχει πολύ μικρή δυναμική αντίσταση συγκρίνοντας αυτή με την άλλη πλευρά δυναμικής του υποστυλώματος.
Για αυτό τον λόγο σπάνε τα υποστυλώματα εκεί, και ο χάλυβας είναι πάντα τραβηγμένος σαν γκαστρωμένος και ποτέ κομμένος. Η διαφορά δυναμικού των των δύο υλικών καταστρέφει εύκολα την συνάφεια αφενός και η διαφορά δυναμικού που εφαρμόζει το υπομόχλιο στις δύο πλευρές αποτελειώνει την αντίδραση του υποστυλώματος.
Όταν σπάσουν τα υποστυλώματα του ισογείου τι να την κάνουμε την ελαστικότητα των πάνω ορόφων?
Ξέρετε διαμερίσματα να μπορούν να πετάνε στον αέρα?
Λύση
Με την πατέντα δεν υπάρχει ούτε διαφορά δυναμικού, διότι η πάκτωση εκτείνεται στα βάθη της γεώτρησης ούτε μηχανισμός δημιουργείται γιατί αντιδρά ο ελεύθερος τένοντας στον μηχανισμό του υποστυλώματος και σταματά την παραμόρφωσή του.
Με την πατέντα δεν υπάρχει ούτε διαφορά δυναμικού, διότι η πάκτωση εκτείνεται στα βάθη της γεώτρησης ούτε μηχανισμός δημιουργείται γιατί αντιδρά ο ελεύθερος τένοντας στον μηχανισμό του υποστυλώματος και σταματά την παραμόρφωσή του.
Διαβάστε και την άκρος επιστημονική ανάρτηση 78 στο πάρα κάτω link για την συνάφεια που έγραψα, μελετήστε και εκεί τα ερωτήματα που θέτω, θυμηθείτε και τι είπα για την παραμόρφωση των κόμβων και πως την σταματά η ευρεσιτεχνία και τα συμπεράσματα δικά σας.
http://www.emichanikos.gr/showthread.php…
Στην Ελλάδα διαθέτουμε εδώ και πολλά χρόνια από τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο!
Εν τούτης οι κατασκευές δεν αντέχουν σε οποιοδήποτε μεγάλο σεισμό.
Υπάρχουν πάρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή και στις ποιο σύγχρονες αντισεισμικές κατασκευές στον κόσμο.
Αυτοί οι αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή είναι
Α) Κατά πόσο ισχυρός είναι ο σεισμός, και το κυριότερο πόση θα είναι η τελική επιτάχυνση που θα φθάσει κάτω από την βάση της κατασκευής.
Β) Κατά πόσο επιφανειακός είναι.
Γ) Κατά πόσο κοντά στην κατασκευή μας είναι.
Δ) Κατά πόσο απορροφά τους κραδασμούς το έδαφος μεταφοράς των σεισμικών κυμάτων εκτεινόμενο από το επίκεντρο του σεισμού μέχρι και τις βάσεις της κατασκευής μας
Σκοπός μας σήμερα με την πεπατημένη μέθοδο του σύγχρονου αντισεισμικού κανονισμού είναι να κατασκευάσουμε δομές που:
α) σε συχνούς σεισμούς μεγάλης πιθανότητας να συμβούν δεν θα πάθουν τίποτα,
β) σε σεισμούς μέσης πιθανότητας να συμβούν θα πάθουν μικρές, επιδιορθώσιμες ζημιές και
γ) σε πολύ ισχυρούς σεισμούς μικρής όμως πιθανότητας να συμβούν δεν θα έχουμε απώλειες ανθρώπινων ζωών.
Άρα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο “απόλυτα” στις αντισεισμικές κατασκευές.
Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο “ποιοτικές” κατασκευές που σημαίνει εφαρμογή τουλάχιστον των απαιτήσεων όλων των κανονισμών.
Η ποιότητα των κατασκευών και η ασφάλειά τους, είναι και συνάρτηση της οικονομικής κατάστασης των χωρών, μεταξύ των άλλων παραγόντων.
Είναι ευνόητο ότι φτωχές χώρες δεν μπορούν να συγκριθούν με χώρες όπου έχουν ακριβούς σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς.
Στον τελευταίο ισχυρό σεισμό στην Κεφαλονιά είχαμε καταστροφές.
Γενικά τα σπίτια άντεξαν και έσωσαν πολλές ζωές, αλλά καταστροφές σε κατασκευές υπήρξαν.
Άλλωστε το λέει και ο κανονισμός ( Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας. )
Ο σεισμός στο φτωχό Νεπάλ ήταν 900 φορές πιο μεγάλος από ότι ήταν στην Κεφαλονιά.
Αν κούφια η ώρα αυτός ο σεισμός γίνει σε κατοικημένη περιοχή με μικρό εστιακό βάθος δεν θα μας σώσει ο σύγχρονος αντισεισμικός σχεδιασμός της Ελλάδας.
Τα θύματα θα είναι λιγότερα μεν, αλλά οι καταστροφές πολύ μεγάλες.
Το πόσο μεγάλες καταστροφές και το πόσα πολλά θύματα θα έχουμε εξαρτάτε από την επιτάχυνση του σεισμού που τελικά θα φθάσει κάτω από τις κατασκευές, και λιγότερο από το πόσο σύγχρονοι είναι οι κανονισμοί.
Οπότε από τα αναφερθέντα συμπεραίνουμε τα εξής.
