Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ






Γράφει η Μαίρη Καρά

Ο Αλέξανδρος μετά το τέλος της εκστρατείας του στα βάθη της Ασίας, το 324 επέστρεψε στην ΒΑΒΥΛΩΝΑ, κατακτητής "ολόκληρης" της Ασίας, για την κηδεία του Ηφαιστίωνα, ο θάνατος του οποίου τον συγκλόνισε. Την πόλη αυτή σκόπευε να την κάνει πρωτεύουσα της νέας ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ.

Στην Βαβυλώνα έφτασαν πρέσβεις απ' τους Καρχηδόνιους, τους Αιθίοπες, τους Σκύθες, τους Κέλτες, τους ΄Ιβηρες που ζητούσαν να γίνουν σύμμαχοί του. Επίσης και πρέσβεις απ' την Λιβύη, Βρεττία, Λευκανία και την Τυρρηνία, για να τον στεφανώσουν και να τον συγχαρούν, που έγινε Βασιλιάς της Ασίας. Απ' την Ευρώπη έστειλαν πρέσβεις οι Ιλλυριοί, τα Έθνη των Θρακών, τα Ελληνικά κράτη και φυσικά οι ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ.

Οι επισκέψεις των Πρεσβευτών του αναπτέρωσαν τις ελπίδες για συνέχιση της εκστρατείας κι άρχισε να οργανώνει τα μελλοντικά του σχέδια. Ο περίπλους της Αραβικής Χερσονήσου και η εξερεύνηση των ακτών της Βορείου Αφρικής, ήταν το κυρίαρχο. Στις 2 Ιουνίου 323 παραβρέθηκε σ' ένα Συμπόσιο, καλεσμένος απ' τον φίλο του τον ΜΗΔΙΟ. Εκεί διασκέδασε κι απάγγειλε και μια σκηνή απ' την "Ανδρομέδα" του ΕΥΡΙΠΙΔΗ.
Όμως στα μέσα της νύχτας ένιωσε έναν οξύ έντονο πόνο στο στομάχι κι αμέσως κατέρρευσε. Τα αρχικά συμπτώματα ήταν διέγερση, τρέμουλο και δυσκαμψία στον αυχένα. Αμέσως τον οδήγησαν στην κρεβατοκάμαρα του, όπου πέρασε ώρες αγωνίας με ψηλό πυρετό, σπασμούς και παραλήρημα, έντονη δίψα βιώνοντας σπασμούς και παραισθήσεις, που διαδέχονταν μικρές στιγμές ηρεμίας και τελικά έπεσε σε ΚΩΜΑ.
Το επόμενο πρωί ξύπνησε καλά και πέρασε την ημέρα συζητώντας με τον Μήδιο και συσκέφθηκε με τους Στρατηγούς του. Τη νύχτα είχε πάλι υψηλό πυρετό, μα το πρωί έκανε θυσία κι έδωσε εντολή στο Νέαρχο σε τρεις μέρες να είναι όλα έτοιμα για τον απόπλου του Στόλου.
Το βράδυ η κατάστασή του ήταν πλέον κρίσιμη μα το πρωί ζήτησε την μεταφορά του στην κολυμβητική δεξαμενή. Κι αφού λούστηκε, ένιωσε καλύτερα και συζήτησε με τους Αξιωματικούς του. Στα τελικά στάδια της ασθένειας δεν μπορούσε να μιλήσει. Μόνο το κεφάλι και τα χέρια του κουνούσε και δυσκόλεψε η ΑΝΑΠΝΟΗ ΤΟΥ.
Το βράδυ ανέβηκε πάλι ο πυρετός και το πρωί πήγε στον Βωμό υποβασταζόμενος για την θυσία. Τον μετέφεραν στα Ανάκτορα, όπου δέχθηκε τους Στρατηγούς, μα δεν κατόρθωσε να απευθύνει λόγο. Για άλλα δύο 24ωρα συνεχιζόταν ο πυρετός και διαδίδονταν φήμες πως πέθανε. Αυτή η φήμη ανάγκασε τους Στρατηγούς, να επιτρέψουν στους Στρατιώτες να περάσουν απ' το κρεβάτι του για να τον δουν ΖΩΝΤΑΝΟ.
Οι Στρατιώτες του δακρυσμένοι αποχαιρέτησαν για στερνή φορά τον κατάκοιτο Ηγέτη τους, ο οποίος ακόμα και στην προθανάτια εξουθένωσή του εύρισκε το κουράγιο να τους αποχαιρετήσει, με ανεπαίσθητο κούνημα των οφθαλμών και της κεφαλής κι ανοιγοκλείνοντας με πόνο τα μάτια του. Υπέφερε καρτερικά τα φρικτά συμπτώματα του εμπύρετου αφανισμού του κι άφησε την τελευταία του πνοή στις 13 Ιουνίου 323 π. Χ.
Το ερώτημα τι ή ποιος σκότωσε τον Μακεδόνα Βασιλιά δεν έχει απαντηθεί ακόμα. Ένα απ' τα μεγαλύτερα ιστορικά αινίγματα, ακόμα κι απ’ την σφίγγα της Αιγύπτου, είναι "ποιός τον δηλητηρίασε".
Όχι πάντως κάποιοι απ' τους συντρόφους του, που είχαν αναρίθμητες ευκαιρίες στις μάχες, αν το ήθελαν. Μα είχαν όμως συναίσθηση της ιστορικής εποποιίας που μοιράζονταν μαζί του, αφού τα ονόματά τους θα έμεναν ανεξίτηλα γραμμένα στο φωτεινότερο στερέωμα της ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
