Η (κρυφή) δράση της Τουρκίας στην Θράκη

ΘΡΑΚΗ: Ανάμεσα στις Συμπληγάδες του Τουρκικού Εθνικισμού και της Αδιαφορίας της Ελλάδας
Του Θεοφάνη Μαλκίδη
Οι (συνεχείς) πρωτοβουλίες της Τουρκίας για τη Θράκη ( κινήσεις ψευτομουφτήδων και “συμβουλευτικών επιτροπών”, επενδύσεις, “φεστιβάλ”, κ.ά ), οι επισκέψεις των Τούρκων, πρωθυπουργών, υπουργών, βουλευτών - χαρακτηριστική η επίσκεψη στην παράνομη “Τουρκική Ένωση Ξάνθης” την 3η Αυγούστου μίας επιτροπής 30 περίπου Τούρκων διπλωματών με επικεφαλής την Πρόεδρο της Διπλωματικής Ακαδημίας του τουρκικού ΥΠΕΞ, Μπουρτζού Τσεβίκ, συνοδεία του Προξένου Οσμάν Ιλχάν Σενέρ και του “ψευδομουφτή” Αχμέτ Μέτε»- και η επίσκεψη Νταβούτογλου- Τσαβούσογλου, και οι πρόσφατες εκλογές για το ευρωπαικό κοινοβούλιο, επιβεβαίωσαν για ακόμη μία φορά την πολιτική της γειτονικής χώρας για την Θράκη.

Μάλιστα αν συνδυαστεί και με το γεγονός ένας σημαντικός
κλάδος της παρακρατικής οργάνωσης της τουρκικής πολιτικής και
στρατιωτικής δομής «Εργκενεγκόν» είχε σαν στόχο τη Θράκη, τότε οι παρακάτω επισημάνσεις αποκτούν πρακτικό και ουσιαστικό πλέον
περιεχόμενο.


1. Είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα η τουρκική πρακτική για την ελληνική
Θράκη έχει περάσει κάθε διπλωματική, πόσο μάλλον την “ηθική” οδό και
κινείται σε παρακρατικές και τρομοκρατικές λεωφόρους. Οι
δραστηριότητες του προξενείου της Τουρκίας στην Κομοτηνή, η οργάνωση
«Εργκενεγκόν» και οι μέχρι τώρα αποκαλύψεις για τη δραστηριότητά της,
έδωσαν την ευκαιρία σε όσους είχαν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για τον
τουρκικό ρόλο στη Θράκη να κατανοήσουν και στην πράξη ότι οι δομές του
τουρκικού μηχανισμού, κράτος, στρατός, παρακράτος, λειτουργούν σε
πλήρη αρμονία και καθολική συνεργασία έχοντας σαν στόχους όχι μόνο
μέσα στην τουρκική επικράτεια, αλλά και εκτός.
Μάλιστα η Θράκη δεν αποτελεί έναν περιφερειακό στρατηγικό στόχο για το
κράτος-παρακράτος- τρομοκράτη, αλλά κεντρική επιλογή με διακριτές και
ουσιαστικές στοχεύσεις. Εναντίον προσώπων και κινήσεων που παλεύουν
για την ανάδειξη του τουρκικού επεκτατισμού και εθνικισμού στη Θράκη.




2. Η Τουρκία προσπαθεί εδώ και χρόνια να αμφισβητήσει την ύπαρξη και
άλλων συνιστωσών μέσα στους κόλπους των μουσουλμάνων, τόσο θρησκευτικά
όσο και εθνοτικά. Για αυτήν υπάρχουν μόνο σουνίτες και μόνο Τούρκοι,
υπάρχει μόνο “τουρκική μειονότητα”. Μάλιστα με ενέργειές της προσπαθεί
να επιβάλλει αυτήν την ρατσιστική και εθνικιστική πραγματικότητα. Τα
όργανά της είτε με τον έναν τρόπο (ψευδομουφτήδες) είτε με τον άλλο
(εκπαίδευση στην τουρκική γλώσσα, μετά την υπογραφή των
ελληνοτουρκικών μορφωτικών συμφώνων), πιέζουν για να υλοποιηθεί ο πιο
πάνω στόχος.

