ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ..ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ.!!!





Του Αθανασόπουλου Περικλή
ΠΟΥΤΙΝ
Αθήνα 7.3.2014
ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
Ο ΠΟΥΤΙΝ ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΤΣΑΡΟΥ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ...!!!
Η ιστορία επαναλαμβάνεται οπως ακριβώς έγινε πριν απο 190 χρόνια, η διαφορά είναι οτι τότε στις διαπραγματεύσεις είχαμε τον κορυφαίο πολιτικό όλων των εποχών της Νεώτερης Ελλάδας και έναν απο τους κορυφαίους του κόσμου ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, ενω σήμερα έχουμε τον χειρότερο όλων των εποχών του οποίου τα αποτελέσματα θα τα δούμε σύντομα...
Οτι έχτισε ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ με κόπο το 1823 σε συνεργασία με τον ΜΕΓΑΛΟ ΤΣΑΡΟ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ , βιάζονται να το γκρεμίσουν οι σημερινοι δοσίλογοι Γερμανόφιλοι πολιτικοί ...!!!

Όταν ο Καποδίστριας ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις για την σύσταση του Ελληνικού κράτους σαν διπλωμάτης της ΡΩΣΙΑΣ, είχε απέναντι του όπως και σήμερα τους ΑΓΓΛΟΥΣ-ΓΑΛΛΟΥΣ και κυρίως τους από τότε Ανθέλληνες ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ με τον τότε πρόεδρο της συγκροτηθήσας επιτροπής Ανθέλληνα και Γερμανόφιλο Αυστριακό ΜΕΤΤΕΡΝΙΧ…!!!
O ΓΕΡΜΑΝΟΦΙΛΟΣ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ METTERNIX ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥ, ΣΑΝ ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΣ ΛΑΟΣ, ΥΠΕΚΥΨΑΝ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΘΗΣΕ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ-ΤΣΑΡΟΣ-ΜΕΤΤΕΡΝΙΧ- ΕΛΛΗΝIΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Διαβάστε τα γεγονότα Σχετικά με τη στάση του Καποδίστρια στα ελληνικά ζητήματα είναι απαραίτητο να αναφερθεί το συγκεκριμένο περιστατικό: σε κάποια στιγμή των εργασιών του συνεδρίου θεώρησε ότι ήταν και η καταλληλότερη στιγμή να θέσει υπόψη του συνεδρίου το ζήτημα των Ελλήνων που παρέμεναν υπό τον τουρκικό ζυγό.
Τότε πλησιάζοντας τον Αυτοκράτορα Αλέξανδρο του μίλησε ιδιαιτέρως προκειμένου εκείνος ν΄ αναλάβει την πρόνοια υπέρ των Ελλήνων προσθέτοντας μεταξύ άλλων ότι οι Έλληνες μετά τον Θεό θεωρούν προστάτη τους μόνο την ομόθρησκη Αυτοκρατορία (Ρωσία). Τότε ο Τσάρος του έδωσε την άδεια να θέσει το ζήτημα σε μία των συνεδριάσεων και στη συνέχεια θ΄ αναλάμβανε εκείνος το βάρος.
Πράγματι ο Καποδίστριας στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση λαμβάνοντας τον λόγο είπε: «Νομίζω πως χρέος των Μεγαλειοτάτων είναι να λάβετε οποιαδήποτε πρόνοιαν και δια το καταδυναστευόμενον ελληνικόν έθνος παρά της Οθωμανικής εξουσίας, το οποίον υποφέρει τόσους αιώνας τον τυραννικόν οθωμανικόν ζυγόν και το οποίον διακινδυνεύει να πέση εις την τελευταίαν εξόντωσιν και τον μηδενισμόν, όθεν δεν μου φαίνεται δίκαιον το να αδιαφορήσουν οι Βασιλείς.».
Τότε ο Μέττερνιχ, που καλλιεργούσε αντιλαϊκά πνεύματα, σηκώθηκε και απαντώντας στον Ρώσο διπλωμάτη Καποδίστρια με έντονο ειρωνικό, προσβλητικό αλλά και απειλητικό τρόπο είπε: «Κύριε Κόμη! Η Ευρώπη δεν γνωρίζει Έλληνας, γνωρίζει την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν υπό της οποίας την εξουσίαν είναι οι κατοικούντες σ΄ αυτήν Έλληνες. Δια τούτο φαίνεται, Κύριε Κόμη, υποστήριξες τόσον, και άφησες εκτός Συνδέσμου της Ιεράς Συμμαχίας, το απέραντον Οθωμανικόν Κράτος, αλλά δεν θα επιτύχεις τις ελπίδες σου περί τούτων».
Τότε ο Αυτοκράτορας Αλέξανδρος θεωρώντας την προσβολή αυτή του αντιπροσώπου του ως ενάντια του προσώπου του εγέρθηκε και με έντονη φωνή διέκοψε τον Μέττερνιχ λέγοντάς του: «Οι Έλληνες διά της Θείας Πρόνοιας και της Ευρωπαϊκής αιχμής ενόπλου βοήθειας θέλουν ελευθερωθούν ταχέως και συμφώνως προς τα αρχαία πατρογονικά των δίκαια, θα μείνουν ελεύθεροι, αυτόνομοι και ανεξάρτητοι.»