α) Κανένας κανονισμός δεν είναι απόλυτος.
β) Οι κατασκευές είναι πολύ ακριβές και δεν είναι δυνατόν οι πάντες να απολαμβάνουν την ασφάλεια που πρέπει να έχουν.
Εγώ βλέπω ένα μεγάλο κενό που λέγετε … όπου φτωχός και η μοίρα του.
Και βλέπω ακόμα ότι το αν πάθουμε καταστροφές από τον σεισμό ή όχι είναι και θέμα τύχης, η οποία εξαρτάτε από τους αστάθμητους παράγοντες.
Φυσικά είναι και θέμα σχεδιασμού.
Συμπέρασμα… δεν υπάρχει απόλυτος αντισεισμικός σχεδιασμός σήμερα, και δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε απόλυτο σχεδιασμό.
Οπότε υπάρχει μεγάλη ανάγκη σήμερα να εφεύρουμε έναν πιο σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό ο οποίος να ανταποκρίνεται στον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, με μικρότερο κατασκευαστικό κόστος.
Αρκεί ένα αναπάντητο ερώτημα για να καταρριφθεί μια συγκεκριμένη θεωρία για χάρη κάποιας καινούριας.
Το ερώτημα που τίθεται στον σημερινό σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό είναι το εξής.
Μπορεί ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός υπό μία πολύ ισχυρή σεισμική διέγερση να περιορίσει και να ελέγξει το εύρος του πλάτους ταλάντωση της κατασκευής ώστε αυτή να παραμένει πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή, ανεξαρτήτως της έντασης που θα έχει η μετατόπιση του εδάφους, και του χρόνου διέγερσης?
Βασικά μπορεί να ελέγξει το εύρος της παραμόρφωσης που προκαλεί ο πολύ μεγάλος σεισμός στην κατασκευή?
Φυσικά και δεν μπορεί. Ο σύγχρονος κανονισμός το λέει καθαρά. ( Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας. )
Η προτεινόμενη μέθοδος του αντισεισμικού συστήματος μπορεί να το κάνει. Μπορεί να ελέγξει την παραμόρφωση ολόκληρου του φέροντα οργανισμού του κτηρίου και να το κρατάει πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή ταλάντωσης, σταματώντας αυτό να ταλαντωθεί περισσότερο και να περάσει σε ανελαστική συμπεριφορά κατά την οποία έχουμε αστοχίες και καταρρεύσεις. Αυτό είναι το ΝΕΟΝ που επιτυγχάνει η αντισεισμική προτεινόμενη ευρεσιτεχνία, και όχι μόνο.
Πως επιτυγχάνει η προτεινόμενη ευρεσιτεχνία να ελέγξει την ταλάντωση των κατασκευών ( αρχικά.. με απλά λόγια )
Αν πάνω σε ένα τραπέζι τοποθετήσεις δύο υποστυλώματα.
Το ένα το βιδώνεις με το τραπέζι και το άλλο απλά ακουμπά πάνω στο τραπέζι.
Αν ένας κουνήσει το τραπέζι, το υποστύλωμα που απλά ακουμπάει ασύνδετο πάνω στο τραπέζι θα ανατραπεί από την ταλάντωση που υφίσταται
Το βιδωμένο στο τραπέζι υποστύλωμα αντέχει απεριόριστες πλάγιες ταλαντώσεις χωρίς να ανατραπεί, ή να παραμορφώσει τον κορμό του.
Αυτό ακριβώς εφαρμόσαμε σε κάθε υποστύλωμα της κατασκευής, για να αντέχει απεριόριστες πλάγιες ταλαντώσεις.
Κατά την ταλάντωση που προκαλεί ο σεισμός, το κάθε υποστύλωμα της κατασκευής σηκώσει την βάση του, σηκώνει το δώμα του, και χάνει την εκκεντρότητά του.
Τότε ο κάθε ένας κόμβος αλλάζει μοίρες και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να στρέφει παραμορφώνοντας τον κορμό του σώματος του υποστυλώματος και της δοκού και τα σπάει.
Ενώνοντας αμφίπλευρα το δώμα κάθε ενός επιμήκη υποστυλώματος με το έδαφος με τον μηχανισμό της αντισεισμικής ευρεσιτεχνίας σταματάμε το ανασήκωμα του δώματός τους και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να σταματά και το ανασήκωμα της βάσης τους και να μην χάνουν την εκκεντρότητά τους. Αυτό σημαίνει ότι και οι κόμβοι δεν αλλάζουν τις μοίρες τους, και δεν στρέφουν παραμορφώνοντας τους κορμούς των δοκών και των υποστυλωμάτων. Κατ αυτόν τον τρόπο βοηθάμε τους κορμούς των φερόντων στοιχείων με μία έχτρα μεγάλη απόκριση προς τις σεισμικές φορτίσεις του σεισμού, διότι καταργούμε τις ροπές των κόμβων, κατορθώνοντας με αυτόν τον τρόπο να έχουμε τον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό.
Και αν κάνουμε κάτι πολύ ισχυρό, που δεν χρειαζόμαστε να είναι τόσο ισχυρό, τότε αφαιρώντας κυβικά μπετόν από τις βάσης, καθώς και γραμμικό οπλισμό χάλυβα θα έχουμε και φθηνές κατασκευές.
Πηγή: http://www.makeleio.gr/?p=342329
.jpg)
0 Σχόλια