3. Η συνεχή υπονόμευση και αμφισβήτηση με κάθε μέσο της ελληνικής
κυριαρχίας στην ελληνική Θράκη, γιατί περί αυτού πρόκειται για όσους
δεν έχουν κατανοήσει το μέγεθος του ζητήματος, και αυτή η επισήμανση
γίνεται πλέον και με αποδείξεις, αποκτά υπερτουρκικό χαρακτήρα και
μορφή. Οι εντεινόμενες εσχάτως κινήσεις από την Αλβανία και τα Σκόπια
που μιλούν και πράττουν για μειονότητες που καταπιέζονται, περιουσίες
και ιθαγένειες που πρέπει να αποδοθούν, για προσφυγές σε διεθνή
δικαστήρια ακόμη και για γενοκτονίες, αποτελούν μέρος ενός γνωστού
σχεδίου που ήδη εξυφαίνεται εδώ και δεκαετίες στη Θράκη από την
Τουρκία.

4. Έχει επίσης μεγάλη σημασία να δούμε και το ζήτημα της συμμετοχής
του Κόμματος Ισότητας και Φιλίας (DEB) στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Το
Κόμμα το οποίο είχε ιδρύσει ο Αχμέτ Σαδίκ, αποφάσισε μετά την εντολή
που έλαβε από την Τουρκία να μετρήσει (;) δυνάμεις του. Το αποτέλεσμα,
42.500 ψήφοι, που δέν εἶναι διόλου ευκαταφρόνητο, ειδικά για μιά
προσπάθεια πού δέν είχε κανέναν χειροπιαστό στόχο: ούτε υπήρχε ποτέ
πιθανότητα νά εκλέξει ευρωβουλευτή, ούτε και πρόκριμα γιά εθνικές
εκλογές μπορεί να θεωρηθεί, αφού κι εκεί τό όριο του 3% για είσοδο
κόμματος στο ελληνικό κοινοβούλιο – στην Τουρκία είναι 10%- είναι
απαγορευτικό. Αναφερόμαστε συνεπώς μόνο γιά εθνικιστική πολιτική,
συσπείρωση δυνάμεων και δημιουργία (διεθνών και εθνικών) εντυπώσεων.


5. Η νέα μορφή εθνικιστικής πολιτικής της Τουρκίας στη Θράκη είναι η
οικονομία. Με δεδομένη λοιπόν την κατάσταση στην Ελλάδα και ιδιαιτέρως
στην Θράκη, οι τουρκικές επενδύσεις και σχετικές οικονομικές
επενδύσεις αυξάνονται και εντείνονται. Μάλιστα σε ένα “γάμο” που
περιέχει Γερμανούς πολιτικούς, επιχειρηματίες και τραπεζίτες, αλλά και
τον Τούρκο πρόξενο (!) προωθείται η Ειδική Οικονομική Ζώνη, ως
αναπτυξιακή πρόταση. Το δυστύχημα είναι ότι στο γάμο αυτό, κουμπάροι
είναι από την ελληνική πλευρά.....


Το συμπέρασμα: Η Θράκη είναι ανάμεσα σε συμπληγάδες. Από τη μία η
αδιάφορη Ελλάδα που αγνοεί τη Θράκη και τα προβλήματά της και που έχει
μείνει με την πολύχρονη φλυαρία περί «ενσωμάτωσης» ή «ένταξης» της
μειονότητας στην ελλαδική κοινωνία, χωρίς να βλέπει τον επεκτατισμό
της Τουρκίας και την καταπίεση Ελλήνων πολιτών, χριστιανών και
μουσουλμάνων, Πομάκων, Τσιγγάνων και τουρκόφωνων. Από την άλλη πλευρά
δρα ανενόχλητα ένας πολυποίκιλος εθνικισμός που έχει οικονομικές,
θρησκευτικές, εκπαιδευτικές και δεκάδες άλλες παραμέτρους.

Η κατάσταση στη Θράκη δεν αποτελεί ούτε κυνήγι μαγισσών, ούτε
φαντασμάτων. Είναι μία πραγματικότητα την οποία όσοι την αντιληφθούν
μπορούν να κατανοήσουν το κυριότερο μέρος του προβλήματος, που δεν
είναι άλλο από τη δράση του τουρκικού κράτους, το οποίο επισήμως έχει
και δομή παρακράτους.

pinakio.blogspot.gr