Κατόπιν αυτών ο μεν Καποδίστριας δεν συνέχισε την ομιλία του αλλά και ούτε ο Μέττερνιχ τόλμησε ν΄ απαντήσει, στη δε δημιουργηθείσα εκείνη ένταση που φαίνεται πως μάλλον επέφερε κάποια διακοπή, ανέλαβε στη συνέχεια ο αρχηγός της ρωσικής αντιπροσωπίας Νέσελροντ να θέσει αντιπρόταση επί της εισήγησης του Καποδίστρια της οποίας ακολούθησαν διάφορες ανταλλαγές απόψεων, που εκλήφθηκαν τελικά μόνο ως βολιδοσκοπήσεις των άλλων Ηγεμόνων, επί του ελληνικού ζητήματος, χωρίς να ληφθεί σχετική απόφαση.
Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ..ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ..
Ο Καποδίστριας θεωρούνταν άνθρωπος της Ρωσίας κ’ είχε ξεσπάσει ο ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1828. Ήταν επόμενο η αγγλική δυσπιστία να ενταθεί, δεδομένου μάλιστα ότι ο Τζώρτζ Κάνινγκ, που κινούσε ως τότε τα νήματα επ’ ωφελεία της Ελλάδος, είχε πεθάνει το 1827, ακριβώς την εποχή που ο Καποδίστριας έφτανε στο Λονδίνο.
Η ψυχρότητα με την οποία οι Άγγλοι πολιτικοί (ο Γεώργιος Δ΄πρωτίστως) αντιμετώπισαν τον Καποδίστρια, οφειλόταν στον φόβο τους ότι οι ρωσικές επιτυχίες επί της Τουρκίας θα είχαν σαν συνέπεια την στερεότερη πρόσδεση στο άρμα της Ρωσίας του ήδη ρωσόφιλου Καποδίστρια. Κι εκτός απ’ αυτό, οι Γάλλοι του Μαιζόν κατείχαν την Πελοπόννησο και σκέφτονταν να επεκταθούν και στην Στερεά.
Ήταν επόμενο οι Άγγλοι να είναι αυτή τη στιγμή άκρως επιφυλακτικοί έναντι της Ελλάδος, βλέποντας να κινδυνεύει η θέση τους στην ανατολική Μεσόγειο. Αλλά βέβαια η αγγλική εξωτερική πολιτική χαρακτηρίζεται από την προσαρμοστικότητά της : «Άμα η Αγγλία επέτυχε την περιστολήν της γαλλικής κατοχής, δεν εδίστασε να συμπράξη εις την προς βορράν επέκτασιν των ορίων της Ελλάδος δια του από 10/22 μαρτίου 1829 πρωτοκόλλου.
Άμα δε εξέλιπε, διά της ειρήνης της Αδριανουπόλεως, ο από της Ρωσίας κίνδυνο, η Αγγλία επανήλθεν έτι οριστικώτερον εις την αρχαίαν αυτής προς την Ελλάδα ευμένειαν» Έτσι τον Ιανουάριο του 1830 υπογράφηκε τοπρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο η Ελλάδα γινόταν κράτος εντελώς ανεξάρτητο με ηγεμόνα τον Λεοπόλδο και σύνορα τους ποταμούς Αχελώοκαι Σπερχειό. Μετά την παραίτηση του Λεοπόλδου και την δολοφονία του Καποδίστρια, οι Δυνάμεις «ανεβίβασαν την Ελλάδα εις τάξιν βασιλείου», με βασιλιά τον Όθωνα και σύνορα την γραμμή Βόλου-Άρτας.
Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, ο Καποδίστριας λόγω της ισχνής οικονομικής κατάστασης του κράτους επιχείρησε να συνάψει δάνειο με τράπεζες του εξωτερικού, προσπάθεια που δεν ευόδωσε λόγω των αντιδράσεων της Μεγάλης Βρετανίας. Παρόλα αυτά η Ρωσία και η Γαλλία ανέλαβαν να ενισχύσουν οικονομικά την Ελλάδα, ενώ ιδιαίτερη φροντίδα επέδειξε ο Τσάρος αποστέλλοντας 3.750.000 γαλλικά φράγκα.
Από τότε η Ελλάδα μοιράστηκε με τον εξής τρόπο,
Πολιτικά-διοικητικά να εποπτεύεται από την Ευρώπη και Θρησκευτικά από την Ρωσία.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Σήμερα εκτός από την πολιτική αποσταθεροποίηση της Ελλάδας που είναι Ευρωπαϊκή υπόθεση , παρατηρείται και θρησκευτική αποσταθεροποίηση βαλόντας κατά της Ορθοδοξίας στην οποία κομμάτι είναι και η Ρωσία …!!!
Αφού το 1823 Η Ρωσία έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την ίδρυση της Ελλάδος σαν ανεξάρτητη χώρα , φυσικό είναι τουλάχιστον εμείς να την σεβόμαστε και σε ότι αφορά το θρησκευτικό τομέα να την θεωρούμε τον σημαντικό μας σύμμαχο..
Πέρα απο αυτά όμως, και ενω σήμερα βλέπουμε μία ενισχυμένη Ρωσσία να αγωνίζεται για να κρατήσει την εθνική της ταυτότητα, τις αρχές της, και τις αξίες της, η σημερινή Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο, απο την μία να πλήξει την Ορθοδοξία και απο την άλλη να συνεργαστεί με αυτούς που παραδοσιακά επιθυμούσαν τον πλήρη έλεγχο και την υποταγή των Ελλήνων κόντρα σε αυτούς που παραδοσιακά φρόντιζαν για την Εθνική μας υπόσταση.
Ηταν ιστορικό λάθος του Αντιπροέδρου της Ελληνικής κυβέρνησης Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, να "τρέξει" προς αναγνώριση της παράνομης κυβέρνησης της ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ και να μήν επισκεφτεί τουλάχιστον για τυπικούς λόγους τον Ελληνισμό της ΚΡΙΜΑΙΑΣ, ενώ ακόμα και η Γερμανία στην παρούσα φάση έκλεινε το μάτι στη Ρωσία.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΝΑ ΑΝΑΜΕΝΩΜΕΝ ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΗΞΕΙΣ…!!!
thoureios.blogspot.gr