Στην αναζήτηση μιας πιθανής σκευωρίας κατά της ζωής του Αλέξανδρου, οι Ιστορικοί κατέληξαν μόνο σε πιθανές εκδοχές, αφού δεν βρέθηκαν αποδείξεις για δολοφονία. Κι ο Πλούταρχος αναφέρεται σε πιθανά σενάρια ενόχων, με το βασικότερο της διχόνοιας, που υποκίνησε η ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ με τον Διοικητή της Ευρώπης Στρατηγό ΑΝΤΙΠΑΤΡΟ και τον γιο του ΚΑΣΣΑΝΔΡΟ.
Στις συνωμοσίες δηλητηριασμού εμπλέκουν και τους δυο οινοχόους τον ΜΗΔΙΟ και τον ΙΟΛΛΑ τον γιο του Αντίπατρου μα και τον δάσκαλό του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ. Τα σενάρια είναι όσα και οι εχθροί του, δηλαδή αμέτρητα. Ο χαμός του μπορεί να ωφέλησε πολλούς, αλλά ζημιώθηκε όλη η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.
Δεν πρόλαβε να ορίσει Διάδοχο και στο περιβάλλον του επικράτησε χάος, που χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να καταλαγιάσει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα σταματήσουν ποτέ τα σενάρια για τον θάνατο του μεγαλύτερου στρατηλάτη, που υπήρξε ποτέ. Ασφαλώς κάποια σενάρια δολοφονίας κι από Έλληνες δεν στερούνται ΕΝΔΕΙΞΕΩΝ…
Μα ο ειδικός τρόπος της θανάτωσης είναι που παραπέμπει σε χαλδαιο-περσικό τρόπο δολοπλοκίας, κάτι που παραβλέπουν οι Ιστορικοί. Φυσικά όλα είναι υποθέσεις, γιατί μέχρι τώρα επίσημα δεν έχουν εξιχνιαστεί απόλυτα οι συνθήκες και οι λόγοι του θανάτου του. Σύμφωνα με την επιθυμία του θέλησε να ταφεί στην πατρική του γη, αλλά επειδή ήταν αδύνατο να μεταφερθεί εκεί η σωρός του, ενταφιάστηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο τάφος του αναζητείται ακόμα και θα είναι μια απ' τις πιο συναρπαστικές αρχαιολογικές ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ.
Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ θεωρεί­τα­ι­ α­π' όλο­υ­ς το­υ­ς Ιστο­ρι­κούς ω­ς εκπο­λι­τι­στής τω­ν Αρχαί­ω­ν λα­ών της Ανατο­λής. Μετέ­φ­ερε και μετέδωσε τα­ ΦΩΤΑ της Επιστήμης στα­ βάθη της Α­σί­α­ς. Απ' όπου περνούσε ίδρυε νέες πόλεις, οι οποίες α­να­δεί­χθηκα­ν Πολιτιστικά Κέ­ντρα­ απεριορί­στο­υ­ ακτινοβολίας. Η συμβολή του στην εξέλιξη της Ανθρωπότητας υπήρξε ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ.
Α­ι­ώνες μετά­ το­ θάνατο­ το­υ­ ο­ Α­ππι­α­νός ο­ Α­λεξά­νδρει­ο­ς πα­ρο­μο­ί­ω­σε την σύντο­μη Βα­σι­λεί­α­ το­υ­ με την «φ­ω­τει­­νή λά­μψη της α­στρα­πής». Μι­α­ λά­μψη εκθα­μβω­τι­κή, γιατί ήταν και ο πιο έ­ξυ­πνο­ς κα­ι­ Σοφ­ός Πολιτικός, που με τις μεγαλοφυείς ενέργειές του άλλα­ξε την όψη της Ελλάδας και της Περσίας. Την εποχή το­υ­ θα­νά­­το­υ­ το­υ­ εί­χε την μεγαλύτερη Εξου­σί­α­ από κάθε άλλον και κανείς ά­λ­λο­ς ΗΓΕΤΗΣ δεν θεωρήθηκε και δεν έγινε αποδεκτός από τόσους πολλούς. Έφυγε τόσο νέος και τόσο ξακουστός, αφήνοντας πίσω του τεράστιες πολιτισμικές ΕΠΙΡΡΟΕΣ.
Ο ξαφνικός θάνατος του ενώ δεν είχε ορίσει Διάδοχο, επέφερε κενό Εξουσίας στο τεράστιο Κράτος, που είχε δημιουργήσει. Τα θεμέλια της Αυτοκρατορίας του άρχισαν να τρίζουν, αφού οι Διάδοχοι διεκδικούσαν ο καθένας την ΕΞΟΥΣΙΑ. Το μέχρι σήμερα άλυτο αίνιγμα του ανεκδίκητου θανάτου του σαν στοιχειωμένη σφίγγα το κρατάει 23 αιώνες αλυσοδεμένο. Μα κανείς Ερευνητής δεν αφιερώθηκε στην ανακάλυψη των ενόχων, για να διαλευκανθούν τα αίτια του πρόωρου και περίεργου θανάτου του. Γιατί τόση αδιαφορία; Μήπως αυτή είναι η μοίρα των ΜΕΓΑΛΩΝ ΗΓΕΤΩΝ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ;
Στην ερώτηση των Στρατηγών "σε ποιον αφήνει την Βασιλεία του" ο Βασιλιάς απάντησε: «τω κρατίστω», δηλαδή «στον ισχυρότερο». Υπήρχε άραγε πιο επιτυχημένος ΗΓΕΤΗΣ τότε, για να τον διαδεχθεί; ΄Η μήπως υπάρχει και ΣΗΜΕΡΑ;




ΠΗΓΗ



Το διαβάσαμε από το: Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2018/08/blog-post_399.html#ixzz5O8FePiqf

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια