Μαζεύεις χόρτα; Δεν είναι όλα βρώσιμα. Ποια να αποφεύγεις

Μαζεύεις χόρτα; Δεν είναι όλα βρώσιμα. Ποια να αποφεύγεις

Η πιο κλασική ερώτηση που μου κάνουν οι άνθρωποι, όταν μαθαίνουν τι δουλειά κάνω (ο αρθρογράφος είναι τροφο-συλλέκτης και μαζεύει χόρτα), είναι αν έχω πάθει ποτέ δηλητηρίαση από χόρτα. Ευτυχώς, τα χόρτα που μπορούν να σε στείλουν στο νοσοκομείο ή και στον άλλο κόσμο είναι πολύ λίγα στη χώρα μας. Η γνώση σε κάθε περίπτωση είναι χρήσιμη, αν θέλουμε να μαζεύουμε χόρτα με ασφάλεια.

Ας δούμε μερικά από τα πιο συνηθισμένα τοξικά χόρτα που μπορούμε να συναντήσουμε:
1. Το φιδόχορτο ή δρακοντιά (Arum italicum)



Ήδη από τον 17ο αι., οι γυναίκες παρασκεύαζαν από τις ρίζες της δρακοντιάς ένα απόσταγμα που χρησιμοποιούσαν ως καλλυντικό προσώπου, για ανανέωση του γερασμένου δέρματος. Η δρακοντιά είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό των εύκρατων περιοχών. Φυτρώνει σε χωράφια, χαντάκια και άκρες δρόμων σε χαμηλό υψόμετρο.

Αν και ύστερα από κατάλληλη επεξεργασία έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, η κατανάλωσή του ως έχει προκαλεί οίδημα γλώσσας, εμετούς, σπασμούς, διαστολή κόρης και αναισθησία. Τα φύλλα του ερεθίζουν το δέρμα, ενώ επίσης περιέχει ένα δηλητήριο χημικώς ασταθές, την αροίνη, η οποία είναι ερεθιστική για το δέρμα.
Για περισσότερα Δρακοντιά-Dracunculus vulgaris ή κοινώς Φιδόχορτο
2. Ο φλόμος («Με φλόμωσες» που λέμε!)



Οι παλιοί κάτοικοι του χωριού μου συνήθιζαν να ψαρεύουν στο ποτάμι χρησιμοποιώντας το γάλα του φλόμου. Είναι τόσο τοξικό που τα ψάρια κολυμπούσαν πανικόβλητα προς την επιφάνεια, όπου ο επίδοξος ψαράς παραμόνευε με την απόχη του. Αν τύχει και το γάλα του φλόμου έρθει σε επαφή με τη γλώσσα σας, θα καίγεστε για 2-3 μέρες και θα χάσετε την αίσθηση της γεύσης. Πολύ καλή λύση αν θέλετε να παρευρίσκεστε σε γεύματα με κακό φαγητό! Αν φτάσει και στο στομάχι σας, τότε η επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία είναι αναπόφευκτη.
“Τροφή”: Από ό, τι μπορώ να ξέρω το άρθρο δεν αναφέρεται σε αυτόν τον Φλόμο – Βερμπάσκο: Φαρμακευτικές ιδιότητες!
αλλά σττο φυτό που απεικονίζεται: Αγριόχορτο Ευφορβία-Γαλατσίδες, ελπίδα θεραπείας του καρκίνου του δέρματος
3. Το κώνειο (Conium maculatum L)



Θεωρείται, μαζί με τη νικοτίνη, το ισχυρότερο από τα φυτικά δηλητήρια. Το φυτό που έστειλε στον Άδη τον μέγα φιλόσοφο Σωκράτη είναι σχεδόν παντού. Μοιάζει αρκετά με το αγριοκάροτο, αλλά είναι λιγότερο «χνουδωτό» και ο κορμός του έχει μαύρα στίγματα. Θέλει αρκετή προσοχή, γιατί είναι πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα και στην όψη μοιάζει με πολλά βρώσιμα χόρτα. Περιέχει ουσίες, οι οποίες δεν έχουν ακόμα προσδιοριστεί, που μπορεί να προκαλέσουν παροδική μείωση στη αντίληψή μας.
Κώνειο, το διασημότερο δηλητηριώδες φυτό
4. Το διαβολόχορτο (Datura)