Δημοσίευση σχολίου

5 Σχόλια

  1. ΠΑΝΟΣ, Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ.

    ΟΣΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ …ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ

    Είναι μία ακόμη βρώμικη και συκοφαντική προσπάθεια , να δημιουργήσει πρόβλημα στο Σαμαρά, επειδή ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ότι το ΕΛΛΕΙΜΜΑ ήταν 15%. που λογικά, έστω και αργά, απάλλαξε τον Παπανδρέου από το ΟΧΕΤΟ της βρωμιάς και της παραπληροφόρησης του Πάνου και των άλλων μου@@@πανων. Πιστεύει ο άθλιος συκοφάντης ότι θα ..συγκινήσει κάποιους Καραμανλικούς να στραφούν προς τον Πάνο αφού βλέπει ότι στις επόμενες εκλογές δεν θα τον ψηφίσει ΟΥΤΕ και η ‘’’μαμά’’ της Ικαρίας. Είναι ο κόσμος τόσο οργισμένος μαζί του τώρα που κατάλαβε το ΜΕΓΕΘΟΣ του εγκλήματος της συκοφαντίας και της παραπληροφόρησης. Ψεύτης και συκοφάντης ( Περιπ.Παπανδρέου). γυρίζει σαν επαίτης προσπαθώντας να κοροϊδέψει και να παρασύρει κάποιον αφελή και δυστυχή. Καλύπτεται συνήθως πίσω από διάφορους ‘’πολυκομματικούς’’ δορυφόρους του διαδικτύου, ευκαιριακής αρπαχτής, που ‘’ανακαλύπτουν’’…έγγραφα στα σκουπίδια για να μην υποχρεωθούν να ‘’ξεράσουν’’ την αδίστακτη και παράνομη εμπάθεια σε κάθε πρόοδο, σε κάθε αλλαγή που θα επιφέρει ισότητα, ευνομία και ισονομία.
    Έχει τόσες μηνύσεις και τόσες αγωγές , ώστε δεν είναι απίθανο, και οι γιαουρτάδες να έφυγαν και γι αυτό το λόγο, στη Ευρώπη. Αγράμματος και απρογραμμάτιστος περιφέρεται σαν ημιτελές πρωτόγονο ρομπότ που αναζητά μανιωδώς ‘’δωρεάν’’ προσφορά εύγευστης και μπόλικης τροφής, την οποία καταβροχθίζει με μανία και ηδονή όταν σκέπτεται πως είναι και... πληρωμένη.
    Λογικά, ο Πάνος όχι μόνο θα εξαφανιστεί από την Ελλάδα, αλλά πιθανό να ζητήσει ..βοήθεια από τους εξωγήινους να τον σώσουν..
    Ότι κι αν λένε ότι κι αν είπαν για το έλλειμμα, η αλήθεια έλαμψε