Το διαβολόχορτο χρησιμοποιείται συχνά από θανάσιμες πεθερές που θέλουν να θανατώσουν τους γαμπρούς τους με μια χορτόπιτα. Το βρίσκουμε το Καλοκαίρι να φυτρώνει σε καλλιεργήσιμα χωράφια ανάμεσα σε βλίτα, κολοκυθάκια, μπάμιες και άλλα κηπευτικά. Εξ ου και ο χαρακτηρισμός «βλίτο» για κάποιους ανθρώπους. Ο μύθος ότι μοιάζει με βλίτο αναπαράγεται από τις πεθερές που θέλουν να καλύψουν τα φονικά τους ένστικτα. Ακόμα και αν δεν το ξεχωρίσεις από τα φύλλα του, το χαρακτηριστικό «καστανάκι» που κυοφορεί το επίσης ευδιάκριτο λουλούδι του κάνει μπαμ.
5. Η πικραγγουριά (Ecballium elaterium)



Το επιστημονικό του όνομα (“Εκβάλλιον το ελατήριον”), το φυτό το πήρε επειδή όταν κάποιος αγγίξει τους καρπούς, αυτοί εκτοξεύονται παντού. Ωραίο παιχνίδι! Η πικραγγουριά μοιάζει λίγο με μικρή πεπονιά και τη συναντάμε τόσο σε καλλιεργήσιμα χωράφια όσο και στο βουνό. Η κατανάλωσή της σε μικρές ποσότητες αρχικά θα σας φέρει σε μια κατάσταση χαλάρωσης. Αν το παρακάνετε, όμως, θα ακολουθήσει λιποθυμία και θα χρειαστείτε πλύση στομάχου.

Τα σπόρια της κρύβονται σε ένα χαρακτηριστικό στρογγυλό μπαλάκι που μοιάζει με λάμπα και κάνει την πικραγγουριά ευδιάκριτη από τα 500 μ. μακριά. Δεν το καταναλώνουμε σε καμία περίπτωση!!!


“Τροφή”: Να προσθέσουμε ένα ακόμη, βότανο που χρειάζεται πολύ προσοχή στην χρήση του
Αβρωνία ή Βρυωνία



Με καθαρτικές ιδιότητες, Κατάλληλη για ρευματικά
Η ρητίνη που περιέχει έχει ισχυρές καθαρτικές ιδιότητες και για το λόγο αυτό η βρυωνία χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας.
Είναι εμετική και διουρητική, ενώ χρησιμοποιείτο στην αρχαία Ελλάδα κατά του τετάνου, των μολύνσεων και της επιληψίας.

Χρησιμοποιείται συχνά σε περιπτώσεις ρευματικών παθήσεων.
Οι κόνδυλοί του μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καταπλάσματα στην περίπτωση εγκαυμάτων από τον ήλιο.
Χρειάζεται προσοχή, πάντως, γιατί δεν είναι ακίνδυνη αφού περιέχει την τοξική ουσία διοσγενίνη.
Βρυωνία η κρητική – Ιδιότητες.

Τέλος, πρέπει να σημειώσουμε ότι στην αρχαία Ελλάδα τα παραπάνω φυτά μπορούσαν με την ανάλογη επεξεργασία να μετατραπούν σε ελιξίρια που θεράπευαν δεκάδες ασθένειες, γεγονός που επιβεβαιώνει και την παροιμία «από το αγκάθι βγαίνει ρόδο». Αφήνουμε, όμως, αυτές τις δουλειές στους ειδικούς και απολαμβάνουμε τα υπόλοιπα εκατοντάδες βρώσιμα χόρτα που μας χαρίζει η ελληνική γη.

Ορίστε και πως μπορείτε να τα αναγνωρίσετε Τα άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας



Σ.Σ.: Δανειστήκαμε αρκετό υλικό από το ftiaxno.gr
www.andro.gr

https://www.proionta-tis-fisis.com/mazeveis-horta-den-einai-ola-vrosima-poia-na-apofevgeis/