    Ακόμη και η Ν.Δ. που υποστήριζε ότι το έλλειμμα του 2009 «διογκώθηκε» τεχνητά, πλέον αποδέχτηκε και υπέγραψε ότι όντως το έλλειμμα του 2009 ξεπέρασε το 15%.
    Ήδη από τις 4 Απριλίου 2012, ο μέχρι προ τινος «αντημνιμονιακός» αρχηγός της Ν.Δ. Α. Σαμαράς, σε άρθρο του στους New York Times, παραδέχτηκε ότι το έλλειμμα του 2009 ήταν 15%:
    «Greece has already implemented deficit-cutting measures of around 20% of GDP to curtail a deficit of 15% of GDP in 2009». Mετφ.
    «Η Ελλάδα έχει ήδη θέσει σε εφαρμογή μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος της τάξης του 20% του ΑΕΠ για να περιορίσει το έλλειμμα από 15% του ΑΕΠ το 2009».

    Επίσης, στη σελίδα 16 της Εισηγητικής Έκθεσης για τον Προϋπολογισμό του 2013 της κυβέρνησης Σαμαρά, προϋπολογισμός που ψηφίστηκε στις αρχές Νοεμβρίου 2012 από την ελληνική Βουλή, αναφέρεται το εξής:

    «Το 2011, δεύτερο έτος εφαρμογής του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής, επιτεύχθηκε μείωση του ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης κατά 1,3 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, ενώ συνολικά την περίοδο 2009-2011 η μείωση ήταν 6,2 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ (από 15,6% το 2009 σε 9,4% το 2011).
    Αυτή η μείωση είναι η μεγαλύτερη που έχει σημειωθεί από κράτος-μέλος της Ευρωζώνης».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΤΟ ΔΝΤ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 2004
    Ποια είναι η πραγματικότητα; Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει την τεχνική και όχι την οικονομική βοήθεια του Δ.Ν.Τ, που ΗΔΗ ΗΤΑΝ στην Ελλάδα από το τέλος του 2004, όπως κάνουν δεκάδες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι «έφερε το Δ.Ν.Τ στην Ελλάδα», γιατί αν είναι έτσι τότε τον έχει προλάβει νωρίτερα κάποιος άλλος κύριος, ο γνωστός και ως Καταλληλότερος.

    Μήπως έφερε ο Καραμανλής το Δ.Ν.Τ στην Ελλάδα ήδη από το 2004;
    Ας θυμηθούμε μαζί κάποια δημοσιεύματα:

    19 Σεπτεμβρίου 2004- Φορολογικές αλλαγές με την «εγγύηση» του ΔΝΤ προωθεί το οικονομικό επιτελείο. Oκτώ μέτρα, τα οποία μεταβάλλουν τα δεδομένα στην αναπτυξιακή και φορολογική πολιτική ανακοινώνει τον Oκτώβριο η κυβέρνηση με τη σύμφωνη γνώμη του ΔΝΤ.

    4 Μαϊου 2005- Με την καθοδήγηση του ΔΝΤ ο έλεγχος των δημόσιων δαπανών. Εμπειρογνώμονες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου θα βρίσκονται στην Ελλάδα από την Πέμπτη έως τις 18 Μαΐου, προκειμένου να προσφέρουν τεχνική βοήθεια για τη διαχείριση των δημόσιων δαπανών, μετά από πρόσκληση του υπουργού Οικονομίας Γ.Αλογοσκούφη.
    8 Ιουλίου 2005- Tην Τετάρτη το πόρισμα του ΔΝΤ για την πάταξη της φοροδιαφυγής και την τόνωση των εσόδων. (...) Αξίζει να σημειωθεί πως το κλιμάκιο του ΔΝΤ που βρίσκεται στην Ελλάδα, έπειτα από πρόσκληση του υπουργού Οικονομίας, θα υποβάλει το πόρισμά του έως την Τετάρτη 13 Ιουλίου στην ηγεσία του υπουργείου.

    13 Ιουλίου 2005- Διαρθρωτικές αδυναμίες στο σύστημα κατάρτισης του κρατικού προϋπολογισμού και στην οργάνωση των φορολογικών μηχανισμών, διαπίστωσε το κλιμάκιο εμπειρογνωμόνων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), το οποίο βρίσκεται περισσότερο από δέκα ημέρες στην Αθήνα.

    Αν λοιπόν κάποιοι βαφτίζουν «προσφυγή στο ΔΝΤ» και «προδοσία» το αίτημα για τεχνική βοήθεια από το Δ.Ν.Τ, γιατί ξεχνούν στην τάχα τόσο αξιόπιστη αφήγηση τους και τον Καραμανλή; Γιατί προτιμούν να τα βάζουν μόνο με τον Παπανδρέου;

    Γιατί τόσο ψέματα όταν οι αριθμοί είναι αμείλικτοι; Ο οικονομικός αναλφαβητισμός είναι μια πρώτη εξήγηση αλλά μάλλον δεν αρκεί. Πολλοί κερδίζουν από αυτή τη συσκότιση. Άλλοι κερδίζουν ψήφους κι άλλοι γλιτώνουν τη λαϊκή κατακραυγή για τα εγκλήματα τους που οδήγησαν τη χώρα στο γκρεμό.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υποδοχή ήρωα για τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου

    Στα λεγόμενα παραπολιτικά του Ζαππείου, αυτό που προκάλεσε αίσθηση ήταν η αποθεωτική υποδοχή που γνώρισε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου κατά την είσοδό του...
    Μάλιστα, θετική εντύπωση προκάλεσε και η δημόσια στήριξη του Γ. Παπανδρέου στο πρόσωπό του, με σημεία στην ομιλία του όπως:
    [...] Σήμερα κάποιοι σκόπιμα αποσιωπούν ότι τα όσα στη συνέχεια πέτυχε η χώρα, ακόμα και η σημερινή συζήτηση για την εκ νέου αναδιάρθρωση του χρέους, οφείλονται σε αυτούς που ξεκίνησαν την προσπάθεια και έπεισαν τους Ευρωπαίους να στηρίξουν την Ελλάδα. Σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο - και διώκονται ακόμη, γιατί όταν χρειάστηκε έκαναν αυτό που έπρεπε για τη χώρα, για τους Έλληνες.
    [...] Μόνοι μας βρεθήκαμε σε αχαρτογράφητα νερά, παλέψαμε σκληρά και αποτρέψαμε μια εθνική καταστροφή. Έδωσα προσωπικό αγώνα μαζί με το οικονομικό μας επιτελείο. Αλλά ήμασταν μόνοι. Μόνοι στο εξωτερικό. Αντιμέτωποι με το σύνολο των Ευρωπαίων, τους λέγαμε ότι, το πρόβλημα δεν είναι Ελληνικό μόνο, αλλά και ευρωπαϊκό. Δεν μας έδιναν ούτε τον χρόνο που ζητήσαμε. Μόνοι στην Ελλάδα. Έχοντας απέναντι όλους να λοιδορούν, παριστάνοντας με ευκολία τους μάγκες, ενώ η χώρα ήταν ετοιμόρροπη. Τελικά τα καταφέραμε. Διασφαλίσαμε ένα οικονομικό πρόγραμμα στήριξης.
    Είναι το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει ο Παπανδρέου για τον Γ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος στήριξε τις πολιτικές του επιλογές μέχρι το τέλος και τίμησε αυτόν ως πρωθυπουργό, ως πρώην πρωθυπουργό και ως άνθρωπο, μέχρι το τέλος.
    Όπως και η θερμή υποδοχή του κόσμου είναι το ελάχιστο για τον Γ. Παπακωνσταντίνου, καθότι είναι το πρόσωπο που φορτώθηκε ένα πολιτικό φορτίο που δεν του αναλογούσε και με τεράστια ψυχραιμία και νηφαλιότητα, αντιμετωπίζει μέχρι και σήμερα όσα του καταλογίζει ένα σύστημα συμφερόντων που τον θέλει κάτω, προς παραδειγματισμό, επειδή τόλμησε να θίξει τα συμφέροντά του.
    2 χρόνια τώρα, ο Παπακωνσταντίνου, σε μία στημένη πολιτική μεθόδευση εις βάρος του με στόχο την πολιτική και προσωπική του εξόντωση, δε ζήτησε και δε διεκδίκησε, ούτε το ελάχιστο, • έμεινε όρθιος και μόνος να παλεύει με τις μυθοπλασίες, «το ναρκωτικό των φοβισμένων». Σήμερα τουλάχιστον γνωρίζει πως δεν είναι μόνος και κυρίως πως αναγνωρίζονται όσα με κόπο προσπάθησε και πέτυχε για το συμφέρον της χώρας. Και αυτό είναι το πιο πολύτιμο απομεινάρι της πολιτικής ηθικής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΔΕΝ ΛΙΠΟΤΑΧΤΗΣΕ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
    Παρέλαβε μια χώρα ΗΔΗ χρεοκοπημένη με ένα δημόσιο χρέος 300 δις ευρώ, με ένα έλλειμμα 36 δις .ευρώ ή 16 % του ΑΕΠ , με ένα χρέος –διαφορά εμπορικού ισοζυγίου, που υπερέβαινε τα 24 Δις ευρώ.
    Με 865.000 χιλιάδες ΑΧΡΗΣΤΕΣ κομματικές προσλήψεις, και ΜΙΑ ΔΙΑΦΘΟΡΑ μοναδική στην ιστορία της πατρίδας μας. ΜΕ ένα παγκόσμιο σύστημα που ΑΡΝΙΟΤΑΝ μονολεκτικά να μας δανείσει, κι όταν το ‘’έκανε’’ τα επιτόκια δανεισμού ήταν σκέτος θάνατος !!! Κι όμως ο πρωθυπουργός του 44%, δεν λιποτάχτησε. Δεν προσέφυγε σε εκλογές που θα ΕΣΩΖΑΝ πολιτικά τον ίδιο και το Πασόκ, αλλά θα οδηγούσαν τη χώρα σε ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ χρεοκοπία! Αγωνίστηκε και ΚΑΤΑΦΕΡΕ να ενεργοποιήσει όλους τους μηχανισμούς αλληλεγγύης του συστήματος προστασίας των μελών της Ε.Ε. Έσωσε την Ελλάδα, και αγωνίζεται από οποιαδήποτε θέση και σε όλο τον κόσμο για την συνέχεια, που θα αναμορφώσει την Ελλάδα, και θα μπορέσουν τα παιδιά μας να ζήσουν τη γη των προγόνων μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπορούσε η Ελλάδα να αποφύγει το Μνημόνιο;
    Σαφέστατα όχι, στην κατάσταση που βρισκόταν η οικονομία στα τέλη του 2009 – αρχές 2010. Κάθε χώρα που μπήκε σε Μνημόνιο μετά την Ελλάδα (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος), και με δεδομένη την οδυνηρή εμπειρία του ελληνικού Μνημονίου, είχε συνολικά καλύτερα οικονομικά μεγέθη και παρ’ όλα αυτά δεν κατάφερε να αποφύγει την προσφυγή. Η αδυναμία δανεισμού της Ελλάδας ήταν πλήρης και οι δανειακές ανάγκες τεράστιες.
    Το πρόβλημα είναι ξεκάθαρο και μοναδικό, αφού δαπανούσαμε κάθε χρόνο 30δις παραπάνω από αυτό που παράγαμε. Κάθε ευρώ που έμπαινε στη χώρα έβγαινε με την αγορά εισαγόμενων προϊόντων. Αν μας χάριζε κάποιος ολόκληρο το χρέος, τα 300 δις ευρώ, σε 10 χρόνια θα βρισκόμασταν στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή